Warcraft III: The Frozen Throne

Warcraft III: The Frozen Throne (ang. Tron Mrozu) jest dodatkiem do gry strategicznej Warcraft III: Reign of Chaos. Do gry wymagane jest posiadanie Reign of Chaos. Był on wielokrotnie nagradzany za liczne zmiany i rozbudowanie trybu potyczek, jak również epicką kampanię, w trakcie której odwiedzić można wiele lokacji znanych z poprzednich odsłon.

Informacje ogólne[]

29 maja 2003 roku Blizzard ogłosił, że dodatek Warcraft III: The Frozen Throne znalazł się w tłoczni. W sklepach na całym świecie (w różnych językach) zaczął pojawiać się od 1 czerwca 2003 roku. Zawierał dodatkowego bohatera i od trzech do czterech nowych jednostek dla każdej z ras, cztery kampanie, pięciu neutralnych bohaterów (dodatkowy neutralny bohater został dodany w kwietniu 2004 roku, a kolejnych dwóch w sierpniu), możliwość budowania przez graczy sklepów z magicznym ekwipunkiem i inne usprawnienia, jak na przykład możliwość kolejkowania udoskonaleń w budynkach.

Blizzard regularnie wypuszczał kolejne łatki do wersji podstawowej oraz rozszerzonej o dodatek gry, które eliminują błędy, dodają nowe rzeczy i starają się zbilansować grę w trybie gry wieloosobowej oraz zapobiegają oszukiwaniu przez graczy. Najnowszą aktualizacją jest 1.26a wydana w kwietniu 2011 roku.

Historia[]

Przed dodatkiem[]

Minęło zaledwie kilka miesięcy od wielkiej bitwy o Górę Hyjal, która zakończyła się śmiercią Archimonde'a, końcem Trzeciej Wojny i zniszczeniem dowództwa demonicznej armii. Płonący Legion wycofuje się na wszystkich frontach - Przymierze, Horda i Strażnicy wykańczają ich w Kalimdorze, podczas gdy w Lordaeronie niedobitki ludzko-elficko-krasnoludzkiego sojuszu, powstałe z Wysokich Elfów tak zwane Krwawe Elfy oraz wyzwolona z ucisku Legionu Plaga Nieumarłych zadają spore straty resztkom niegdyś straszliwej armii. Za zwycięstwo zapłacono jednak niezwykle wysoką cenę - Illidan Stormrage jest wolny, Lordaeron, Quel'Thalas, jak również samo Przymierze przestały istnieć; Dalaran leży w ruinach, a Kaldorei utracili swoją nieśmiertelność. Po bitwie przybysze ze Wschodnich Królestw udali się na południe, podczas gdy Nocne Elfy na północ. Taureni stworzyli Gromowe Urwisko na ziemiach nazwanych Mulgorem, orkowie powołali państwo Durotar, dżunglowe trolle osiadły na Wyspach Echa, a siły Ekspedycji Ludzi zdecydowały się udać na najdalsze południe, gdzie założyły miasto-państwo Theramore. Nocne Elfy natomiast osiadły na dalekiej północy kontynentu, starając się zbudować od nowa swoją cywilizację. Świat został uratowany, lecz niewiele pozostało po wszystkich tych działaniach.

Po zniszczeniu więzienia Illidana Strażnicy zreorganizowali się. Dawna strażniczka Stormrage'a, Maiev Shadowsong, przysięgła zemścić się za wszelką śmierć jakiej dopuścił się łowca demonów. Tymczasem po drugiej stronie Kael'thas Sunstrider - następca tronu Silvermoon - powołał nową rasę z niedobitków Wysokich Elfów i rozpoczął marsz do Ruchu Oporu Przymierza, celem zemsty na znienawidzonej Pladze. W samej Pladze natomiast dochodzi do podziałów - Arthas i Kel'Thuzad są lojalni względem Króla Lisza, który wyzwolił się spod kontroli demonów, natomiast Sylvanas Windrunner, która odzyskała swoje ciało i została mrocznym komandosem zaczyna powoli odczuwać coraz słabszy ucisk ze strony Ner'zhula. Tymczasem Upiorni Władcy zebrali kilku lojalistów, żeby po raz kolejny ponowić próbę przejęcia władzy nad nieumarłymi i wszcząć kolejną niszczycielską inwazję.

Illidan z kolei wyrusza nad ocean, razem ze swoimi sprzymierzeńcami. Tam budzi z głębin nagi, wężowate istoty dawno zapomniane przez wszechświat, których zamiarem jest objąć po raz kolejny władzę nad światem na powierzchni. Wierzy, że dzięki temu znów zatrzęsie światem i pokona znienawidzonych wrogów, nie tylko Strażniczkę Shadowsong. Stormrage ma zamiar bowiem zniszczyć Tron Mrozu, na którym rezyduje Król Lisz i zniszczyć Plagę, co ma na celu rzekomo uratowanie świata. I wie jak to zrobić.

Fale Grozy[]

Maiev Shadowsong spędziła miesiące na ściganiu Illidana Stormrage'a od czasu jak trzy dni przed bitwą o Górę Hyjal Tyrande Whisperwind wybiła jej Strażników i uwolniła Illidana, który wieczorem tego samego dnia wchłonął moc czaszki orczego czarnoksiężnika Gul'dana i stał się w połowie Kaldorei, a w połowie demonem. Jej siły docierają do wioski Nendis, zlokalizowanej na terenie krainy o nazwie Azshara, rozpościerającej się na wschód od Hyjal. Jednakże spostrzega, że trop się rozwidla na dwie kolejne ścieżki, co oznacza, że Stormrage ma pomocników po swojej stronie. Naisha, zastępczyni Strażniczki, dostaje rozkaz rozdzielenia sił na trzy grupy, dzięki czemu poszukiwania groźnego zbiega nabiorą znacznie większego tempa. Podczas marszu odkrywają, że jednymi z pomocników Illidana są satyrowie, którzy w dodatku uwięzili jeden z oddziałów Maiev. Po drodze zmuszeni są walczyć z furbolgami, które zostały spaczone w wyniku działań Legionu. Wkrótce nad wybrzeżem Shadowsong natrafia na kolejnych popleczników łowcy demonów - nagi. Okazuje się, że nienawidzą Kaldorei i mają zamiar zgładzić tą rasę, ponieważ dawno temu wygnali ich na głębokie dno oceanu, a tytułując pół-elfa pól-demona lordem ma im to zapewnić. Strażniczka spostrzega, że zabity oddział niedawno niszczył coś na brzegu. Okazuje się, że były to łodzie. Maiev nakazuje pospieszyć się na wybrzeże, wybijając nagi i służące im murloki jakie blokują im drogę. Co prawda wybijają wroga do nogi i ratują kilka ze statków, lecz jak się okazuje Stormrage zdołał uciec przez wody Wielkiego Morza na wschód w nieznane miejsce. Maiev nakazuje pogoń za groźnym zbiegiem.

Siły Strażników docierają do tajemniczego archipelagu zawierającego kojarzące im się ruiny. Okazuje się, że archipelag musiał powstać niedawno, jako że są to ruiny starożytnego miasta Suramar, unicestwionego przez kataklizm będący efektem Wojny Starożytnych - pierwszej wojny z Płonącym Legionem. Shadowsong zakłada bazę i przygotowuje się do poszukiwań Illidana, w trakcie którego napotyka kolejne z jego nag. Niespodziewanie odnajdują orka, od którego czuć ponoć demonami. Jak się okazuje był niegdyś wielkim czarnoksiężnikiem z klanu Łupieżców Burzy i nazywa się Drak'thul. Od prawie 20 lat jest bowiem nawiedzany przez swoich poległych towarzyszy, których opuścił w boju. Strażniczki decydują się mu pomóc, walcząc ze wciąż atakującymi się nawzajem szkieletami orków. Po pokonaniu ich Drak'thul opowiada w zamian swoją historię - prawie 20 lat temu wyruszyli ze Wschodnich Królestw pod wodzą Gul'dana celem odnalezienia Grobowca Sargerasa, zawierającym szczątki Mrocznego Tytana pokonanego ponad 800 lat wcześniej. Jego klan i Młot Zmierzchu byli ścigani przez orków z Czarnej Skały, których celem było ukaranie zdrajców, przez których kluczowa bitwa zakończyła się przegraną. Maiev żałuje że mu pomogła, niemniej dowiedziała się, dlaczego przybył tutaj Illidan. Strażnicy niszczą do gołej ziemi bazę nag, dzięki czemu mogą ruszać dalej.

Maiev i Naisha schodzą do grobowca, gdzie już na starcie odkrywają runy spisane krwią. Okazuje się, iż ich autorem jest sam orczy czarnoksiężnik i mają 15 lat. Dokumentują one co powiedział oraz wszystko, co wówczas się wydarzyło. Strażnicy natychmiast ruszają w pogoń za Illidanem, walcząc z demonami strzegącymi truchła poległego monstrum oraz szkieletami towarzyszy orka, który porzucił pobratymców. Gdy tylko udaje im się dotrzeć do następnego okazuje się, że szukał Oka, będąc jednocześnie celem polowania demonów. Po pewnym czasie odkrywają, iż inni też znaleźli bramy do grobu demona, lecz potem odkrywają, że nagi zdołały zrobić wejście do budowli i sprowadzić posiłki. Zaskakuje ich też jedna rzecz, jaką znajdują - posąg Azshary, wielkiej królowej Kaldorei z czasów Wojny Starożytnych, która zdradziła rasę przez zakochanie się w Sargerasie. Maiev i Naisha dostrzegają, że jej forma jest bliższa nadze niż elfce, co zastanawia i przeraża Shadowsong. Jakiś czas później, przed powrotem z jaskiń do labiryntu dawna strażniczka celi Illidana staje oko w przywódczynią nag. Nazywa się Lady Vashj i odpowiada Shadowsong, że jej elfia sprawiedliwość tutaj nie obowiązuje. Oburzona pyta co takiego naga może wiedzieć o Nocnych Elfach, na co odpowiada polującej na łowcę demonów, że wszystko, opowiadając historię całej swojej rasy - 10 tysięcy lat temu byli Wysoko Urodzonymi, wybrańcami Królowej Azshary, którzy pomagali jej sprowadzić do tego świata Mrocznego Tytana, a gdy to się skończyło fiaskiem przez Ruch Oporu Kaldorei i wspomagających ich zdrajców oraz inne rasy zostali przez Rozbicie Świata ciśnięci w otchłań morską. Tam, na dnie Wielkiego Morza zostali wypaczeni oraz zmienieni, tworząc nową, lepszą ich zdaniem rasę czekając 10 tysiącleci na odzyskanie powierzchni co mają nadzieję osiągnąć dzięki pomocy Illidana. Strażniczka nie może w to uwierzyć i stwierdza, że nigdy nie będzie to miało miejsca, lecz słyszy tylko hasło, że choć Vashj docenia jej odwagę to jednak na nic nie zda się Kaldorei. W końcu Maiev odnajduje ostatnią runę czarnoksiężnika, która mówi o tym jak zginął z rąk demonów tuż przed Okiem Sargerasa. Okazuje się wkrótce, że Illidan znalazł artefakt. Przy jego pomocy doprowadza do zawalenia się sufitu, przez co Naisha ginie, a jedyną osobą, która ucieka żywa jest Maiev.

Wściekła na Zdrajcę Kaldorei Strażniczka przysięga zemstę. Wycofuje się do bazy, skąd następnie wysyła gońca w stronę portu. Niestety nagi były szybsze i zdołały uniemożliwić bezpieczne przejście. Zmusza ich przez to do ciężkiej przeprawy przez pełne sił Illidarich ruiny Suramaru, a jednocześnie sami muszą je odpierać. Maiev jest w stanie jednak wysłać do gońca zbyt dużej ilości żołnierzy, wobec czego zmuszona jest do wysyłania jednostek z teleportacją. Koniec końców posłaniec dociera do okrętów i wyrusza do Kalimdoru, ale wszyscy eskortujący ją żołnierze zostali zabici. Goniec dociera wieczorem do Góry Hyjal, gdzie powiadamia o wszystkim brata Illidana - Shan'do Malfuriona - oraz ukochaną obu braci, która uczucie odwzajemniła wobec arcydruida - Wysoką Kapłankę Tyrande Whisperwind.

