World of Warcraft

Ten artykuł znajduje się obecnie w fazie pisania. Poczekaj aż autor skończy prace nad nim.

Logo gry
World of Warcraft
Producent	Blizzard Entertainment
Wydawca	Vivendi Universal
Zapowiedź	2 września 2001
Premiera	24.11.2004 (USA) 11.02.2005 (Europa) 18.01.2005 (Korea) 07.06.2005 (Chiny) 21.07.2005 (Singapur)
Ostatni podgląd	1.12.1.5875 (USA) 1.12.2.6005 (Europa) 1.12.3.6141 (Chiny)
Wersja	Multiplayer
Rodzaj	MMORPG
Platformy	Microsoft Windows Mac OS X (Linux przez Wine lub Cedega)

World of Warcraft (lub w skrócie WoW, bądź Vanilla) - gra komputerowa z serii Warcraft, której premiera miała miejsce 24 listopada 2004 roku w USA, 11 lutego 2005 w Europie, a 7 czerwca 2005 w Chinach. Jest zaliczana do gier typu MMORPG, to jest Massive Multiplayer Online Role-Playing Games. Jest czwartą grą osadzoną w tym świecie. Przez wielu uznawana jest za jedną z najlepszych gier Blizzarda obok takich hitów jak Diablo II czy StarCraft. W 2005 roku zdobyła tytuł najlepiej sprzedającej się gry na platformy PC.

Produkcja

Gra wydana została 23 listopada 2004 roku w dziesiątą rocznicę wydania pierwszej z gier serii o nazwie Warcraft: Orcs & Humans w 1994 roku. Początków gry należy szukać jednak znacznie wcześniej, kiedy obok StarCrafta studio Blizzard Entertainment pracowało nad tak zwanym Projektem Nomad (ang. Project Nomad). Prace nad tym wszystkim zaczęły się więc w roku 1998 i początkowo większość środków poszła na budowę i rozwój RTS-a, tak jak planowano zająć się Warcraft Adventures: Lord of the Clans, jednak projekt został anulowany, a większość materiałów przeniesiono do Warcraft III. Sam Projekt Nomad, początkowo w roli drużynowego shootera science fantasy z licznymi elementami RTS-a i gry turowej na podobieństwo późniejszych Final Fantasy czy planszowej Necromundy, został anulowany, a jego pozostałości zmieniono tak, by stanowiły fundamenty pod stworzenie MMORPG w świecie dotychczas znanym z serii RTS-ów.

Po jakimś czasie od premiery Warcrafta III w 2002 roku i wydania dodatku rok później zmieniono setting gry, a część pomysłów z wersji alfa trafiło do trzeciej części gier RTS w tym uniwersum. Początkowo planowano, by akcja gry miała miejsce ponad wiek po wydarzeniach z trzeciej części, a pokazany świat planowano zrobić mrocznym i nieprzyjemnym. Kierownictwo Blizzarda uznało jednak ten koncept za nieopłacalny i odrzuciło go, nakazując pracować nad koncepcją baśniową, tak jak to miało miejsce w trylogii RTS-ów. Zmieniono wkrótce decyzję również o okresie i zamiast wieku okres między MMORPG a dodatkiem zmieniono na 4 lata. Ostateczny kształt w formie wersji beta nadano na przełomie 2003 i 2004 roku, po czym zdecydowano się wydać zakończony produkt 24 listopada.

Oficjalny opis

Stań się częścią World of Warcraft i dołącz do tysięcy potężnych bohaterów w sieciowym świecie mitów, magii i nieograniczonej przygody. Zdobywaj poszarpane, ośnieżone szczyty; odkrywaj olbrzymie górskie fortece; przemierzaj nieprzyjazne, kręte kaniony. Podziwiaj zeppeliny przelatujące nad dymiącymi polami bitew, uczestnicz w niesamowitych oblężeniach... czeka na Ciebie wiele niespotykanych wrażeń. Wkrocz do legendarnego świata World of Warcraft...

Historia

Wydarzenia z RTS-ów

Azeroth w 25 ADP.

