 |
To jest dopiero zalążek artykułu - wymaga gruntownego uzupełnienia i rozbudowania. Jeżeli jesteś w stanie nam pomóc i uzupełnić ten artykuł, to kliknij przycisk Edytuj w menu tej strony i podziel się swoją wiedzą. Pamiętaj, że musisz być zalogowany, aby zmieniać treść na WoWWiki. |
- Aby znaleźć informacje o wersji z Warlords of Draenor, zobacz hasło Terokk (Warlords of Draenor).
Terokk był największym z królów arakkoa. Związny był on z boginią Rukhmar i był uważany z jego inkarnację, chociaż w rzeczywistości nim nie był. Był najwspanialszym z herosów arakkoa, który wzniósł własnymi szponami Skettis, by pewnego dnia zniknąć; sprzymierzeni nim arakkoa łączyli to z porzuceniem wiary w Rukhmar, jednak faktycznie wyruszył on do świata ciemności, by wyleczyć umysł i ciało. Oczekuje w cieniach na wezwanie z powrotem do fizycznego świata i zniszczenia wrogów swego ludu.
Heretycki Król Szponu Ikiss twierdzi, że Terokk powrócił.
Terokk posiadał awatara w postaci gigantycznego kaliri, które wyleciało na Shattrath, gdy plany Terokka zostały pokrzyżowane przez poszukiwaczy przygód nasłanych przez uchodźców ze Skettis mieszkających w Niższym Mieście.
Biografia
Król Szponu Terokk był starożytnym władcą Podniebnej Grzędy i najwspanialszym z arakkoańskich herosów. Był kochany przez swój lud i często zamaskowany przemieszczał się między poddanymi. Umiłowanie brało się z tego, że uważano, iż jest on samą boginią słońca Rukhmar. Najbliższą mu była córka Lithic, która zrobiła dlań złotą obręcz, którą Terokk zawsze nosił.
Terokk miał wielu wrogów, skradaczy, wiatrowe węże, kolosy, a nawet swych pobratymców. Jednym z nich był Dumny Lord Karash z saberońskiego plemienia Krwawej Grzywy, który wypowiedział arakkoa wojnę. Zamiast posyłać przeciw niemu żołnierzy, Terokk sam ruszył do walki i wymordował wszystkich saberonów.
Mimo że większość ludu kochała i szanowała Terokka, mędrcy z Podniebnej Grzędy byli zazdrośni o to uczucie. Opętani żądzą władzy uknuli spisek i strącili go wraz z córką do Dziupli Sethekk, która powstała eony temupo śmeirci pierwotnego bóstwa Sethe. Terokk przeżył upadek, lecz Lithic nie; zrozpaczony ojciec poddał się cieności, gdy jego ciało uwiędło i przemieniło się w niezdolną do lotu formę będącą cieniem dawnego Terokka. Odtąd Podniebna Grzęda nie posiadała króla, lecz rządzili nią mędrcy, nazywający siebie Przynależnymi Rukhmar.
Coś zawróciło jednak Terokka z krawędzi rozpaczy. Anzu, wielki bóg upiornych kruków zmusił go do działania. Zmutnowany i niezdolny do lotu, lecz władający mocami ciemności Terokk ruszył naprzód razem z podobnymi mu złamanymi arakoa, którzy również zostali strąceni do stawów przez Przynależnych. Przebyli Dziuplę Sethekk, napotykając Oko Anzu, gdzie po raz pierwszy spotkali kruczego boga.
Anzu powiedzył Terokkowi i jego sojusznikom mroczne moce. Z czasem stali się oni znani jako Szponokapłani. Wspólnie Terokk, Anzu i Szponokapłani byduowali urkyte miasto Skettis i chronili tam niechciane dzieci Rukhmar: Arakkoańskich Wyrzutków.