Następnego dnia posiłki docierają na brzegi wyspy. Tyrande posyła swoją sowę do zlokalizowania bazy Maiev, a gdy to się dzieje Malfurion wyrusza na czele swoich sił natychmiast, lecz w dotarciu do celu przeszkadzają im nagi. Mimo to udaje im się je pokonać i połączyć z siłami Maiev, która chłodno wita Whisperwind, ponieważ ta uwolniła Illidana kilka miesięcy wcześniej, wycinając jej Strażników w pień. Zrobiła to, gdyż liczyła na to, że bliźniaczy brat arcydruida wspomoże ich w walkach z Płonącym Legionem. Bitwa kończy się zniszczeniem bazy Illidana, lecz ten ucieka na pokładzie swojego okrętu na wschód, mówiąc że brat i jego miłość nie są jego wrogami, a teraz służy komuś innemu i że obydwie strony - siły jego i Kaldorei - mają wspólnego wroga, którego chce zgładzić. Tyrande, Maiev i Malfurion zbierają więc swoje siły i opuszczają Suramar.

Siły Nocnych Elfów lądują trzy dni później na wybrzeżu, gdzie docierają do wioski o nazwie Pyrewood. Jak się okazuje znaleźli się w Lesie Srebrzystych Sosen znajdującym się w Lordaeronie - ojczyźnie Przymierza Lordaeronu oraz subkontynentu należącego do Wschodnich Królestw. Okazuje się iż opowieści Ekspedycji Ludzi, która pomogła im zgładzić Archimonde'a okazują się prawdziwe - ziemie są opanowane przez Plagę i całkowicie zniknęło z nich życie. Rośliny zdają się umierać, natomiast wszędzie są jak nie nieumarli to demony. Zakładają więc w okolicy obóz, który ma im pomóc w przygotowaniu się do poszukiwania Illidana i jego nag. Malfurion rusza zbadać duchy lasów, zaś Tyrande i Maiev ruszają na zwiad, spotykając niespodziewanie karawanę składającą się z innych elfów. Jak się okazuje są to Krwawe Elfy - ocalałe z hekatomby Wysokie Elfy, jaką Plaga urządziła na Quel'Thalas. Ruszają oni do Dalaranu, ruin magokratycznej polis, gdzie przegrupowują się Ruch Oporu Przymierza - resztki niegdyś hegemona na tych ziemiach. Maiev i Tyrande decydują się pomóc przywódcy sin'dorei, księciowi Kael'thasowi Sunstriderowi, w eskorcie wozów z Pyrewood na drugi brzeg rzeki Arevass, gdzie w bezpiecznym miejscu założą swój obóz. W trakcie eskorty jednak most po którym przejechały wozy zapada się pod naporem nieumarłych oraz wierzchowca kapłanki. Kael chce ratować Kaldorei, ale Maiev mu to uniemożliwia. Decyduje się to wykorzystać dla siebie, by wymusić karę śmierci na Illidanie przez Malfuriona. W ramach wdzięczności za pomoc Sunstrider rusza za Shadowsong by pomóc jej i Stormrage'owi w pojmaniu łowcy demonów.

Tymczasem Malfurion kontaktuje się z duchami boru, widząc że Plaga zniszczyła ten ląd równie mocno co Ashenvale i okoliczne wobec Hyjal ziemie. W pewnym momencie odczuwa ból, a duchy pokazują mu niszczony przez potężne trzęsienie ziemi Northrend - skuty lodem kontynent, stanowiący bazę wypadową Plagi. Wkrótce potem obdarzony zostaje wizją, w której jego brat używa Oka Sargerasa by wywołać ten kataklizm dla swojego mistrza. Czas wizji wystarczy jednak arcydruidowi, by zlokalizować łowcę demonów - ruiny magicznego miasta ludzi Dalaran. Nocny Elf dziękuje duchom za tą wizję i wyrusza do swoich oddziałów, obiecując duchom zakończenie tego zagrożenia i dziękując za wizję.

Wieczorem Malfurion dociera do obozu, zastając Kaela i Maiev. Strażniczka okłamuje arcydruida, że sługi Plagi rozszarpały Tyrande na strzępy, kiedy ta osłaniała konwój Przymierza przekraczający rzekę. To wywołuje zamierzony efekt, gdyż kłamstwo Shadowsong doprowadza do furii u Shan'do i chęci zabicia brata w ramach zemsty. Kael decyduje się zostać w bazie, by Maiev i Malfurion - coraz bardziej odczuwający na sobie czyny Oka - powstrzymali Illidana. Zadania nie ułatwiają jednak zlokalizowane w okolicy oddziały Plagi prowadzone przez dwóch Upiornych Władców i liszów. Uzyskują jednak pomoc ze strony Magrotha Obrońcy oraz jego wojsk. W końcu jednak oddziały Malfuriona, Kaela i Maiev pokonują nagi Illidana i niszczą Oko Sargerasa, przerywając zaklęcie, którego celem jest zniszczenie Tronu Mrozu - miejsca uwięzienia przez Płonący Legion kilka lat temu zaklętego w zbroję ducha Króla Lisza. Bez tego Plaga poszłaby w rozsypkę i ostatecznie rozpadłaby się. Brat jednak nie słucha Illidana oraz zamyka w sidłach, lecz na wieść o śmierci Whisperwind Illidan nie ukrywa szoku. Kael'thas wtedy reaguje, wyjawiając kłamstwo Shadowsong. Wściekły za to, co zrobiła Shan'do rusza wraz ze swoim bratem na poszukiwania kapłanki, licząc że chociaż w ten sposób odkupi swoje winy. Maiev ucieka, a Kael decyduje się ruszyć do swojego dowódcy, który rozbił na Krzyżowej Wyspie swój garnizon, by przepędzić siły Plagi oraz ustanowić przyczółek do odzyskania ludzkiego królestwa ze szponów nieumarłych.

Illidan przy pomocy swoich nag lokalizuje Tyrande - w okolicy jest sześć baz Plagi i wojska wroga coraz mocniej nacierają na Wysoką Kapłankę. Wysłali przeciw niej latające kreatury w postaci gargulców, barek powietrznych oraz żmijów mrozu. Wiedząc że nie ma wiele czasu, bracia Stormrage wyruszają razem przeciwko żywym trupom, wybijając wszystkich po kolei. Zdziwiona przybyciem łowcy demonów i jeszcze bardziej tym że ją ratuje na polecenie swojego bliźniaczego brata elfka wyrusza razem z nim oraz jego stworami w podróż do bazy ukochanego. Dzieje się to w ostatniej chwili, ponieważ wielka armada powietrzna stanowi spore zagrożenie dla wszystkich, którzy by się tam znaleźli. Dawni Quel'dorei Azshary dają więc czas na ucieczkę i tym samym powstrzymują wrogie oddziały, umożliwiając przejście przez rzekę Arevass w kierunku bazy Stormrage'ów.

Kilka chwil później bracia godzą się między sobą, a Tyrande dołącza do Shan'do. Rozumiejąc że rodzony brat nie jest potworem Malfurion decyduje się zmienić karę dożywotniego więzienia na dożywotnie wygnanie, grożąc jednak iż jeśli jeszcze raz wkroczy na ziemie Nocnych Elfów tym razem czeka go śmierć. Po tych słowach przechodzi przez portal żegnając się z bratem oraz dawną miłością. Jednak Shadowsong i jej Strażnicy wszystko widzą. Pełna furii za puszczenie Illidana wolno nazywa Whisperwind i brata Illidana głupcami, po czym prowadzi swoje siły przez portal uciekiniera w nieznane. Kapłanka chce ją zawrócić, lecz Malfurion mówi, że zemsta całkowicie opętała Maiev doszczętnie. Kaldorei wierni dwójce wycofują się więc ze Wschodnich Królestw z powrotem do Kalimdoru.

Klątwa Krwawych Elfów[]

Do Dalaranu przybywa książę Kael'thas Sunstrider wraz ze swymi Krwawymi Elfami - tymi z Quel'dorei, którzy starają się kontrolować głód magii i przysięgli pomścic swoich braci i swoje siostry po tym jak Plaga unicestwiła Quel'Thalas. Odnajduje tam Othmara Garithosa, wielkiego marszałka Resztek Przymierza, którego celem jest odbicie ziem ludzi na północy z rąk nieumarłych, zaczynając od ruin miasta-państwa magów. Przywódca nie jest zadowolony z tego, iż siły Kaela spóźniły się i nawet nie chce słuchać wytłumaczeń, od razu zlecając mu naprawienie obserwatoriów, co ułatwiłoby znacznie w jego mniemaniu ustanowienie przyczółka w Dalaranie. Wkrótce po stworzeniu bazy ruszają na nabrzeże Jeziora Lordamere, by odkryć że lokalne doki prowadzone przez gobliny dzięki którym mogliby dostać się do obserwatoriów zostały zniszczone przez żywe trupy. Niespodziewanie dostają pomoc z nieoczekiwanej strony - nagi Lady Vashj, wcześniej trzymające z Illidanem, postanowiły wspomóc wojska Kaela, oferując łodzie celem przeprawienia się przez wody akwenu. Udaje im się to, po czym wypędzają nieumarłych i naprawiają obserwatoria. Garithos dostaje cynk o tym, że nagi pomogły Krwawym Elfom, po czym ostrzega Kael'thasa, że za następny taki czyn oskarży jego lud o zdradę wobec Przymierza Lordaeronu.

Następnego dnia do bazy sin'dorei przybywa posłaniec z wiadomością, że obserwatoria odkryły znaczne siły nieumarłych zmierzające w stronę Dalaranu. Zadaniem Sunstridera jest unieszkodliwienie sił Plagi, ale zła wiadomośc jest taka, że Wielki Marszałek Garithos potrzebuje każdego żołnierza do walki na swoim froncie. To oznacza, że pozbawiony zostanie piechurów, kawalerii i jednostek wsparcia. Kael'thas popada w furię, stwierdzając że został de facto pozbawiony wszystkich możliwych sił, stając się łatwym kąskiem dla żywych trupów. Emisariusz stwierdza jednak, że Garithos nie wątpi w jego zdolności i prosi o bycie kreatywnym. Pozostawione samym sobie Krwawe Elfy zostają otoczone przez Plagę i zmuszone do porzucenia wysuniętych baz. Z pomocą jednak przybywają nagi, które ofiarują swoje wojska w walce z siłami Króla Lisza. Kael przystaje na sojusz, będąc wdzięczny Lady Vash za pomoc. Okazuje się jednak iż wszystko było zaplanowane, ponieważ wycofujące się ze zwycięskiej dla sin'dorei bitwy nagi zostały nakryte przez Garithosa. Rasistowski generał wykorzystuje to, by następnie doprowadzić do aresztowania Sunstridera i jego poddanych. Obserwująca wszystko czarownica decyduje się jednak im pomóc.

Krwawe Elfy spędzają dwa dni w lochach odbitego Dalaranu. Cierpiący na głód magii z powodu zniszczenia Studni Słońca nie może użyć swoich mocy do wyzwolenia siebie i swoich braci, gdyż Kirin Tor stworzyło te cele, by tłumiły wszelką magię. Garithos wydał rozkaz zabicia elfów za rzekomą zdradę i wydalił ich z Przymierza za zdradę. Tymczasem przez kanały wchodzi Lady Vashj ze swoimi przybocznymi i zabija dwóch gwardzistów pilnujących księcia Quel'Thalas - Marcusa oraz Trogdara. Naga proponuje ucieczkę przez ten sam portal, którym Archimonde przybył wraz z niezliczonymi zastępami Legionu do Azeroth kilka miesięcy temu dzięki liszowi Kel'Thuzadowi. Oferuje możliwość połączenia sił z Illidanem Stormragem, którego Sunstrider pomógł wcześniej złapać. Elf nie chce jednak pozostawić na pastwę Wielkiego Marszałka swoich braci i sióstr, więc wiedźma pomaga mu w uwolnieniu ich. Przy okazji uwalniają dusze zabitych w trakcie zagłady miasta arcymagów: Conjurusa Rexa, Landazara, Fordreda Arana i wreszcie samego przywódcy Rady Sześciu Antonidasa. Strażnicy Seth i Troy nasyłają na nich schwytane sługi Ner'zhula, lecz zamiast tego giną wraz z nimi z rąk nag i sin'dorei. Wkrótce potem syn Anasteriana dostrzega swoich poruczników, których Garithos również wsadził do więzienia. Zostają wyzwoleni z cel dzięki działaniu Kael'thasa i Vashj. W końcu nagi i elfy docierają do portalu i uciekają przez niego z Dalaranu do bliżej nieznanego, innego świata.