Od wydarzeń z The Frozen Throne minęły 4 lata. Dwadzieścia pięć lat przed grą ludzki mag Medivh i orczy czarnoksiężnik Gul'dan otworzyli Mroczny Portal - przejście między Azeroth a Draenorem. To rozpętało tak zwaną Pierwszą Wojnę między Orczą Hordą, a Królestwem Wichrogrodu, w której pierwsza ze stron wygrała. Wódz Blackhand został zamordowany przez Orgrima Doomhammera, a ork rozkazał wybić odkrytą Radę Cienia, inicjując szereg zmian w swojej frakcji. Przy życiu pozostali jedynie Gul'dan i jego uczeń - ogrzy mag Cho'gall, a na wieść o upadku Wichrogrodu w 3 ADP dwa lata później powstało Przymierze Lordaeronu. Dzięki zdradzie ocalałych z Rady Cienia ludzie i ich sprzymierzeńcy - Wysokie Elfy, krasnoludy i gnomy - wygrali Drugą Wojnę, miażdżąc Hordę i przywracając ludzkie królestwo w 7 ADP, po prawie roku od jej rozpętania.

Ponad 15 lat później, choć okrojone przez wystąpienie wielu ważnych członków, Przymierze wciąż kontrolowało całe Wschodnie Królestwa. Do czasu aż nie nastało nowe zagrożenie - z Northrendu przyszła Plaga, zabijając przy pomocy Zarazy wielu mieszkańców, a innych splugawił Król Lisz w zamian za wielkie moce. Jednym z bohaterów, którzy upadli przez niego, był Arthas Menethil - następca tronu Królestwa Lordaeronu. W ramach odparcia nieumarłych w pierwszych dniach Trzeciej Wojny oddał praktycznie wszystko, lecz i to nie wystarczyło, by powstrzymać przeciwnika, który zmienił go w pierwszego ze swoich Rycerzy Śmierci. Arthas zabił Najwyższego Króla Terenasa Menethila - własnego ojca - po czym wyrżnął Miasto Stołeczne. Na czele wojsk nieumarłych zniszczył swoje własne królestwo, spustoszył Quel'Thalas i pomógł Kel'Thuzadowi w sprowadzeniu Archimonde'a - pana Króla Lisza - do Dalaranu, rozpoczynając inwazję Płonącego Legionu. Ten jednak, razem z resztą demonów, dzięki działaniom odkupionego Medivha, a także przywódców śmiertelników - Jainy Proudmoore, Thralla oraz Tyrande Whisperwind i Malfuriona Stormrage'a - poniósł klęskę w bitwie o Górę Hyjal.

Na wieść o pokonaniu demonów Plaga się usamodzielniła. Rozpoczął się konflikt znany jako Wyniesienie Króla Lisza. W jego efekcie Illidari - wspólnicy Illidana Stormrage'a - chcieli zniszczyć Tron Mrozu, więzienie władcy Plagi, tym samym go zabijając. Przeszkodzili im w tym jednak jego słudzy z Arthasem na czele, który odparł Illidana i sam stał się nowym władcą Plagi. Tymczasem ze szczątków Wysokich Elfów powstały tak zwane Krwawe Elfy, natomiast w wyniku buntu przeciwko Menethilowi przed jego powrotem do Northrendu wolni nieumarli stali się Opuszczonymi i stworzyli własne królestwo w Lordaeronie.

Reforma Przymierza i Hordy

Wielkie Przymierze, zreformowane Przymierze znane z czasów Wielkich Wojen.

Rok po wydarzeniach w związku z Wyniesieniem dwie frakcje zostały mocno wyniszczone przez Trzecią Wojnę. Przymierze straciło Lordaeron, Quel'Thalas i Dalaran, zostały jedynie Żelazna Kuźnia, Wichrogród i Kul Tiras. Po tym jednak jak kontakt z Theramore został odnowiony, a Przymierze Lordaeronu nie zamierzało ich atakować za to, że w trakcie Wyniesienia Lord Admirał Daelin Proudmoore przejął miasto i rozpoczął inwazję na Durotar, ponosząc przy tym śmierć pośrednio z rąk swojej córki - Jainy - Wichrogród i nowy Wielki Król, Varian Wrynn nie tylko nie zaatakował miasta-państwa, ale również spróbował nawiązać pokojowe relacje z państwem orków i innymi ziemiami Kalimdoru. To sprawiło, że Kul Tiras popadło w izolację i wystąpiło z Przymierza Lordaeronu. Tymczasem jednak powróciła inna frakcja - gnomy, które okazały się zostać w trakcie Trzeciej Wojny masowo zaatakowane przez troggów i tym samym zmuszeni porzucić przyjaciół. Teraz gorączkowo potrzebują pomocy w odzyskaniu stolicy, Gnomoreganu, straconej przez zdradę Sicco Thermaplugga.

