World of Warcraft Wiki
Advertisement
World of Warcraft Wiki

Plemię furbolgów z Timbermaw zamieszkujące obszary Azshara i Felwood. Uważa się, że to jedyne furbolgowe plemię, które uniknęło demonicznego zepsucia. Niestety wielu przedstawicieli innych ras zabija ich na ślepo nie zadając sobie trudu sprawdzenia czy mają do czynienia z przyjacielem czy wrogiem. Skutkiem jest wielka nieufność jaką plemię obdarza obcych.

Historia[]

Kiedy zepsucie Płonącego Legionu wkradło się do świętych lasów Kalimdoru , zwierzęta żyjące w głębi puszczy jako pierwsze poczuły potworną moc. Łagodne istoty zostały przemienione w obrzydliwych, wściekłych zabójców; ich ciała zostały rozdarte, a zbezczeszczone duchy szybko uległy wpływowi demonów. Niedługo potem furbolgi doznały takiego samego losu gdy otaczające je spaczenie spowodowało ich szaleństwo. Jednak wśród chaosu jedno furbolgowe plemię uniknęło mroków, które spadły na Kalimdor. W bezpieczeństwie Twierdzy Timbermaw furbolgi z plemienia Timbermaw przetrwały burzę, ale musiały patrzeć bezradnie, jak las, który tak bardzo kochały, powoli zmieniał się w skręconą, ropiejącą perwersję dawnego siebie.

Po pokonaniu Płonącego Legionu furbolgi z Timbermaw podjęły pierwsze, ostrożne kroki poza bezpieczną Timbermaw Hold. Są nieufni wobec wszystkich obcych, bojąc się, że ci mogą pomylić ich z zepsutymi braćmi i zaatakować. Jednak Timbermaw są boleśnie świadomi, że nie przetrwają same; poszukiwacze przygód, którzy poszukują Twierdzy Timbermaw w północnym Felwood i udowadniają, że są przyjaciółmi Timbermaw, dowiedzą się, że furbolgi cenią swoich przyjaciół ponad wszystko. Choć nie mają żadnych wspaniałych klejnotów ani żadnych bogactw ziemi, szamanistyczna tradycja Timbermaw jest wciąż silna. Wiedzą dużo o sztuce tworzenia zbroi ze skór zwierząt, i są bardziej niż szczęśliwi, dzieląc się swoją wiedzą dotyczącą uzdrawiania, z przyjaciółmi swoich plemion. Główny niepokój Timbermaw dotyczy cierpienia ich zepsutych braci i znalezienia lekarstwa na rany Felwood aby pewnego dnia pradawne lasy po raz kolejny rozbrzmiewały pokojowymi pieśniami i miękkimi śmiech dzieci lasu.

Advertisement