Po paru godzinach marszu Kael'thas pyta się Lady Vashj gdzie go zaprowadziła przez portal. Odpowiada, że trafili to tak zwanych Rubieży - resztek ojczyzny orków zwanej Draenorem. Sunstrider przypomina sobie wówczas całą sytuację - jakieś 15 lat temu arcymag Khadgar poprowadził Ekspedycję Przymierza do walki przeciwko nowo powstałej Hordzie Draenoru pod dowództwem Ner'zhula - upadłego przez poczynania swojego ucznia, Gul'dana, szamana i przywódcy orków sprzed ich spaczenia. Usiłując ocalić orczą rasę otworzył serię portali do innych światów na szczycie Czarnej Świątyni, a kiedy przeszedł świat za nim został zniszczony przez zbyt dużą ilość mocy magicznej wykorzystanej do otwarcia bram, w wyniku czego powstała obecna platforma. Do tego miejsca przybył z niewiadomych powodów Illidan, a zadaniem Vashj i Kael'thasa jest odnaleźć jej pana.

Mijają trzy dni. Siły nag i Krwawych Elfów przeczesują Półwysep Piekielnego Ognia, na którym się znaleźli. Ale po Stormrage'u ani widu, ani słychu, niemniej naga zdecydowanie wyczuwa że nie są sami. Wyjaśnia się też kwestia, dlaczego przywódczyni nag wspomogła Kael'thasa - okazuje się, że podczas gdy nagi są najbliższymi z Wysoko Urodzonych Azshary, które zatonęły wraz z nią, to Wysokie a co za tym idzie Krwawe Elfy powstałe z niedobitków tejże rasy to potomkowie tych z Quel'Dorei jacy stanęli po stronie Tyrande i Malfuriona w trakcie Wojny Starożytnych, a którzy odmówili porzucenia magii tajemnej na rzecz druidyzmu, wobec czego wyruszyli do Wschodnich Królestw, gdzie założyli Quel'Thalas i stali się nową rasą. W pewnym momencie jednak Vashj postanawia przyjrzeć się czemuś, co wydaje się znajome. Okazuje się, że na Rubieżach swoją bazę założyli Kaldorei. Kael'thas wyjaśnia iż Strażniczka Maiev Shadowsong przysięgła złapać Illidana za wszelką cenę, tym samym zabijając go raz na zawsze za to, iż on i jego zwolennicy wybili jej podkomendnych. Vashj i Sunstrider wysyłają wobec tego swoje wojska do walki ze Strażnikami, a jednocześnie sami ruszają stoczyć bój o Illidana. Chociaż Shadowsong odnosi spore rany to jednak parę razy zmusza nieprzyjaciół do wycofania się. Ostatecznie jednak to Illidari odnoszą sukces, a Shadowsong i jej Strażnicy wycofują się do bazy.

Kilka godzin później, kiedy zwolennicy Stormrage'a przygotowują bazy ten zdradza Kaelowi wszystko co wie. Na przypadek Krwawych Elfów nie ma żadnego lekarstwa, lecz pokazuje mu jak zaspokoić głód magii poprzez zabijanie demonów i absorpcję ich magii fel, dzięki czemu powstrzymają na trochę głód. Ewentualnie mogą to robić tak samo z innymi istotami magicznymi. Sunstrider przystaje na propozycję Kaldorei, po czym pyta się, co robi na tym zniszczonym świecie i jaki jest jego plan. Wyjaśnia wówczas wszystko po kolei. Otóż kilka tygodni po tym, jak Legion przegrał pod Górą Hyjal skontaktował się z nim przełożony Archimonde'a - Kil'jaeden Zwodziciel. Jak się okazuje prawa ręka Sargerasa rozkazał Stormrage'owi zniszczenie Tronu Mrozu, w którym uwięziony został przez niego Król Lisz. Man'ari chce w ten sposób ukarać byt, który go zdradził, jednocześnie niszcząc w ten sposób całą Plagę. Stormrage nie mogąc odmówić zgodził się na to. To dlatego ruszył po sprzymierzeńców w postaci nag oraz idąc za wspomnieniami zawartymi w Czaszce Gul'dana ruszył na Zniszczone Wyspy. Użycie Oka w Dalaranie dawało realne szanse na zniszczenie Ner'zhula, ale niestety Kaldorei powstrzymali go, a zaklęcie prysło. Wyrządziło jednak sporą szkodę w Tronie Mrozu, przez co esencja władcy Plagi zaczyna wyciekać niczym krew z rany żywego stworzenia. To właśnie zamierza wykorzystać brat Malfuriona - wykrwawić zaklętego w zbroi ducha tak, by ten stracił całą swoją moc i zniknął raz na zawsze. Kael przysięga pomóc, licząc na zemstę wobec Arthasa i Plagi, jacy unicestwili jego dom zaledwie pół roku temu.

Dwa dni później łowca demonów wpada na pewien pomysł - zabezpieczyć ewentualny odwrót w postaci Rubieży. Cel jest prosty: pokonać annihilana imieniem Magtheridon oraz zamknąć bramy międzywymiarowe na całym "świecie". Bramy te są bowiem pozostałością po straszliwym czynie Ner'zhula, a dodatkowo przychodzą kolejne z demonów. Docierają więc do okolic Czarnej Świątyni, gdzie niegdyś przeprowadzono potworny rytuał. Siły Vashj, Kaela i Illidana ruszają zamknąć portale rozsiane po całym eks-Draenorze. Niespodziewanie jednak napotykają ostatnich z przedstawicieli niegdyś dumnego ludu draenei, a konkretnie grupę zmienioną przez ludobójstwo, zorganizowane przez orków sterowanych przez Płonący Legion. Grupa ta jest nazywana przez samą siebie mianem Złamanych. Przewodzi nimi osobnik imieniem Akama. Przysięga lojalność Illidanowi jako nagrodę za ratunek z jego strony. Bitwa jest ciężka, ponieważ bramy może zamknąć jedynie Illidan, ale udaje mu się tego dokonać, w rezultacie czego Płonący Legion zostaje pozbawiony możliwości przysłania kolejnych oddziałów. Wkrótce potem niszczą bazy spaczonych orków, dzięki czemu Złamani wchodzą z nimi w sojusz. W akcie desperacji jednak siły wroga atakują ostatni z portali, jednak ponoszą stratę. W bitwie giną dwaj dowódcy obrońców - Mizgill i Gorgosh. Tym samym Stormrage przejmuje praktycznie pełną kontrolę nad krainą.

Illidari ostatecznie przypuszczają pod koniec dnia atak na Czarną Świątynię, siedzibę Magtheridona. Tam zmuszeni są stawić czoła licznym demonom i spaczonym rdzennym mieszkańcom Draenoru. Decydują się na szturm przez kanały, dzięki którym przy wykorzystaniu łodzi zdołają zaskoczyć wroga od tyłu. Udaje im się też zdobyć kilka z machin oblężniczych, dzięki czemu bitwa jest znacznie łatwiejsza. Dodatkowo wspomagają ich zbuntowani orkowie oraz parę z demonów. Magtheridon staje naprzeciw czwórki przywódców przeciwnej strony barykady. Obok Illidana Stormrage'a są też jego kompani - wojownik draenei Akama, morska wiedźma Lady Vashj oraz książę Kael'thas Sunstrider. Staczają dosyć ciężką walkę przeciwko siłom władcy otchłani, ale ostatecznie wygrywają batalię. Illidan ogłasza, iż teraz to on jest panem Rubieży i przyjmuje tytuł Władcy Rubieży. Ogłasza Czarną Świątynię swoją kwaterą główną, a następnie zbiera wojska.

Jednak parę chwil później na horyzoncie pojawia się burza złożona wyłącznie z ognia i furii. Vashj nakazuje Kaelowi schylić głowę co sama również czyni, natomiast Illidan występuje naprzeciw, z kolei Akama chowa się, gdyż wie co to jest. Ich oczom ukazuje się gigantycznych rozmiarów Man'ari - Kil'jaeden. Wściekły demon uważa, że jego sługa się późni, natomiast Illidan broni się stwierdzeniem, że potrzebuje sojuszników, a opóźnienie jest chwilowe i wcale nie zrezygnował z planu zniszczenia Tronu Mrozu. Eredar decyduje, że da mu tą ostatnią szansę, albo będzie musiał stawić czoła jego gniewowi. Stormrage zabiera więc swoje siły w postaci sin'dorei i nag, a następnie rusza na Northrend, idąc przez portal z powrotem do Azeroth. Akama wraz ze swoimi draenei by nadzorować przygotowania do rozpoczęcia przejęcia pełnej kontroli przez Illidarich nad Rubieżami.

Dziedzictwo Potępionych[]

Upiorni Władcy Detheroc, Varimathras oraz Balnazzar prowadzą dyskusję, porusząjąc fakt iż minęły miesiące od ostatniego rozkazu Archimonde'a. Rozmowę w oddali podsłuchują mroczna komandos Sylvanas Windrunner oraz arcylisz Kel'Thuzad. Trzech Nathrezimów nie wie, iż Archimonde został pokonany wiele miesięcy temu w bitwie o Górę Hyjal, a śmierć jego i większości dowództwa Płonącego Legionu doprowadziła do uwolnienia się Plagi spod ich władzy, w rezultacie czego teraz nieumarli są wolni i demony stanowią przeszkodę. Wkrótce potem coś stuka w bramy pałacowe, a okazuje się iż jest to nie kto inny jak sam Arthas Menethil, pierwszy Rycerz Śmierci oraz wybraniec Króla Lisza. Odpowiada, że dziękuje im za opiekę nad jego poddanymi, jednak nie zgadzają się oddać władzy dobrowolnie. Zamiast tego wycofują się z ruin Stolicy i decydują się prowadzić wojnę przeciwko księciu i Pladze, by ponownie przejąć nad nią kontrolę. Sylvanas i Kel'Thuzad witają księcia, który ogłasza się królem, a jako pierwszy krok decyduje się wybić wszystkich pozostałych w Lordaeronie - teraz znanym jako Ziemie Plagi - ludzi, zaczynając od stolicy upadłego królestwa. Dzielą się więc na trzy grupy i udaje im się wybić tak wielu uciekających jak to tylko możliwe. Kierujący ewakuacją na południe paladyni Halahk Dawca Życia, Magroth Obrońca, Dagren Zabójca Orków oraz elfka Jennalla Deemspring giną z rąk nieumarłych. Podczas walk jednak Arthas doznaje silnego bólu i okazuje się, że przemawia do niego telepatycznie Ner'zhul, sam Król Lisz. Po pokonaniu Przymierza Menethil po raz kolejny doświadcza wizji Tronu Mrozu i prosi by zabrać go do pałacu.

Dzień później w nocy ma miejsce spotkanie na pograniczu Polan Tirisfal z Lasem Srebrzystych Sosen. Sylvanas zostaje potajemnie wezwana przez Upiornych Władców, stojących na czele sił powstańczych. Zainteresowana kobieta przyszła do nich, ponieważ nie jest już w ogóle podległa władzy Króla Lisza, to jest odzyskała wolną wolę. Okazuje się, że Król Lisz traci swoją moc przez uszkodzenie Tronu Mrozu przy pomocy potężnego zaklęcia, co odbija się na Ostrzu Mrozu i jego użytkowniku. Proponują udział w przewrocie, a ona się zgadza, z tym że na własnych warunkach. Nathrezimowie mają wobec niej wątpliwości, z racji jej natury.