Tymczasem druga strona barykady - Orcza Horda - również nie ma się spokojnie, jako że wciąż żywe są animozje przeciwko Theramore, a sami nie zapominają niewoli u ludzi w Lordaeronie. Plemię Mrocznej Włóczni zostało przez zdradę Zalazane'a wygnane ze swoich Wysp Echa i zmuszone zostało do znalezienia schronienia w stolicy pobliskiego Durotaru - Orgrimmaru. Teraz Durotar, uciekinierzy z plemienia Mrocznej Włóczni oraz nowo powstałe państwo w postaci Zjednoczonych Plemion Taurenów szukają ratunku w świecie, który nieustannie na nich poluje, tak jak Przymierze Lordaeronu szuka nadziei i możliwości wymierzenia sprawiedliwości swoim wrogom.

W odpowiedzi na niepokój ze strony Przymierza i innych frakcji dotychczasowa Orcza Horda zmieniła się w tak zwaną Nową Hordę.

Obawiając się, że samodzielnie długo nie pociągną oraz że dojdzie do ataku którejś ze stron odbyły się dwa zgromadzenia. Jedno było w Wichrogrodzie, drugie zaś w Orgrimmarze. W Wichrogrodzie przedstawiciele ludzi, gnomów i krasnoludów podjęli decyzję, by zreorganizować Przymierze Lordaeronu w nową siłę - Wielkie Przymierze zwane też Nowym Przymierzem, zaś dotychczasowy sojusz nazwali Starym. Z kolei w Orgrimmarze taureni, trolle i orkowie zdecydowali o tym, że teraz prym nie będą wiedli w Hordzie orkowie, lecz wszyscy na równi. Wobec tego Orczą Hordę nazwano Starą, a z jej członków wyrosła tak zwana Nowa Horda, zwana też Hordą Thralla czy Hordą Kalimdoru.

Ideały frakcji są te same - pokój i ochrona Azeroth przed wszelkimi zagrożeniami. Przymierze i Horda różnią się jednak diametralnie. Dla Przymierza głównym celem jest niesienie światła i nadziei w najciemniejsze zakątki świata poprzez niesienie ładu i sprawiedliwości. Horda natomiast złożona jest z ras odrzuconych i prześladowanych przez wiele lat ze strony wielu ras planety, dlatego uważają że brak reakcji rodzi poważne konsekwencje, a Horda to rodzina, zatem jak na rodzinę przystało każdy jej członek wspiera pozostałych. Z biegiem czasu okazało się jednak że obie frakcje mogą nie przetrwać w pokoju czasu, w którym wojna miała zniknąć - surowce, stare animozje czy wewnętrzne podziały stają się coraz bardziej wyraźne, a świat szykuje się do nowej, być może kolejnej wielkiej wojny.

Nocne Elfy i Opuszczeni

Znak Państwa Kaldorei.

W wyniku Trzeciej Wojny Nocne Elfy, broniące Kalimdoru przed demonami, postanowiły zawiązać sojusz z Przymierzem i Hordą w celu odparcia sił spod ich stolicy - Góry Hyjal. Teraz jednak szczyt ten jest miejscem wyniszczonym przez wojnę, dlatego też elfy opuściły swoją stolicę od czasów Wojny Starożytnych, udając się na północny zachód. Kaldorei poczuli się jednak zagrożeni przez działania Nowej Hordy na granicy ich ziem, spowodowanych wycinką lasów w celu rozbudowy Orgrimmaru. Dlatego też zdecydowali się poprosić Jainę o pomoc. W rezultacie ludzie, krasnoludy i gnomy powitały nowych partnerów w Wielkim Przymierzu. Odbudowujące się Państwo Kaldorei ogłosiło następnie, że ich stolicą stanie się Drzewo Świata o nazwie Teldrassil oraz miasto znajdujące się w koronie drzewa, znane jako Darnassus. Przywódczynią została Tyrande Whisperwind, arcykapłanka bogini Nocnych Elfów - Elune.

W trakcie Wyniesienia Króla Lisza wybuchł jeszcze jeden konflikt. Przeszedł do historii jako Wojna Domowa na Ziemiach Plagi. Wybuchła ona, kiedy to Arthas ogłosił się królem nowego Lordaeronu i wygnał Upiornych Władców ze swoich ziem. Po swojej porażce Płonący Legion wycofał się na Jałowe Ziemie - tereny wokół Mrocznego Portalu. Nic jednak o tym ani o śmierci swojego pana nie wiedzieli trzej demoniczni władcy w postaci Balnazzara, Varimathrasa oraz Detheroca. Konflikt wybuchł po tym jak Upiorni Władcy postanowili przywrócić kontrolę Legionu nad tymi ziemiami, w tym celu wyganiając z Miasta Stołecznego Arthasa i jego popleczników. Kiedy Menethil uciekał w stronę wybrzeża w lasach zasadzkę urządziła osoba, która była dotychczas wobec niego bezwzględnie lojalna - Sylvanas Windrunner. Teraz jednak w wyniku ataku Illidana uwolniła się i dołączyła do spiskowców, lecz życie Arthasowi ocalił Kel'Thuzad. Przez Wojnę Domową na Ziemiach Plagi doszło do podziału na trzy grupy - Powstańców Upiornych Władców, lojalistów Plagi i popleczników Sylvanas. Ostatecznie przywódczyni Banshee zaatakowała nathrezimów oraz ich sługi, doprowadzając do ich klęski i przejmując Polany Tirisfal oraz Las Srebrzystych Sosen. Pozostali albo zostali wyłapani i zabici, albo też stali się członkami nowej frakcji - Opuszczonymi.

Znak Cierpienia - godło Królestwa Opuszczonych.

Wiedząc że z Ziem Plagi Liszy Władca Ziem Plagi jakim był arcylisz Kel'Thuzad doprowadzi do zniszczenia nowej rasy tak zwana Mroczna Pani jak się ogłosiła Sylvanas proklamowała utworzenie nowego kraju o nazwie Królestwo Opuszczonych, ze sobą na czele. Opuszczeni szukali sojuszników, lecz Wielkie Przymierze uznało ich za monstra Plagi i zmusiło ich do porzucenia dotychczasowych sojuszników. Wobec tego wolni nieumarli zwrócili się o pomoc do Hordy. Orkowie co prawda byli przeciwni, lecz taureni dostrzegli w mieszkańcach Lordaeronu szansę na powrót do normalności oraz zupełnie inną rasę niż nieumarli Plagi. Ostatecznie Horda złożona z orków, taurenów, a także dżunglowych trolli postanowiła przyłączyć do siebie nieumarłych. Ci zaś stworzyli dla siebie nową stolicę - Podmiasto. Powstało ono z dawnych katakumb Miasta Stołecznego, a i same Ruiny Lordaeronu wkrótce zostały dostosowane do nieumarłych, którzy zaczęli próbować żyć w taki sposób, jak kiedyś robili to za życia. Stali się więc tym, czym Nocne Elfy dla Przymierza - bazą wypadową na drugim kontynencie, jako że większość sił Przymierza koncentruje się we Wschodnich Królestwach, a Horda wiedzie prym w Kalimdorze.

Dalsze losy Arthasa oraz Illidana

Pojedynek Arthasa z Illidanem.

Oprócz zniszczenia Lordaeronu i powstania na jego ruinach Opuszczonych w wyniku poprzednich konfliktów miały również miejsce inne ważne wydarzenia. Pod koniec Trzeciej Wojny Tyrande uwolniła Illidana, bliźniaczego brata Malfuriona oraz pierwszego łowcę demonów. W kulminacyjnym momencie Illidan, mając u boku nagi i Krwawe Elfy Kael'thasa Sunstridera przypuścił atak na główne siedliszcze Plagi - Cytadelę Lodowej Korony. W ostatecznym pojedynku jednak pół-Kaldorei pół-demon poniósł klęskę, a Arthas koronował się na nowego Króla Lisza, którym jest od tamtego momentu, spoczywając w półśnie na Tronie Mrozu.