Następnego dnia Arthas mówi Kel'Thuzadowi o tym, co się z nim dzieje i decyduje się opuścić Lordaeron na rzecz wyruszenia na pomoc Królowi Liszowi. Nim jednak to następuje na ulicach zrujnowanego miasta dochodzi do wielkiej bitwy. Okazuje się że Powstańcy Upiornych Władców - frakcja pod wodzą demonów, której celem jest przywrócenie władzy Legionu nad tą krainą - wznieciła powstanie przeciwko Arthasowi i zamierza przywrócić panowanie Legionu nad nieumarłymi. Z pomocą lisza książę ucieka ze Stolicy i decydują się spotkać w głuszy. Bitwa okazuje się ciężka, bo wyrównana, albowiem nieumarli stają przeciwko nieumarłym, jednak idąc przez tajne komnaty imperialnego pałacu. Pomimo tego iż musi się radować ucieczką pomaga paru z oddziałom uciec przed siłami wroga. W końcu na obrzeżach Lordaeronu spotyka banshee - służki Sylvanas. Uciekają oni z miasta, natomiast bitwa okazuje się ostatecznie przegrana dla Plagi. Wybucha Wojna Domowa na Ziemiach Plagi między Plagą a resztkami Płonącego Legionu.

Siły Arthasa zmierzają na północ, przez gęste lasy Tirisfal. Banshee decydują się zatrzymać na jakiś czas, co jednak Menethil krytykuje. Król Lisz ostrzega go, iż jest w niebezpieczeństwie, po czym widzi jak Plaga walczy z lojalnymi rzekomo banshee. Sługi Ner'zhula giną i zostają tylko upiory Wysokich Elfek. Okazuje się, iż jest to pułapka zastawiona przez Windrunner, która rani Rycerza Śmierci zatrutą strzałą. Paraliżująca trucizna nie pozwala mu biegać i ma być tylko zapowiedzią cierpienia. W porę przybywa jednak Kel'Thuzad, a Królowa Banshee ogłasza, że to jeszcze nie koniec. Rycerz prosi lisza o nadzór nad Ziemiami Plagi pod jego nieobecność, co też czyni, żegnając się ze szkieletem potężnego nekromanty. Ten pociesza go też hasłem, że skutki trucizny przejdą z czasem. Tak oto w wojnie domowej biorą teraz trzy frakcje - Plaga pod dowództwem Kel'Thuzada, siły Sylvanas oraz Powstańcy.

Dwa dni później w obozie elfki zjawia się Varimathras, który proponuje jej wspólne rządzenie Lordaeronem. Wiedząc że nie może na to przystać, ponieważ inaczej będzie marionetką. Wobec tego frakcja Windrunner występuje z Powstańców i zaczyna działać na własną rękę. Braki w zaopatrzeniu i żołnierzach nadrabia poprzez przejęcie kontroli umysłowej z pomocą banshee nad niektórymi z lokalnych watażków, jak ogr Mug'thol z klanu Kamiennej Maczugi, Blackthorn dowodzący ukrywającymi się w głuszy bandziorami, wódz Leśnych Trolli Zul'rogg, gnoll imieniem Snarlmane oraz murlok nazywający siebie Władcą Kałuży. Przy pomocy najemników oraz swoich własnych truposzy niszczy bazę Nathrezima. Gotowa zabić demona słyszy jednak, iż ten się poddaje i przysięga służyć. Elfka decyduje się wobec tego wykorzystać go do walki z jego pobratymcami.

Tymczasem Arthas dociera po trzech tygodniach wędrówki do Northrendu. Zakłada bazę, po czym wyczuwa nadchodzące wobec Króla Lisza niebezpieczeństwo. Decyduje się wyruszyć możliwie jak najszybciej. Wkrótce jednak atakują go elfy, początkowo myśli że są to Wysokie, lecz wkrótce przedstawiają Krwawe Elfy w postaci jeźdźców smoczych jastrzębi, zaś ich celem jest zemsta na Rycerzu Śmierci za zniszczenie kilka miesięcy temu ich ojczyzny. Wojska Plagi stawiają im czoła, ale wróg okazuje się być bardzo silny. Z pomocą przychodzi jednak nowy pomocnik Arthasa i przywódca nieumarłych nerubian - Anub'arak. Okazuje się również służyć Królowi Liszowi, na dodatek przybył z jego rozkazu by pomógł mu w wędrówce przez kontynent. Odkrywa, że na czele elfów stoi sam Kael'thas Sunstrider i służy Illidanowi, natomiast im pomagają też wężoludzie, czyli nagi. By zdobyć pomoc Menethil wykorzystuje resztki swoich sił, by zabić błękitnego smoka Sapphirona, a następnie zmienić go w Żmija Mrozu, którego wypuści na bazę Illidarich. Niszczą wkrótce bazę, zmuszając siły Kaela i Vashj do odwrotu. Wiedząc jednak, że siły wroga mają nad nieumarłymi przewagę Arthas decyduje się wejść do prastarego królestwa Anub'araka o nazwie Azjol-Nerub i skorzystać z jego tuneli do szybkiego dotarcia w okolice Lodowej Korony.

W tym samym czasie Wojna Domowa na Ziemiach Plagi osiąga kulminacyjny moment. Varimathras pomaga Sylvanas dotrzeć do twierdzy swojego brata, Detheroca. Ten okazuje się mieć pod kontrolą również Ruch Oporu Przymierza pod wodzą Garithosa, którego umysł należy do Upiornego Władcy. By zminimalizować straty i zwiększyć swoje szanse Mroczna Pani decyduje się zaatakować wrogie wojska w nocy, a w dzień bronić pozycji. W końcu Sylvanas zabija Detheroca i uwalnia Garithosa, z którym wchodzi w alians na czas walki z Balnazzarem, ostatnim przywódcą Powstańców.

Dzień później wojska Sylvanas zbierają się pod Ruinami Lordaeronu. Razem z Varimathrasem oraz Garithosem gromadzą się do ataku na ostatniego z Upiornych Władców i zyskanie kontroli nad upadłą stolicą Królestwa Lordaeron. Dodatkowo znajdują wsparcie w postaci małego oddziału przybyłego do Garithosa z położonego na południu Ironforge. Siły Balnazzara okazują się jednak być znacznie potężniejsze niż przypuszczano, wobec tego wojska Sylvanas atakują go z trzech stron. Jedną bierze sama Mroczna Pani, drugą Varimathras, a trzecią ruszają oddziały Przymierza. Ostatecznie Upiorny Władca zostaje pokonany, a wtedy Windrunner w dowód lojalności każe swojemu Nathrezimowi zabić brata. Chociaż ma wątpliwości i próbuje się z tego wymigać, czyni to. Później Wielki Marszałek Garithos wtrąca się do tego, mówiąc że prosi by nieumarli opuścili jego królestwo. By pokazać że był nic nie znaczącym pionkiem, Sylvanas każe demonowi go zabić, co też czyni z przyjemnością. Ostatecznie Windrunner staje na murach i ogłasza powstanie nowego królestwa, które pokona każdego kto spróbuje ich zniszczyć, niezależnie czy jest to Plaga czy istoty żywe, nazywając swój lud Opuszczonymi i proklamując nowe królestwo.

Arthas i Anub'arak wkraczają do Azjol-Nerub, nakazują Sapphironomi zostać z tyłu, by zabezpieczał tyły Plagi. Tuż przed wejściem zastają niespodziewanego gościa - krasnoludy niedawno zmarłego Muradina Miedziobrodego. Okazuje się, że władzę nad nimi przejął niejaki Baelgun Flamebeard, a ekspedycja nie zapomniała zdrady Arthasa oraz tego, jak biedny przywódca zginął w Grocie Ostrza Mrozu prawie pół roku temu. Wspominają też, że pradawne zło zostało przebudzone w głębinach Azjol-Nerub i nawet Plaga go nie powstrzyma, a krasnoludy mają zamiar zamknąć je na wieki, nawet przed nieumarłymi. Mimo tego Rycerz Śmierci i Władca Krypty przedzierają się oraz niszczą bazę Baelguna, a sam ponosi również śmierć. Dostrzegają jednak całkowity brak nerubian oraz biesów podziemi, co nerubianina bardzo niepokoi, ponieważ takich powinno być w tych tunelach wręcz od groma.

Kilka chwil później siły Plagi wkraczają do wewnętrznej części Azjol-Nerub. Siły Arthasa napotykają dosyć spory opór w postaci żywych nerubian, którzy uwięzili w wielu miejscach podziemnego labiryntu rozmaite biesy podziemi. Rycerz Śmierci zdaje sobie sprawy, że uwolnienie ich wzmocni siły Plagi w trakcie dalszej wędrówki do Lodowej Korony. W pewnym momencie docierają do najgłębszych obszarów, gdzie spotykają powód zamknięcia tych tuneli - Beztwarzowych. Istoty te są znane Anub'arakowi jedynie z legend. Wkrótce spotykają potworność nieznaną nikomu poza nerubianami, a która przez Władcę Krypty nazywana jest Zapomnianym. Obydwaj dowódcy nieumarłych pokonują kreaturę, po czym uciekają z walących się tuneli. Po drodze gonią ich potwory z nerubiańskich legend.

W końcu docierają do momentu, w trakcie którego między obydwoma przywódcami zasypuje się przejście. Zostają rozdzieleni. Arthasowi przejścia nie ułatwiają między innymi starożytne mechanizmy nerubiańskie, które blokują im wyjście z Azjol-Nerub na powierzchnię. Mimo wszystko Rycerz Śmierci dociera do swojego kompana, po czym udaje mu się razem z nim zebrać złoto na późniejszą bitwę oraz udaje mu się przedrzeć przez wrogie zastępy. W końcu wychodzą na powierzchnię, docierając do Lodowej Korony - olbrzymiego lądolodu, na którym zlokalizowana jest Cytadela i Tron Mrozu.

Siły Plagi zbierają się pod Cytadelą, by przygotować się na nadchodzący atak ze strony Illidarich. Gdy sługa Króla Lisza mówi Arthasowi o tym, że wróg zgromadził liczne siły, nagle przemawia do niego sam władca nieumarłych - otóż postanowił go zniszczyć jego własny twórca, Kil'jaeden, za to że ten zdradził Legion i w wyniku śmierci demonicznego dowództwa zdołał się usamodzielnić. Powiązanie Menethila z Ner'zhulem wynika z jednego prostego powodu - ma Ostrze Mrozu, będące niegdyś częścią więzienia Króla Lisza, jakim jest Tron Mrozu, a Oko użyte przez Stormrage'a doprowadziło do małego pęknięcia w lądolodzie, co powoduje, że władca traci swoją moc i wkrótce umrze. Arthas wie już co musi zrobić.

Siły Plagi i Illidarich stają naprzeciw sobie, ścigając się o to, kto pierwszy uruchomi cztery obeliski i przejmie tron. Arthasa wspomaga Kult Potępionych, nieumarli nerubianie Anub'araka czy nawet Żmije Mrozu. Illidanowi natomiast pomagają nagi pod wodzą Lady Vashj czy Krwawe Elfy kierowane przez Kael'thasa Sunstridera. Obie strony ścierają się i wysyłają oszczerstwa przeciwko sobie, między innymi Menethil wobec przywódcy sin'dorei. Ostatecznie Rycerz Śmierci zmusza Vashj i Kaela do odwrotu, aktywując cztery obeliski i otwierając komnatę tronową. Wkracza sam, ale drogę zastaje mu Łowca Demonów. Obaj czempioni staczają równą walkę między sobą, podczas której Illidan początkowo odnosi sukcesy, lecz pod koniec wybraniec Ner'zhula rani go Ostrzem Mrozu, lecz nie zabija. Zostawia go na lodzie i w śniegu, ale pół-demon podnosi się, po czym wycofuje się, przysięgając że kiedyś się za to zemści i nie spocznie, dopóki Plaga nie zostanie zniszczona.