Po swojej klęsce Łowca Demonów wycofał się na Rubieże, tam dalej budując swoją potęgę. W związku z tym na powierzchnię zaczęły masowo wychodzić nagi, zniewalając wiele z plemion murloków, a także atakując przybrzeżne osady w całym Kalimdorze i Wschodnich Królestwach. Inny sprzymierzeniec - Krwawe Elfy - zamknęły się przed światem, odbudowując swoją potęgę w swojej ojczyźnie i liżąc rany po upadku 5 lat wcześniej.

Podczas gdy Illidan zniknął Plaga przypuszcza swoją ofensywę na terenie Ziem Plagi, dawniej znanych jako Wschodni Bór. Ich celem jest podbicie na nowo Polan Tirisfal i Lasu Srebrzystych Sosen - ziem Królestwa Opuszczonych. Oprócz zbuntowanych nieumarłych z Podmiasta celem Plagi jest też rozbicie nowej siły, radykalnej ludzkiej organizacji znanej jako Szkarłatna Krucjata, a także zniszczenie pozostałości wszelkiego życia na swoich ziemiach, poczynając od Argentowego Brzasku, a na niedobitkach Lordaeronu i Quel'Thalas skończywszy.

Czasy obecne

W takiej oto sytuacji znalazło się dzisiejsze Azeroth. Nowe Przymierze zajęło większość ziem Wschodnich Królestw, poza północnym Lordaeronem. Z kolei Kalimdor przynajmniej w centralnej części jest niemal w całości opanowany przez Hordę. Sytuacja na granicach obu sił staje się dosyć napięta, a animozje między Wichrogrodem, a Orgrimmarem zaczynają narastać.

Co więcej ktoś wydaje się wspierać wojenne intencje oraz sabotować wypracowany po Trzeciej Wojnie dzięki działaniom Jainy i Thralla pokój. Ktokolwiek to jest wydaje się mieć wielkie wpływy zarówno wśród przywódców Przymierza jak i Hordy. Ostatnio doszło też do ciężkiej rzeczy - król Varian Wrynn zaginął, a władzę w Wichrogrodzie przejęła rada regencyjna z Bolvarem Fordragonem i Katraną Prestor na czele.

I tak oto nastał czas bohaterów.

Świat

Wschodnie Królestwa

Wschodnie Królestwa.

Wschodnie Królestwa to jeden z dwóch kontynentów w świecie Azeroth. To na nim miały miejsce wszystkie wojny Ery Chaosu - Pierwsza, Druga, początek inwazji na Draenor, bitwa o Grim Batol, wyzwolenie orków czy Trzecia; jak również stanowiące jej domknięcie wojny w postaci Wyniesienia Króla Lisza i Wojny Domowej na Ziemiach Plagi. Wschodnie Królestwa dzielą się na trzy obszary: Lordaeron na północy, położony centralnie Khaz Modan i południowy Azeroth. Północ oddziela od reszty cieśnina, na której znajdują się trzy wielkie, krasnoludzkie mosty, z których tylko jeden jest przejezdny. Nazywają się Mostem Thandol i te kamienne konstrukty były efektem zastąpienia ziemnych mostów. Azeroth natomiast łączy się z Khaz Modanem dzięki pasmu gór, z których najwyższą jest wielki, czarny wulkan znany jako Czarna Góra.

Południowe ziemie Wschodnich Królestw znajdują się pod całkowitą bądź częściową władzą Królestwa Wichrogrodu, najsilniejszego narodu ludzkiego i ostatniego z wciąż istniejących starożytnych Siedmiu Królestw powstałych z rozbicia dzielnicowego starożytnego Aratoru. Niektóre z ziem jednak albo zostały pozostawione samym sobie, albo też władza ludzka niewiele znaczy wskutek obecności orków, dżunglowych trolli bądź ogrów. Szczególną obecność naznaczają w tym miejscu resztki Imperium Gurubaszów i Mrocznej Hordy, jaka uważa że Druga Wojna nie została zakończona.