Arthas wspina się coraz wyżej po schodach Cytadeli Lodowej Korony. Zaczynają go brać wątpliwości, słyszy głosy Jainy, Muradina, proroka Medivha, Uthera, własnego ojca oraz własne z czasów, zanim sięgnął po przeklęte runiczne ostrze. Ostatecznie staje przed lodowcem, widząc ducha i zaklętą zbroję. Duch orkowego szamana prosi go o wyzwolenie z okowów, zerwanie kręgu i zwrócenie ostrza. Menethil niszczy wobec tego przy pomocy swojej siły lód, a gdy ten kruszeje, podnosi Hełm Dominacji - symbol Króla Lisza. Zakłada go z zamkniętymi oczami i wypowiada hasło Teraz... jesteśmy jednością, razem z Ner'zhulem. Dochodzi do lawiny, a Arthas spoczywa śpiący na Tronie Mrozu, stając się nowym władcą Plagi. Konflikt zwany Wyniesieniem Króla Lisza zostaje zakończony.

Założenie Durotaru[]

W czasie, gdy Nocne Elfy ścigają Illidana, na Ziemiach Plagi wybucha wojna domowa, a Krwawe Elfy występują z Przymierza wskutek zdrady Garithosa tereny na południe od Państwa Kaldorei cieszą się spokojem. Po bitwie o Górę Hyjal lud Tyrande i Malfuriona ruszył na północny zachód, by odbudować swoją siłę, tymczasem Przymierze w postaci Ekspedycji Ludzi oraz Orcza Horda udały się do centralnej części kontynentu. Pod wodzą Thralla orkowie odnaleźli nową krainę na wschodnim wybrzeżu, trolle trafiły na Wyspy Echa nieopodal, natomiast taureni osiedli w żyznej krainie znanej jako Mulgor. Jaina natomiast poprowadziła swoich żołnierzy oraz cywili w stronę Pyłowego Bagniska, gdzie założyła miasto-państwo o nazwie Theramore. Thrall natomiast założył pierwsze w historii państwo orków - Durotar. Nazwał je na cześć Durotana, swojego nieżyjącego już ojca. Wkrótce potem stworzył stolicę nowego państwa o nazwie Orgrimmar, by upamiętnić przyjaciela rodziny i jego nauczyciela - Orgrima Doomhammera.

Razem z Orczą Hordą do Kalimdoru wyruszył Rexxar, Mok'Nathal żyjący w dziczy i błąkający się na odludziach razem ze swoim niedźwiedziem, Mishą. Stwierdza że innym rasom rozumnym nie można ufać, ponieważ tylko wszczynają wojny i sprowadzają ziemie wokół siebie do roli wyniszczonych pustkowi z pniami zamiast drzew, skoszoną trawą oraz ziemią zasłaną ciałami poległych i sprzętem wykorzystanym przez wojowników. W pewnym momencie dostrzegają jak jeden z siepaczy walczy ze świnioludźmi i choć broni się dzielnie, ponosi porażkę z rąk wrogów. Rexxar podbiega do niego i odkrywa że umierający był posłańcem, a nazywa się Mogrin. Pół-ogr żegna go, modląc się by szybko spotkał się z duchami swoich przodków, po czym rusza ze swoim niedźwiedziem do celu swojej podróży - miasta Orgrimmar.

Władca bestii jest pod wrażeniem wielkiego miasta zbudowanego z kamienia, drewna i wielu innych surowców, będąc miastem wojowników. Widząc licznych orków rozumie, że trafił do stolicy nowo powstałego państwa tegoż rodzaju. Gdy w końcu dociera do Thralla przedstawia mu się, a Wódz Wojenny rozumie wówczas, że ma do czynienia z legendarnym Mok'Nathalem - przedstawicielem potomstwa ogrów i orków. Stwierdza, że to dla niego zaszczyt, a on sam proponuje zostanie w Durotarze i pomoc w jego rozwoju, jako że to królestwo jest zarówno domem Thralla, jak i Rexxara i przyjmą każdego, kto miłuje pokój. Rexxar postanawia więc pomóc wodzowi, a do pomocy przydziela mu trollowego szamana imieniem Rokhan. Spotyka trzy najważniejsze osoby: goblińskiego inżyniera Gazlowe'a, sędziwego szamana Drek'Thara oraz kapitana straży przybocznej Wodza Wojennego, Nazgrela. Dla Gazlowe'a załatwia sprawę z koboldami w kanałach, dla orczego szamana zbiera Lśniące Ziele oraz zabija 6 jaszczurów gromu, zaś na polecenie Nazgrela, z którym rusza, chroni karawanę przed harpiami.

W trakcie tych zadań Nazgrel i Rexxar odkrywają, że ludzie są agresywni i zaczęli atakować orcze konwoje oraz posterunku. Mok'Nathal decyduje się więc to sprawdzić. Rusza więc do teleskopu oraz zostaje ostrzeżony przez Gar'thoka, że świnioludzie atakują wszystko, co znajdzie się w ich zasięgu. Ostatecznie Rexxar dociera do urządzenia, wybijając sobie drogę przez dziką rasę, po czym odkrywa, że odziani w zieleń ludzie przygotowują się do inwazji na pełną skalę. Thrall wysyła jego i Nazgrela do obrony przed ludźmi, lecz sądzi że ludzie nie są wrogo nastawieni. Gdy docierają do obozowiska zastają je zniszczone, a wojowników wybitych w pień. Wkrótce atakują ich ludzie, a orkowie odkrywają, że tabard jednego z piechurów jest inny niż Przymierza - ma kolor zielony, a symbolem jest złota kotwica. Thrall zaczyna powoli kojarzyć ten symbol, lecz nie jest pewien skąd go zna.

Na prośbę Rokhana Rexxar wyrusza na Wyspy Echa, nowy dom dżunglowych trolli. Po przybyciu tam zeppelinem spotykają przywódcę plemienia Mrocznej Włóczni - Vol'jina. Okazuje się, że czekał na nich i że przybyli w samą porę - ludzkie okręty ostrzeliwują trollowe wioski na wybrzeżu. Dzięki jeźdźcom nietoperzy udaje im się ją odeprzeć, po czym Rexxar i Rokhan razem z uciekającymi do Orgrimmaru trollami Mrocznej Włóczni docierają do Thralla, po drodze zyskując wsparcie w postaci wędrownego gorzelnika z rasy pandarenów, przedstawiającego się jako Chen Stormstout. Rexxar odkrywa, że ludzie doprowadzili do dziwnego zachowania jaszczurów gromu i to dlatego szaman Drek'Thar nie mógł pozbierać ziela, a wszystko to za sprawą tartaku, który doprowadził do usunięcia lasu i przez to zmiany zachowania. Udaje mu się też na prośbę Morga Wolfsonga zniszczyć kultystów Płonącego Legionu.

Thrall prosi więc Rexxara o dostarczenie wiadomości do lady Proudmoore, lecz w miejscu które ma być schronieniem Jainy zostaje zaatakowany przez skrytobójców. Działania te niepokoją Thralla, albowiem ludzka czarodziejka tak nie postępuje. Nazgrel, Drek'Thar, Chen, Rokhan i Rexxar dostają więc zadanie dotarcia na Wyspy Echa, a stamtąd wyruszenie do siedziby ludzi - Theramore - i dokonania jego infiltracji, celem sprawdzenia kto doprowadził do tych zdarzeń i dlaczego.

Rexxar, Chen, Rokhan i Misha docierają do Wysp Echa przy pomocy zeppelina goblinów, a następnie dowiadują się od Vol'jina, że ludzka flota wojenna jest w gotowości nieopodal ich wysp, na terenie kanału oddzielającego Durotar od Theramore. Trójka bohaterów rusza więc na południe, gdzie na Pyłowym Bagnisku spotykają Mistrza Ostrzy Samuro. Dokonuje infiltracji wyspy, niszcząc umocnienia w postaci Bazy na Wybrzeżu, a następnie zabierają transportowiec, gdzie docierają do Jainy. Czarodziejka jest jednak całkowicie zaskoczona, ponieważ nie wydała żadnego rozkazu ataku na teren Durotaru i przestrzega pokoju, podobnie jak Thrall. Zdziwiona decyduje się więc pójść z Rexxarem, by wyjaśnić całą tą sytuację. Docierają do bazy Przymierza, opanowanej jednak przez siły nag. Władca Bestii twierdzi że się spóźnili, lecz Pani z Theramore twierdzi, że jest jeszcze jeden - ciężko ranny, lecz żywy. Wypowiada tylko z trudem jedno zdanie: Admirał się ucieszy. Zszokowana kobieta teleportuje więc bohaterów do Theramore.

W ludzkim mieście zastają wojska w podobnych jak w przypadku bazy zniszczonej przez Samuro i dużo wcześniej tabardach ze złotą kotwicą na zielonym tle. Wkrótce wybija dzwon, oznajmiający że do portu wkroczył okręt, a Jaina stwierdza, że jest już za późno. Wówczas wszystko wychodzi na światło dzienne: to nie Jaina zaatakowała, lecz jej ojciec; Lord Admirał Daelin Proudmoore, Wielki Admirał Przymierza Lordaeronu, który wyruszył do tych ziem na wieść o ucieczce na zachód kilku okrętów. Pomimo zapewnień córki, że orkowie nie są już wrogami, stary człowiek nie chce przyjąć tego do wiadomości, nakazując pojmać Chena, Rokhana i Rexxara. Jaina przyzywa jednak Zamieć i niszczy okoliczne kraty, tworząc dla trójki drogę ucieczki. Dzięki przechwyceniu jednego z ludzkich okrętów uciekają, nie niepokojeni ostrzałem przez kul tirańską flotę.

Gdy Vol'jin słyszy całą prawdę, wysyła Rexxara do Mulgoru, a sam przesyła informacje do Orgrimmaru o wojnie wydanej przez ojca Jainy. W nowej ojczyźnie taurenów Mok'Nathal liczy na pomoc, lecz nie może jej otrzymać, ponieważ jedyny syn Cairne'a - Baine - został zeszłej nocy porwany przez centaurów, starych wrogów tej rasy. Zastępca wodza - Tagar - mówi to trójce podróżników, po czym poleca odnaleźć Bovana Windtotema, szamana który może pomóc władcy bestii w jego próbach odbicia syna wodza z rąk agresywnej rasy konioludzi. Kiedy dowiaduje się, gdzie pojmany tauren jest, Mok'Nathal wybija doszczętnie całe plemię, a potem sprowadza jeńca do starego przywódcy bykoludzi. Ci zaś oferują mu swoją pomoc w walce z admirałem Proudmoorem, a Cairne dołącza do drużyny.

Po powrocie na Wyspy Echa okazuje się, iż dżunglowe trolle odnalazły ogra, którego klan przejął nowy wódz i wybił większość z jego członków, a teraz prowadzi go do ruiny. Rexxar decyduje się więc wykorzystać okazję, by dzięki temu zyskać władzę nad nimi i użyć ich do walki z Kul Tiras. Udaje mu się dotrzeć do wioski Kamiennej Maczugi położonej na terenie Pyłowego Bagniska, gdzie wyzywa do walki na śmierć i życie. Walczy z pomocą bestii, dzięki czemu zwycięża nad Kor'gallem, po czym zostaje mianowany nowym wodzem klanu z bagien, który przysięga walczyć dla Rexxara po stronie Hordy.

Po rozbiciu centaurów atakujących taurenów, przejęciu kontroli nad klanem ogrów oraz zyskaniu pomocy ze strony trolli Horda dociera na południowe wybrzeża Durotaru, zjednoczona pod sztandarem Thralla oraz prowadzona przez Rexxara przypuszcza atak na znajdującą się w pobliżu bazę lorda Proudmoore'a. Ogry, taureni, dżunglowe trolle i orkowie zmuszają siły wroga do wycofania się, a na końcu niszczą masywny zamek admirała. Wódz Wojenny stwierdza, iż chociaż zmusili Daelina do odwrotu, ten zbierze siły w Theramore i powróci, by zniszczyć Orgrimmar oraz jego sojuszników raz na zawsze. Decydują się więc na atak wyprzedzający.

Siły Hordy docierają w okolice Theramore, ale Lord Admirał Kul Tirasu ustanowił niezwykle silną blokadę morską wokół miasta-państwa i tym samym uniemożliwia skuteczne oblężenie. W porę jednak teleportuje się do nich Jaina, córka Daelina, mówiąc że nie miała z tym nic wspólnego i chce by nastał pokój, rozumiejąc że musi dopuścić się ojcobójstwa rękami orków. Pomaga jednak zielonoskórym poprzez poinformowanie, iż w okolicy znajduje się stocznia goblinów, z której mogą wziąć kilka z ogrzych pancerników, trollowych niszczycieli oraz transportowców, by przełamać blokadę i ułatwić atak. Na odchodnym Proudmoore prosi jednak Thralla i Rexxara, by nie niszczyli budowli jej polis oraz nie zabijali jej ludzi, ponieważ oni zostali jedynie zmuszeni do wykonywania rozkazów.

Rozpoczyna się oblężenie Theramore. Wraz z Rexxarem ruszają Rokhan, Cairne oraz Chen. Pomimo silnej obrony oraz zdolności bojowych kul tirańskiego oficera ten ginie rozerwany przez Rexxara, a Kul Tiranie poddają się. Jaina płacze nad zwłokami ojca pytając dlaczego nie posłuchał, a Horda opuszcza miasto Przymierza. Na odchodnym Mistrz Bestii prosi czarodziejkę o to, by pamiętała o nim jako o szlachetnym i dzielnym wojowniku. Thrall dziękuje Rexxarowi za pomoc, lecz stwierdza iż pokój jest kruchy i nie wiadomo jak dużo czasu upłynie, aż wybuchnie nowa wojna.

Frakcje[]

Przymierze Lordaeronu - koalicja ludzi, Wysokich Elfów i krasnoludów. Powstali po Pierwszej Wojnie w odpowiedzi na Orczą Hordę, która zrujnowała Królestwo Wichrogrodu. Po zwycięskiej Drugiej Wojnie stali się dominującą siłą we Wschodnich Królestwach. W jej ramach ludzkie Siedem Królestw, elfickie Quel'Thalas i krasnoludzkie klany Dzikich Młotów oraz Miedziobrodych zwalczały niedobitki Hordy. Podczas Trzeciej Wojny na początku dzielnie stawili czoła rosnącej dzięki Kultowi Potępionych Pladze, a obroną dowodzili Uther Lightbringer, następca tronu Arthas Menethil i czarodziejka Jaina Proudmoore. Gdy Arthas ruszył do Northrendu powstrzymać zło jakie zagroziło jego królestwu wziął Ostrze Mrozu, by zabić Mal'Ganisa odpowiedzialnego za przemianę jego poddanych w nieumarłych. Ceną za zwycięstwo była utrata duszy i stanie się rycerzem śmierci tych, których przysiągł zniszczyć - Plagi. W rezultacie Menethil zabił króla Terenasa - własnego ojca i Wielkiego Króla Przymierza - zniszczył Lordaeron, zabił Uthera, wymordował Wysokie Elfy oraz pomógł spustoszyć Dalaran. Nieliczne siły udały się na zachód do Kalimdoru, gdzie u boku Nocnych Elfów i Hordy walczyli z Legionem i Plagą pod Górą Hyjal. Po tym zwycięstwie Przymierze Lordaeronu jest zniszczone i zdruzgotane - siły w Lordaeronie ledwie odpierają atak wojsk Króla Lisza, podczas gdy Jaina Proudmoore po bitwie poprowadziła swój lud na południe Kalimdoru, gdzie założyła Theramore i stara się rozpocząć pokojowe współistnienie z Hordą na północ od granic jej miasta-państwa.
- Theramore - miasto-państwo powstałe z Ekspedycji Ludzi, oddziałów Przymierza które ruszyły tuż przed upadkiem Dalaranu ze Wschodnich Królestw do Kalimdoru. Grupa dzieliła się na cztery ludzkie frakcje: Brygadę Gilneasu, Oddziały Lordaeronu, Elitarne Oddziały z Kul Tiras i Brygadę Stromgarde. Oprócz tego doszło też parę Wysokich Elfów z Quel'Thalas i krasnoludów z Żelaznej Kuźni oraz Orlego Gniazda. Krajem rządzi lady Jaina Proudmoore, bohaterka Trzeciej Wojny, która dąży do pokojowego współistnienia Przymierza z Hordą. Na północ od wyspy znajduje się orcze państwo Durotar, będące członkiem Hordy obok Zjednoczonych Plemion Taurenów z Mulgoru i trollowego plemienia Mrocznej Włóczni z Wysp Echa.
- Krwawe Elfy - ocalałe Wysokie Elfy, które przez zniszczenie ich Studni Słońca cierpią teraz na głód magii, wcześniej gaszony przez moce tegoż miejsca. Prowadzeni przez jedynego syna Najwyższego Króla Quel'Thalas - Kael'thasa Sunstridera - zrobią wszystko by pomścić śmierć starego Anasteriana oraz odbić utraconą ojczyznę. Sin'dorei naturalnie weszli w skład Ruchu Oporu Przymierza - lordaerońskiej filii aliansu. Ich głównym celem jest odbić i zabezpieczyć ruiny magokratycznego miasta Dalaran, a następnie uczynić z tego główną twierdzę, z której wyruszy wielka armia przeciwko siłom nieumarłych.
- Ruch Oporu Przymierza - resztki Przymierza Lordaeronu, które zostały by osłaniać ewakuację Jainy Proudmoore i tysięcy uchodźców na łodziach zmierzających do Kalimdoru. Pod wodzą Wielkiego Marszałka Othmara Garithosa skupia ona ocalałych z Lordaeronu i Dalaranu, dwóch państw które zostały zniszczone przez zdradzieckiego księcia. Wspierani przez siły z południa, czyli krasnoludzkie Orle Gniazdo i Żelazna Kuźnia oraz pozostałe ludzkie królestwa - Wichrogród i Kul Tiras - mają zamiar odzyskać Stolicę oraz odbudować Lordaeron, zaczynając od ustanowienia bazy wypadowej w ruinach magokratycznej polis.
- Kul Tiras - wyspiarskie królestwo, które podobnie jak Burzogród, Gilneas i Wichrogród uniknęło inwazji nieumarłych. Kierowane przez Lorda Admirała Daelina Proudmoore'a dokonało ewakuacji wielu mieszkańców Quel'Thalas, Lordaeronu, Dalaranu i pogranicznych mieszkańców z Burzogrodu na południe, na swój archipelag oraz do krasnoludzkiej Żelaznej Kuźni położonej na południu. W drodze poszukiwania ocalałych razem z pomocą z reszty Przymierza Lordaeronu zastali jednak tylko nieumarłych lub demony. Ojciec nie znalazł Jainy, ale skierował się na zachód wraz z wielką flotą kul tirańską, gdzie dotarł do Kalimdoru i odnalazł ludzkie miasto-państwo Theramore.
Orcza Horda - wielka armia złożona ze wszystkich orczych klanów, dawniej również złożona też z ogrów. W swojej ojczyźnie - Draenorze - zostali wypaczeni przez Legion i wybili całą populację draenei, którzy od stuleci żyli obok nich, a następnie ruszyli na Azeroth, niszcząc Królestwo Wichrogrodu w Pierwszej Wojnie. W Drugiej z kolei zostali pokonani za sprawą Przymierza Lordaeronu, które wykorzystało zdradę Gul'dana, jaki ruszył w pogoni za własną potęgą. Jakiś czas później powstali ponownie pod przywództwem Ner'zhula, dążąc do podbicia innych światów, lecz szaman zniszczył przez swoje zaklęcie cały Draenor, a resztki uciekły do Azeroth, schwytane przez ludzi. Po 10 latach zdołali wyzwolić się z niewoli, wszczynając wielkie powstanie niewolnicze pod wodzą Orgrima Doomhammera i jego następcy - Thralla, syna Durotana. To za jego sprawą orkowie wyruszyli do Kalimdoru, po czym po wielu walkach i bohaterskiej śmierci Groma Hellscreama uwolnili się spod demonicznej niewoli, mając u boku takie rasy jak dżunglowe trolle Mrocznej Włóczni czy taurenów Cairne'a Bloodhoofa. Walczyli przeciw Pladze stając ramię w ramię najpierw z Ekspedycją Przymierza pod wodzą lady Jainy Proudmoore, a potem z Nocnymi Elfami pod Górą Hyjal. Po zwycięstwie udali się na południe, gdzie taureni założyli swoje państwo w krainie Mulgor, trolle stworzyły swoje na Wyspach Echa, natomiast rodzaj Thralla stworzył Durotar - pierwsze w historii państwo ze stolicą w mieście z prawdziwego zdarzenia, Orgrimmarze.
- Durotar - założone przez Thralla i prowadzone przez niego klany pierwsze w historii państwo orków. Nazwa miasta upamiętnia Durotana, zabitego przez agentów Gul'dana ojca Wodza Wojennego, podobnie jak nazwa stolicy - Orgrimmar - nadana została ku czci Orgrima Doomhammera, wodza z czasów Drugiej Wojny i przyjaciela rodziców Thralla. Durotar skupia wszystkie z klanów, które podążyły za swoim władcą do Kalimdoru, biorąc udział w ostatniej wielkiej wojnie. Żyją w pokojowej koegzystencji z leżącym na południu ludzkim miastem-państwem Theramore, rządzonym przez bratnią duszę wodza - lady Jainę Proudmoore.
- Krwawe Kopyto - taureńskie plemię, przewodzące wszystkim pozostałym. Od lat podróżowali przez żyzne stepy centralnego Kalimdoru, będąc w dobrych stosunkach z innymi rasami. W trakcie Trzeciej Wojny pomogli Thrallowi, stając się jednym z sojuszników orczych klanów i Hordy, po pokonaniu Płonącego Legionu pod Górą Hyjal wznieśli w krainie o nazwie Mulgore swoją stolicę, nazywając ją mianem Thunder Bluff. Pod wodzą Cairne'a Bloodhoofa budują swoją krainę w zgodzie ze swoimi sąsiadami oraz pozostałymi członkami Hordy.
- Mroczna Włócznia - plemię dżunglowych trolli, niegdyś kierowane przez Sen'jina, które jednak podczas wydarzeń na Wyspach Mrocznej Włóczni straciły swojego wodza, a nowym został Vol'jin. W zamian za ratunek w dowód swojej wdzięczności zdecydowali się dołączyć do Orczej Hordy jako sojusznicy klanów, biorąc udział w walkach od Ugorów po Górę Hyjal. Kiedy wojna dobiegła końca plemię ruszyło wraz z Thrallem do Durotaru, skąd udali się na południe, odnajdując Wyspy Echa i zakładając tam swój nowy dom.
- Gobliny - choć gobliny w całości nie należą do Hordy to duża część z nich zdecydowała się działać razem z nią. Podczas Pierwszej Wojny zachowali neutralność, w trakcie Drugiej natomiast kartel Parochlebców zdecydował się poprzeć Hordę, a jej przegrana kosztowała ich ostracyzm wśród pobratymców. Mimo tego postanowiły zaoferować pomoc orkom, którzy teraz budują pierwsze w historii państwo o nazwie Durotar. Kieruje nimi Gazlowe, inżynier mający na celu jak największe zarobki dzięki sprzedaży zaawansowanej technologii w ręce Thralla.
Plaga - niegdyś byli awangardą Płonącego Legionu, powstałą by zniszczyć wszelkie życie na Azeroth. Przez klęskę demonów jednak - w dużej mierze za sprawą intrygi Arthasa i Kel'Thuzada celem wyeliminowania Tichondriusa, Upiornego Władcy odpowiedzialnego za nadzór nad Plagą i po zniszczeniu Dalaranu władzę nad jej siłami - wyzwoliła się od demonicznego wpływu, wciąż jednak pozostając potężną siłą w Azeroth. W wyniku Trzeciej Wojny przejęli władzę nad Lasem Srebrzystych Sosen, Polanami Tirisfal oraz Wschodnim Borem, z czego ten ostatni został zmieniony w odpychające Ziemie Plagi.
- Kult Potępionych - grupa żywych czcząca śmierć i tym samym Króla Lisza. Pod przewodnictwem Kel'Thuzada szerzyli Zarazę Nieumarłych w północnym Lordaeronie, po czym pomagali Pladze w prowadzeniu inwazji na królestwa na kontynencie, biorąc udział jako przywoływacze, szpiedzy czy żołnierze w trakcie upadku Lordaeronu, Quel'Thalas oraz Dalaranu. Po tym jak Kel'Thuzad zginął z rąk Arthasa Menethila - wówczas paladyna - został wskrzeszony przez niego w Słonecznej Studni po swoim splugawieniu, stając się liszem. Obecnie kult stara się odbić królestwo swojego ukochanego króla spod władzy zbuntowanych Opuszczonych oraz lojalnych wobec dawnych mocodawców Króla Lisza - Płonącego Legionu - Powstańców Upiornych Władców.
- Opuszczeni - powstała przez Sylvanas Windrunner frakcja skupiająca nieumarłych Lordaerończyków wyzwolonych spod mentalnego ucisku Króla Lisza Ner'zhula. Kierowani przez Mroczną Panią dążą do zemsty na Arthasie Menethilu za zabicie i ożywienie ich jako nieumarłe sługi. Zamierzają wyprzeć ze swoich ziem, czyli tych co przed wojną należały do Królestwa Lordaeronu, wszystkie siły Plagi czy Płonącego Legionu i odbudować zniszczone królestwo bez Menethila na tronie.
- Powstańcy Upiornych Władców - frakcja nieumarłych złożona ze znajdujących się pod kontrolą lub pomagających dobrowolnie członków Plagi, którzy walczą na rzecz przywrócenia kontroli demonów nad nieumarłymi i tym samym rozpoczęcia trzeciej inwazji. Kieruje nimi trzech nathrezimskich braci: Detheroc, Varimathras oraz Balnazzar. Razem z Sylvanas Windrunner pomagają wyprzeć Arthasa ze Stolicy, lecz zmuszeni są walczyć na dwa fronty - przeciwko lojalistom pod wodzą Kel'Thuzada oraz Opuszczonym kierowanym przez Mroczną Panią.
- Władcy krypty - przywódcy nieumarłych nerubian, pająkowatej rasy zamieszkującej starożytne podziemne królestwo Azjol-Nerub, zbudowane głęboko pod lodowcami Northrendu. W czasach przed Wojną Pająka byli nerubiańską arystokracją, ale w wyniku konfliktu zostali ostatecznie przemienieni w pierwsze nieumarłe sługi, kierująca podrzędnymi biesami podziemi. Prowadzeni przez Anub'araka mają zamiar zrobić wszystko by wytępić ostatnie resztki istot żywych, w tym między innymi własnych braci i siostry.
Nocne Elfy - pradawna rasa zamieszkująca Kalimdor. Do czasu bitwy o Górę Hyjal byli nieśmiertelni, jednak złożyli swoją nieśmiertelność w ofierze, dzięki czemu powstrzymali Płonący Legion. Na początku walczyli z orkami i sprzymierzonymi z nimi ludźmi z Lordaeronu, gdy jednak za sprawą Medivha okazało się że nie są wrogami, lecz potężnymi sojusznikami Kaldorei stanęli ramię w ramię u boku Przymierza Lordaeronu i Orczej Hordy przeciwko Pladze Nieumarłych i Płonącemu Legionowi. Teraz, w większości zdziesiątkowani przez wojnę przywracają Kalimdor ze zniszczeń oraz dobijają resztki niegdyś niepowstrzymanej demonicznej armii, przy okazji mszcząc się za spaczenie ich świętego gaju w postaci lasu Ashenvale czy też zabicia tylu z ich przedstawicieli.
- Illidari - Łowcy Demonów, którzy 10 tysięcy lat temu stanęli po stronie Illidana Stormrage'a i razem z Malfurionem Stormragem czy Tyrande Whisperwind przypuścili atak na Królową Azsharę i jej Wysoko Urodzonych celem powstrzymania ich przed sprowadzeniem do tego świata Sargerasa - pana demonów. Illidan nie pogodził się jednak z myślą, że należy tylko bronić się przed demonami, lecz także ich atakować, nawet jeśli oznacza użycie ich magii przeciwko nim. Za odbudowę Studni Wieczności, która była źródłem magii tajemnej - magnesu na Legion. To sprawiło, że Illidari zostali uwięzieni na ponad 10 tysięcy lat, ale odbicie Illidana Stormrage'a przez Tyrande podczas Trzeciej Wojny sprawiło, że powrócili do działania.
- Nagi - Wysoko Urodzeni, którzy w momencie Rozbicia Świata, podzielenia Starego Kalimdoru na obecne kontynenty, zostali wrzuceni przez fale na dno Wielkiego Morza, a tam doznali transformacji w odrażające, wężopodobne nagi. Po ponad 10 tysiącach lat swojej nieobecności nowa rasa sprzymierzyła się z Illidanem, licząc na odbicie powierzchni z rąk ludzi, orków czy przede wszystkim znienawidzonych Nocnych Elfów. Oddziały pod wodzą Lady Vashj mają być swego rodzaju przypieczętowaniem sojuszu Azshary z Illidarimi. Morska wiedźma i prawa ręka królowej nag przysięgła za wszelką cenę pomóc pół-demonowi i zniszczeniu Tronu Mrozu i tym samym unicestwieniu Plagi oraz jej przywódcy - Króla Lisza.
- Strażnicy - wojownicy pod wodzą Maiev Shadowsong, którym 10 tysiącleci temu Shan'do Malfurion Stormrage powierzył zadanie pilnowania im swojego upadłego brata bliźniaka - Illidana. W trakcie Trzeciej Wielkiej Wojny Tyrande Whisperwind postanowiła skorzystać z pomocy Łowcy Demonów, wybijając ich i uwalniając Stormrage'a z krat. Teraz przywódczyni Strażników dyszy zemstą wobec Illidana i nienawidzi Tyrande za jej czyn, chcąc zakończyć swoje polowania w postaci zabicia Zdrajcy raz na zawsze jako formę absolutnej wobec niego kary.
- Siostry Elune - starożytny zakon kapłanek Kaldorei, które panowały nad swoją rasą przez 10 tysięcy lat, czyli od czasu Wojny Starożytnych. Ich przywódczynią jest Wysoka Kapłanka znana jako Tyrande Whisperwind, ukochana Malfuriona Stormrage'a - przywódcy druidów. W trakcie Trzeciej Wojny razem z Orczą Hordą i Ekspedycją Ludzi wzięli udział w walce przeciwko Legionowi pod Górą Hyjal, w której to sojusz wygrał z demonami i ich nieumarłymi sługusami. Obecnie tępią resztki armii Archimonde'a.