W Khaz Modanie władzę przejęło niemal całkowicie Królestwo Żelaznej Kuźni. Po tym jak doszło do upadku Gnomoreganu gnomy uciekły do stolicy krasnoludzkiego klanu Miedziobrodych i z ich pomocą udało się stanąć na nogi i zbudować tymczasową stolicę pod ukochaną podziemną metropolią, teraz opanowaną przez troggów, Trędowate Gnomy zdradzieckiego Sicco Thermaplugga oraz promieniowanie wynikające z użycia przez niego superbroni przeciw najeźdźcom. Ironforge panuje nad większością ziem kontynentu, ugościło też wiele osób które ewakuowały się z Lordaeronu w trakcie inwazji Plagi na południe, między innymi trafiając do Przystani Menethilów. Same krasnoludy i gnomy muszą walczyć z innym zagrożeniem - siłami czarnych smoków oraz pobratymcami z klanu Czarnorytnych, którzy zaczęli atakować gościńce oraz wysunięte posterunki.

Na północnych ziemiach, to jest w Lordaeronie, sytuacja wygląda o wiele bardziej zróżnicowanie. Ponad połowa kontynentu opanowana jest przez Królestwo Opuszczonych - należących do Hordy wolnych nieumarłych. Druga część jednak to tak zwane Ziemie Plagi i są one całkowicie kontrolowane przez Plagę, która spiera się jednak z Argentowym Brzaskiem. Oprócz tego w Lordaeronie wciąż istnieją frakcje Przymierza, jak niedobitki Lordaeronu na południu, podupadłe nieco Królestwo Burzogrodu oraz sprzymierzony z Żelazną Kuźnią krasnoludzki klan Dzikiego Młota. Z liczących się frakcji warto wymienić Szkarłatną Krucjatę - radykalnych wyznawców Światłości, którzy zrobią wszystko, by oczyścić ziemie Lordaeronu z nieumarłych i odbić królestwo z rąk zarówno Plagi, jak i Opuszczonych oraz wszystkich, którzy nie zgadzają się z ich ideałami.

Kalimdor

Kalimdor.

Kalimdor, zwany też dla odróżnienia Nowym Kalimdorem to drugi kontynent. W przeciwieństwie do rozbitych na trzy części Wschodnich Królestw jest zbity i tworzy jedną masę lądową. Zauważyć można jednak podział na trzy części: północną, zdominowaną przez należące do Przymierza Nocne Elfy; centralną, będącą bastionem Hordy oraz dzikie południe, gdzie żadna z powyższych koalicji nie kontroluje większości regionu. Obszary Kaldorei dominują w przepiękne lasy, które jednak w wielu miejscach naznaczone są licznymi ranami po ostatniej wojnie. Z kolei ziemie orków, trolli i taurenów to urocze sawanny, czerwone równiny oraz piękne łąki wysokogórskie. Południe zaś obfituje w wielkie pustynie piaszczyste czy skaliste, natomiast w niektórych miejscach natrafić można na gęste dżungle o tropikalnym klimacie.

Północny Kalimdor to tereny przeważnie obfitujące w lasy. Zamieszkują je nowi członkowie Przymierza w postaci Nocnych Elfów. Obok nich żyją w Spaczonym Lesie resztki demonów z Płonącego Legionu, który zniszczył to miejsce w trakcie Trzeciej Wojny. Nad Mrocznym Wybrzeżem i Teldrassilem wydaje się być wieczna noc w pełni księżyca, natomiast wschodnie krańce tej części kontynentu są przykryte wysokogórskim śniegiem i nazywane Zimowiosną.

Centralna część kontynentu to prawdziwy bastion Hordy. W Durotarze znajduje się Orgrimmar, stolica państwa o tej samej nazwie co kraina, będącego pierwszym w historii krajem orków. Ziemie te składają się z sawann oraz czerwonych, skalnych pustkowi, na których orkowie rozpoczynają kolonizację tych ziem. Na przeszkodzie stoją im jednak braki w zasobach takich jak drewno, wobec czego weszli w konflikt z sąsiednimi Kaldorei. Dodatkowo u brzegów południowego Durotaru znaleźć można Wyspy Echa, będące siedzibą trolli, z której jednak musieli uciekać po ataku nag i służących im murloków. Vol'jin, syn wodza z czasów Trzeciej Wojny, przysiągł zemścić się za to, co się stało. Na zachodzie natomiast znajduje się Mulgor, nowa ojczyzna bykoludzi znanych jako taureni. Przeszkodą w dominacji Hordy nad tym regionem jest miasto-państwo uciekinierów z Lordaeronu, znane jako Theramore, założone po bitwie o Górę Hyjal.