Główne postacie[]

Przymierze[]

Jaina Proudmoore - czarodziejka, dawniej uczennica arcymaga Antonidasa i ukochana Arthasa. Podczas pierwszych dni Trzeciej Wojny razem z nim zniszczyła awangardę Plagi w Lordaeronie, lecz po wydarzeniach w Stratholme ich drogi się rozeszły, ponieważ nie chciała brać udziału w zagładzie miasta. Przed upadkiem Dalaranu zebrała liczną flotę uchodźców i ruszyła podobnie jak Thrall do Kalimdoru, by tam pomóc w wyzwoleniu orków od demonicznej skazy czy wziąć udział u boku Hordy oraz Kaldorei w bitwie o Górę Hyjal, która to ową wojnę zakończyła. Po zakończeniu walk poprowadziła siły Przymierza na dalekie południe, gdzie założyła miasto-państwo o nazwie Theramore, które pozostaje w dobrych stosunkacj z Durotarem, państwem orków.
Daelin Proudmoore - Lord Admirał Kul Tiras i Wielki Admirał Przymierza Lordaeronu. Nadzorował drugą grupę osób ewakuowanych z Lordaeronu, Quel'Thalas oraz Dalaranu przed Plagą na południe - do jego rodzinnego Kul Tiras oraz odbudowanego po Drugiej Wojnie Wichrogrodu. Fanatyczny wróg orków, których chce za wszelką cenę wybić w pień. Nie wierzy w to, by orkowie mogli zostać odkupieni ani w to, że byli oni spaczeni przez Płonący Legion.
Othmar Garithos - Wielki Marszałek resztek Przymierza Lordaeronu, teraz znanego jako Ruch Oporu Przymierza. Jest rasistą, uważa że wszystkie pozostałe rasy powinny służyć ludziom, a jego natura wynika z czasów Drugiej Wojny, kiedy to Wysokie Elfy porzuciły obronę jego włości przed Orczą Hordą i zmuszone były wycofać się do obrony Quel'Thalas przed orkami i Leśnymi Trollami z plemienia Amani.
Kael'thas Sunstrider - elficki książę, który w trakcie upadku ojczyzny przebywał na naukach w Dalaranie, lecz przetrwał upadek miasta. Zebrał sporą grupę ocalałych Quel'dorei i zmienił ich w nową rasę o nazwie Sin'dorei co oznacza Dzieci Krwi. Główny bohater drugiej części dodatku. Krwawe Elfy, jak się ocaleli nazywają, przysięgli wraz z nim zemstę na Królu Liszu i dawnym paladynie - Arthasie Menethilu - za zniszczenie ich królestwa w trakcie Trzeciej Wojny.
Baelgun Flamebeard - krasnolud, który przejął władzę nad ekspedycją w Northrendzie po śmierci Muradina Miedziobrodego. Razem ze swoimi krewniakami zamierza zemścić się na Arthasie za śmierć swojego najlepszego przyjaciela, zdradę i pozostawienie wszystkich na śmierć oraz wybicie tych, którzy mieli mniej szczęścia. By ukryć się przed sługusami Ner'zhula rozkazał zbudować obwarowania w podziemiach starożytnego królestwa Azjol-Nerub.

Horda[]

Thrall - Wódz Wojenny Orczej Hordy oraz władca pierwszego w historii państwa orków. Nazwę krainy - Durotar - nazwał na cześć swojego ojca, natomiast nazwę miasta - Orgrimmar - wybrał by uczcić pamięć przyjaciela rodziny, Orgrima Doomhammera, przywódcy orków w trakcie Drugiej Wojny. Prowadząc swój wolny już lud w duchu szamańskim żyje w zgodzie z położonym na południu Theramore oraz pomaga pozostałym członkom Hordy, jak między innymi trollom Mrocznej Włóczni mieszkającym na terenie Wysp Echa oraz taurenom budującym od nowa swoją cywilizację w Mulgorze.
Rexxar - bohater czwartego epizodu. Jest Mok'Nathal, potomkiem mieszanych małżeństw ogrów i orków, stąd oba ludy uznają go za swojego wroga. Ogry widzą go jako orka, a orkowie traktują jak ogra, niemniej to mu ułatwia rozwiązywanie wielu problemów. Po inwazji na Draenor odszedł z Hordy i poszedł w dzicz, stając się kimś w postaci odludka, mając za towarzystwo jedynie zwierzęta.
Rokhan - trollowy Łowca Cieni z plemienia Mrocznej Włóczni. Rokhan to zaufany wojownik zarówno Thralla, jak i Vol'jina. Znawca voodoo, potężnej mocy trolli, służy radą Rexxarowi i z czasem staje się jego najbliższym przyjacielem.
Cairne Bloodhoof - wódz taurenów, który spotkał Thralla w połowie Trzeciej Wojny i otrzymał od niego pomoc w przeprawie do Mulgoru, gdzie założył nową ojczyznę taurenów. W zamian razem ze swoim rodzajem poszedł za Thrallem i pomógł mu w uwolnieniu orków spod demonicznej niewoli, po czym u boku trolli, Przymierza i Nocnych Elfów walczyli pod Górą Hyjal. Po zakończeniu wojny zebrał pobratymców i ruszył do swojej ojczyzny. Jako wielki wódz kieruje swoją rasą, starając się żyć w pokoju ze wszystkimi innymi istotami.
Vol'jin - wódz trollowego plemienia Mrocznej Włóczni, przejął władzę po śmierci ojca - wodza Sen'jina - w wyniku działań morskiej wiedźmy na Wyspach Mrocznej Włóczni. Te dżunglowe trolle zostały dawno temu wygnane przez swoich pobratymców ze Wschodnich Królestw, po czym w zamian za ocalenie poprzysięgli lojalność Thrallowi i jego Hordzie. Razem z Thrallem i spotkanym Cairnem towarzyszyli orkom podczas misji uwolnienia się z jarzma demonów, po czym razem z pozostałą częścią Hordy, Przymierzem oraz Nocnymi Elfami brali udział w bitwie o Górę Hyjal. Po zwycięstwie udali się razem z orkami, gdzie następnie założyli na Wyspach Echa u wybrzeży Durotaru własne państwo.