Ostatni fragment zachodniego kontynentu - południe - to gorące pustkowia i tropikalne lasy. Ani Przymierze, ani Horda tam nie panują. Miejsce to jest w większości kontrolowane na zachodzie przez insektoidalnych silithidów, a na wschodzie swoje miasteczko zwane Gadżetonem mają gobliny, które zachowują neutralność wobec obu stron konfliktu, służąc za bastion cywilizacji w dzikiej krainie.

Inne miejsca

Pozostałymi kontynentami są Northrend i Pandaria. Northrend to siedziba Plagi, zaś Pandaria - ojczyzna legendarnych pandarenów. Kontynenty te są jednak niedostępne z racji faktu, że do drugiego nikt nigdy ze Wschodnich Królestw bądź Kalimdoru nie dopłynął, natomiast to pierwszego z wymienionych dostać się nie można przez liczne góry lodowe, wieczne śniegi oraz wszechpotężną, obecną w każdym zakątku Plagę, kierowanej z upiornej fortecy zwanej Cytadelą Lodowej Korony.

Innymi ważnymi miejscami są Kul Tiras, Malstrom oraz Zandalar. Ludzki archipelag zamknął się po śmierci Daelina oraz braku zainteresowania sprawą Durotaru i Theramore ze strony Wichrogrodu. Malstrom to wielki wir wodny, pod którym swoją stolicę mają nagi, a gdzie panują mordercze burze. Ostatnim takim ważnym miejscem, które się nie pojawia w grze jest archipelag Zandalar - miejsce pochodzenia trolli oraz funkcjonowania Imperium Zandalarskiego, najbardziej rozwiniętego państwa tej rasy na całym Azeroth.

Frakcje

Przymierze

Wielkie Przymierze to frakcja powstała szczątkach Przymierza Lordaeronu, zwanego też Starym Przymierzem. Frakcja ta powstała z trzech jego starych członków - ostatniego z wciąż silnych Siedmiu Królestw w postaci Wichrogrodu, krasnoludzkiego Ironforge oraz uchodźców z gnomiej polis o nazwie Gnomoregan.

Gdy ów frakcja powstała z tych trzech członków do niego dołączyło też miasto-państwo uciekinierów z Lordaeronu w postaci Theramore, pod wodzą lady Jainy Proudmoore. Jakiś czas później Wichrogród otoczył też opieką ludzkie Królestwo Burzogrodu przez jego niestabilną sytuację oraz ocalałe tereny ludzkie na południu, które jeszcze były kontrolowane przez niedobitki niegdyś najpotężniejszego z ludzkich królestw. Po pewnym czasie jednak do Przymierza dołączyła też nowa rasa - Nocne Elfy. Uznały że potrzebują ochrony przed orkami z Durotaru, więc przyjęły ofertę Wichrogrodu, stając się bastionem Przymierza w Kalimdorze.

Przymierze wierzy w sprawiedliwość i ład, niosąc światło nadziei do najdalszych zakątków Azeroth, ale często działa pokojowo tylko, kiedy jest mu to na rękę oraz wykazuje się wyłącznie szlachetnością najczęściej oficjalnie, gdy za kurtyną tak naprawdę prowadzi często niezwykle brudne interesy. Niektórzy jego członkowie wykazują się też arogancją w stosunku do innych frakcji.

Królestwo Wichrogrodu

Największym i najważniejszym państwem Przymierza jest Królestwo Wichrogrodu.

Horda

Po Trzeciej Wojnie i Inwazji na Durotar Thrall wiedział że Horda w której hegemonię sprawują orkowie nie spełni swojego zadania, dlatego rozpoczął przebudowę struktur Orczej Hordy. Zwołując naradę w Orgrimmarze ustanowił Nową Hordę, zwaną też Hordą Thralla, a założyły ją: orcze królestwo Durotar, Zjednoczone Plemiona Taurenów z Thunder Bluff w Mulgorze oraz trollowe plemię Mrocznej Włóczni zamieszkujące Wyspy Echa u wybrzeży orczego państwa.

Po swoim powstaniu do Hordy, głównie dzięki taurenom, dołączyli Opuszczeni, którzy poszukiwali sprzymierzeńców w nowym świecie. Dzięki swojej pozycji stali się bastionem Hordy we Wschodnich Królestwach, przez co rozpoczęli dzięki temu dominację w jej północnych krainach w postaci Lordaeronu. Dzięki temu Horda zyskała pozycję na drugim kontynencie, a jako że Opuszczeni posiadają też magię i technologię z czasów bycia żywymi poczynili znaczące postępy w tej koalicji.

Horda wierzy, że jest rodziną i wszystkie rasy i frakcje są na równi jej członkami. To frakcja stworzona z ras odrzuconych, potraktowanych jako zbędne bądź niezrozumiałych przez mieszkańców, szczególnie przez rasy i frakcje Przymierza. Ich fundamentem jest siła i honor, dzięki czemu mogą bronić swoich bliskich. Niestety wielu jego członków wykazuje się brutalnością i nieufnością wobec obcych.

Dodatki

• The Burning Crusade - pierwszy dodatek, premiera miała miejsce 16 stycznia 2007 roku. Dodatek wprowadza nową lokalizację - Rubież (nowy świat) a także dwie nowe rasy: Krwawe Elfy dla Hordy oraz draenei dla Przymierza, jak również ich krainy - Quel'Thalas dla pierwszych i Wyspy Lazurowej Mgły dla drugich. Fabuła dodatku skupia się wokół tytułowej Płonącej Krucjaty - wiecznej wojny Legionu ze wszelkim życiem. Sama Rubież to wielkie pole bitwy między siłami z Azeroth, a demonami z Legionu i Illidari, zwolennikami Illidana Stormrage'a, zwanego też Illidanem Zdrajcą.
• Wrath of the Lich King - drugi dodatek, który wydany został 13 listopada 2008 roku. Dodatek wprowadza nową, heroiczną klasę - Rycerza Śmierci - oraz nowy kontynent, znany jako Northrend. Główna oś koncentruje się na połączonej inicjatywie Przymierza i Hordy, prowadzonych tutaj przez lady Jainę Proudmoore i Mroczną Panią Sylvanas Windrunner przeciwko Królowi Liszowi Arthasowi Menethilowi i jego Pladze, której celem jest zniszczyć wszelkie życie na Azeroth.
• Cataclysm - trzeci dodatek, jego premiera miała miejsce 7 grudnia 2010 roku. Kraina Azeroth zostaje mocno zmieniona, a wiele krain zniszczonych przez przybycie przywódcy czarnego stada smoków - Deathwinga. To zmusza dwie strony - gobliny z Kartelu Wody Zęzowej oraz worgenów z Królestwa Gilneas do ucieczki z rodzimych stron i błagania o pomoc. Pierwsza frakcja staje się członkiem Hordy, teraz kierowanej przez bohatera z Northrendu - Garrosha Hellscreama - natomiast druga postanawia na powrót stać się członkiem Przymierza.
• Mists of Pandaria - czwarty dodatek, którego premiera miała miejsce 25 września 2012 roku. Dodatek powiększa świat o czwarty już kontynent, Pandarię oraz pierwszą w historii neutralną rasę pandarenów. Fabuła skupia się na kolonizacji inspirowanego Dalekim Wschodem kontynentu, lecz po drodze okazuje się że pojawienie się przybyszów z dwóch frakcji prowadzi do kryzysu. Zadaniem graczy jest powstrzymać kryzys. Oraz poskromić szalonego Wodza Wojennego Garrosha Hellscreama nim ten wyrządzi większe krzywdy.
• Warlords of Draenor - piąty dodatek, wydany 13 listopada 2014 roku.
• Legion - szósty dodatek. Światowa premiera miała miejsce 30 sierpnia 2016 roku.
• Battle for Azeroth - siódmy dodatek, wydany 14 sierpnia 2018 roku.
•  Shadowlands - ósmy dodatek do gry, planowany na czwarty kwartał 2020 roku.

Wersje językowe

• Angielski (USA, Kanada, Wielka Brytania, Australia, Nowa Zelandia)
• Francuski (Francja)
• Chiński (tradycyjny i uproszczony) (Chiny, Tajwan, Singapur, Malezja, Tajlandia)
• Koreański (Korea Południowa)
• Hiszpański (Hiszpania, Ameryka Łacińska)
• Niemiecki (Niemcy, Austria, Szwajcaria)
• Rosyjski (Rosja i kraje WNP)