Nieumarli[]

Arthas Menethil - główny bohater trzeciej części. Dawniej paladyn, uczeń samego Uthera Lightbringera i następca tronu Lordaeronu, uwielbiany przez wszystkich swoich poddanych. Obecnie zaś Rycerz Śmierci, wybraniec samego Króla Lisza, przekleństwo swoich poddanych, który zabił przy pomocy Ostrza Mrozu wielu swoich rodaków, zmieniając ich w nieumarłych i przywódca tegoż cechu. W trakcie pierwszych tygodni Trzeciej Wojny usiłował za wszelką cenę ocalić swój naród przed Plagą oraz ich awangardą - Kultem Potępionych. Gdy jednak ruszył do Northrendu znalazł przeklęty miecz i poświęcił wszystko by ocalić Lordaeron przed Mal'Ganisem, lecz w rezultacie został jego zdrajcą i zgubą. Po Trzeciej Wojnie powrócił do Lordaeronu by odbudować go jako królestwo Plagi i przygotować się do marszu na resztę świata żywych oraz wybicie pozostałości pokonanego Legionu. Ogłaszając się królem państwa zrobi wszystko by usunąć z jego terenów śladów wszelkiego życia.
Król Lisz/Ner'zhul - dawniej orkowy szaman i przywódca swojego ludu, został złamany przez czarnoksiężnika Gul'dana, po czym stał się nowym przywódcą pozostałości Hordy po Drugiej Wojnie, celem znalezienia innych planet, które Horda może podbić. Jednak moc zaklęcia zniszczyła ojczysty świat orków - Draenor - a sam Ner'zhul został schwytany przez Kil'jaedena i zmieniony w Króla Lisza, by przygotował demoniczną inwazję w postaci Plagi Nieumarłych. Zrobił to wzorowo - najpierw w Wojnie Pająka zniszczył nerubiańskie imperium, potem w trakcie Trzeciej Wojny dzięki Kel'Thuzadowi zmienił przy pomocy zatrutego zboża wielu z Lordaerończyków w nieumarłe potworności, po czym na koniec splugawił czempiona królestwa i jego następcę tronu - księcia Arthasa Menethila. Dzięki Rycerzowi Śmierci Plaga unicestwiła Lordaeron, Quel'Thalas i Dalaran, niszcząc wszelkie większe siły mogące się przeciwstawić demonom. W trakcie Trzeciej Wojny był niewolnikiem Kil'jaedena, lecz przy pomocy swojego wybrańca zdołał wyzwolić się z okowów i stać się niezależny. Teraz jest na celowniku dawnych przełożonych.
Sylvanas Windrunner - niegdyś przywódczyni Komandosów, elitarnych obrońców elfickiego Królestwa Quel'Thalas. W finałowym pojedynku przegrała z Arthasem, lecz została zmieniona w potężną banshee zamiast stać się trupem. Jakiś czas po rozpoczęciu inwazji przez Legion i wycofaniu się Menethila i jego pomagierów z oficjalnego przywództwa demony ruszyły do Kalimdoru, natomiast Sylvanas skorzystała z okazji i odzyskała swoje ciało. Gdy Legion został pokonany odczuła to, a Plaga się uwolniła. Sama natomiast została wyzwolona z ucisku Króla Lisza, kiedy to Illidan próbował zniszczyć Tron Mrozu. Co prawda wsparła Powstańców Upiornych Władców, lecz odmówiła poddania się im, w rezultacie tworząc trzecią stronę wojny - Opuszczonych, wolnych nieumarłych którzy przejmą Lordaeron i sami zdecydują o swoim losie.
Kel'Thuzad - dawniej mag Kirin Toru, a później nekromanta i założyciel Kultu Potępionych, ostatecznie zostając w wyniku spaczenia Słonecznej Studni na Wyspie Quel'Danas liszem. Jako prawa ręka Arthasa był jego doradcą w kwestiach magicznych oraz pomógł mu w wyzwoleniu Plagi spod władzy Legionu, potajemnie prowadząc pośrednio do porażki demonów. W momencie gdy wybuchła Wojna Domowa na Ziemiach Plagi pozostał lojalny wobec Króla Lisza i jego wybrańca, by na polecenie tego drugiego zostać w Lordaeronie, celem sprawowania pieczy nad Ziemiami Plagi.
Anub'arak - Władca Krypty, który w trakcie Wojny Pająka, to jest 2 lata przed Trzecią Wojną, poległ w obronie nerubiańskiego królestwa Azjol-Nerub, po czym stał się oddanym sługą Ner'zhula i rozpoczął panowanie jako król wskrzeszonych nerubian. Anub'arak działa w Northrendzie w roli zabezpieczającego kontynent przed wrogami władcy nieumarłych.

Nocne Elfy[]

Lady Vashj - dawniej Wysoko Urodzona oraz prawa ręka Królowej Azshary, obecnie zaś naga i jej główna wysłanniczka. Morska wiedźma panująca nad znacznym kontyngentem została wysłana by służyć jako adiutant łowcy demonów Illidana Stormrage'a, przy okazji wziąć także odwet na Kaldorei za wydarzenia z czasów Wojny Starożytnych, kiedy to Studnia Wieczności uległa zagładzie, a Rozbicie Świata rzuciło ich w czeluście nowego oceanu, przez co stali się przeklęci i doznali metamorfozy w obecnych wężoludzi.
Maiev Shadowsong - centralna postać pierwszej części dodatku The Frozen Throne. Przywódczyni Strażniczek, elitarnej grupy wojsk Kaldorei wyznaczonych do pilnowania Illidana Zdrajcy. Tyrande jednak wszystko zrujnowała po 10 tysiącach lat, uwalniając go by mógł pomóc w walce z Legionem. Teraz, po stracie swoich bliskich oraz z powodu ucieczki swojej zwierzyny Shadowsong jest owładnięta żądzą zemsty na bracie Malfuriona.
Illidan Stormrage - bliźniaczy brat Malfuriona Stormrage'a, Łowca Demonów zamknięty po Wojnie Starożytnych za wykorzystanie mocy demonów oraz ocalenie wód Studni Wieczności, a tym samym zachowanie magii na Azeroth. Uwolniony po ponad 10 tysiącach lat przez Tyrande za radą Arthasa Menethila pochłonął moc demonicznego artefaktu - Czaszki Gul'dana. W ten sposób stał się pół-demonem, pół-Kaldorei i zaczął realizować swój plan. Po bitwie o Górę Hyjal przybył do niego Kil'jaeden, który w zamian za moce zażądał od niego doprowadzenia do zagłady Króla Lisza, na co łowca przystał, budząc nagi z dna Wielkiego Morza i sprzymierzając się z wieloma innymi istotami przeciwko nieumarłym.
Malfurion Stormrage - brat Illidana, który 10 tysięcy lat temu walczył z siłami Płonącego Legionu i który zmuszony został do uwięzienia własnego krewniaka za jego czyny. Po okresie znanym jako Długi Sen Tyrande zbudziła druidów, począwszy od właśnie Malfuriona, by pomógł w walce z Legionem. Razem z ukochaną walczył z Plagą i ich panami, jakimi okazały się być demony, by pod koniec za namową Medivha sprzymierzyć się z Jainą Proudmoore oraz Thrallem celem zniszczenia Archimonde'a przy pomocy swojej pułapki na Nordrassilu. Obecnie razem z Tyrande odbudowuje tereny Kaldorei po konflikcie, niszcząc ostatnie z sił Legionu.
Tyrande Whisperwind - Wysoka Kapłanka Nocnych Elfów, razem z Malfurionem prowadziła swój lud do walki z Płonącym Legionem w trakcie Wojny Starożytnych. Obiekt miłości Malfuriona i Illidana, które uczucie to odwzajemniła wobec pierwszego z bliźniaczych braci. W trakcie Trzeciej Wojny prowadziła Kaldorei celem przebudzenia druidów, a jakiś czas później sprzymierzyła się z dwiema sprzymierzonymi frakcjami - Przymierzem i Hordą - które na początku zwalczała tak jak Plagę i ich demonicznych władców, lecz później za radą proroka Medivha utworzyła z nimi Wielki Sojusz oraz obroniła górę, zwabiając Archimonde'a w pułapkę. Po zwycięskim konflikcie odbudowuje zniszczone przez pożogę knieje w postaci Lasu Ashenvale.

Inne[]

Kil'jaeden - główny antagonista w grze. Jest zleceniodawcą Illidana oraz przełożonym Archimonde'a i prawą ręką samego Sargerasa. Jego celem jest zniszczenie Plagi w ramach odwetu za zdradę, jakiej dopuścił się Król Lisz wobec Płonącego Legionu, czyli wyrzucenia w dzikie ostępy demonów oraz rozpoczęcie działalności na własną rękę. Po śmierci Archimonde'a szykuje kolejną demoniczną inwazję.
Chen Stormstout - pandaren, który przybył do Kalimdoru z rodzinnego kontynentu - Pandarii - w poszukiwaniu egzotycznych składników do swoich specjałów. Gdy Rexxar do niego przybywa ten oferuje swoją pomoc w podróży, dzięki swoim znajomościom w walce, zatem władca bestii decyduje się zabrać go ze sobą.
Varimathras - Upiorny Władca, razem z braćmi Balnazzarem i Detherociem kierują Powstańcami, to jest lojalistami Płonącego Legionu. Demoniczny władca ma na celu przegrupowanie sił i ponowienie inwazji piekielnej armii na ten świat, licząc dzięki temu na odkupienie winy za to, że Plaga w Lordaeronie przestała mu podlegać.
Akama - przywódca draenei na Półwyspie Piekielnego Ognia. Od dekad walczy z siłami orków, gdy więc zjawia się Illidan z Lady Vashj i Kael'thasem dołącza do nich w zamian za pomoc, którą okazali.
Magtheridon - przywódca Płonącego Legionu na Rubieży. Kieruje resztkami Hordy Draenoru i eliminuje niedobitki draenei prowadzone przez Akamę. Jako samozwańczy Władca Rubieży kieruje podbojem tej krainy w imię demonicznej armii. Z powodu potrzeby zebrania armii przez Illidana staje się on celem Łowcy Demonów i jego sojuszników.

Wymagania sprzętowe[]

Minimalne[]

Komputer osobisty z nośnikiem CD z systemem Windows 2000, Macintosh lub lepszym
Procesor Pentium II 400 MHz
128 MB RAM
Karta graficzna 8 MB
700 MB pamięci
Klawiatura i mysz

Zalecane[]

Komputer osobisty z nośnikiem CD z systemem Windows Vista, Macintosh lub lepszym
Procesor Pentium III 600 MHz
256 MB RAM
Karta graficzna 32 MB
Klawiatura i mysz

Ciekawostki[]

Kampania Założenie Durotaru obejmowała jedynie jedną misję, a po zaktualizowaniu poszerzono ją o dwie kolejne.