Orkowie

Aby dowiedzieć się coś o grywalnej rasie Orka zobacz Orc (playable)

Ten artykuł wymaga tłumaczenia - jest obecnie w całości lub w części w języku angielskim. Jeżeli jesteś w stanie nam pomóc i przetłumaczyć chociaż fragment, to kliknij przycisk Edytuj w menu tej strony i podziel się swoją wiedzą.

Orkowie

Orkowie

Symbol rasowy

Zielonoskórzy Orkowie (aka Orcdom) są jedną z najbardziej płodnych ras w Azeroth'ie. Zrodzeni w Draenorze, Orkowie przybyli do Azeroth przez międzywymiarowe bramy zwane Mrocznym Portalem i prowadzili wojnę z Ludźmi będąc pod wpływem Płonącego Legionu.

Kiedyś byli szlachetną, szamańską społecznością w Draenorze. W tragicznych okolicznościach szlachetne klany Orków uległy zepsuciu Płonącego Legionu i zostały wykorzystane w inwazji Legionu na ziemie Azeroth. Orkom udało się zbuntować i ostatecznie obrócili się przeciwko władcom demonów. Prowadzeni przez młodego wodza naczelnego Thralla, Orkowie zwrócili się w stronę honoru i siły. Przenieśli się ze Wschodnich Królestw do Kalimdoru i tam założyli państwo Durotar.

Teraz Orkowie są gotowi do walki, ale nie w celu podbojów, lecz w obronie prawa do życia na zaadoptowanych przez siebie ziemiach.

Wprowadzenie

Ork wojownik

Dla przeciwników są brutalni i przerażający, lecz nie okrutni, ani przebiegli. Dla sprzymierzeńców są szlachetni i honorowi, przestrzegają tradycji oraz odkrywają swą przeszłość. Orkowie z Lordaeronu to część rasy, która ponownie odnalazła swojego ducha, oddzielając się od demonicznych i magicznych praktyk, by podążyć ścieżką mądrości oraz potęgi. Niewielka grupa orków wciąż zajmuje się sztukami magicznymi, lecz ich czas odchodzi. Chociaż brutalni w bitwie, orkowie walczą z dziką gracją, która równa jest najświetniejszej szermierce elfich szlachciców. Każdemu orkowi umiejętności bitewne przynoszą wielki honor. To właśnie idea honoru, która przenika całe orcze społeczeństwo, sprawia że społeczeństwo to jest zwarte i niesie największe zagrożenie ich nieprzyjaciołom w Przymierzu. Idea honoru przenika każdą komórkę społeczeństwa tak głęboko, iż nawet nadane imię jest tymczasowe, póki młody ork nie wypełni Rytuału Przejścia. Gdy przyniesie on honor imieniu szlachetną zasługą, starsi nadają mu drugie imię zależne od owego czynu.

Dla orka, honor jest równie ważny, co jego klan. Większość woli umrzeć broniąc zarówno swego klanu, jak i reputacji. To dla orków nowa droga rozwoju, ponieważ w czasach, gdy prowadziły ich wypaczone wojska Płonącego Legionu, byli oni potworną siłą ledwie kontrolowaną przez demoniczna magię. Choć mogą się wydawać skorzy do gniewu, powstrzymuje ich mądrość przywódców oraz szamanów. Niewiele jest obecnie klanów, wciąż czczących demony, gdyż ich resztki zostały wybite przez Przymierze, lub samą Hordę. Więc teraz większość orków prowadzi tryb życia prowadzony przez mądrość honor oraz wartości zapisanej w przywództwie Thrall, nauczanej przez swojego mentora, Orgrima Doomhammera. Są jedną z najliczniejszych ras Azerothu. Choć wiele nacji Przymierza postrzega ich jako brutalnych i prymitywnych. Orkowie mają niezaprzeczalnie złożone społeczeństwo, które obejmuje wiele profesji i różnych ras. Nie ma wątpliwości przywództwa Thralla i wspomagania dla taurenów i trolli razem tworzą sojusz, ludzie nie doceniają jedności orków i ich różnorodności kultury. Być może kiedyś, te dwie frakcje dojdą do porozumienia, ale nikt nie jest wstanie powiedzieć jak i kiedy, ponieważ puki co obie te rasy stoją po przeciwnej stronie barykady.

Kiedy orkowie zostali uwolnieni od jarzma Płonącego Legionu, przeżyli kulturową rewolucję, ponieważ nienaturalna, zaklęta żądza krwi opuściła ich ciała, dając im spokojniejszy i bardziej skupiony stan umysłu. Co najważniejsze, podążają za Thrallem, który posuwa się naprzód, żeby zreformować Hordę, zarówno wewnątrz, z jego szamanizmem, jak i na zewnątrz, przez założenie Durotaru. Jednak, nie wszyscy orkowie są zadowoloni z jego posunięć, głównie ci źli, którzy wciąż przebywają w Azeroth. Dużą ich część stanowią czarnoksiężnicy, którzy aktywnie najeżdżają na Przymierze oraz Niezależne karawany i miasta, a także wypierają się wszystkiego czym Thrall określa Hordę. Podobnie jak dwie twarze Przymierza, frakcje Hordy rzadko się spotykają; jednakże w Kalimdorze żyją orkowi czarnoksiężnicy, którzy chcą ponownie przejąć kontrolę nad siłami Hordy i ukryci w dziczy, zbierają siłę, aby to uczynić.

Historia

Wczesna historia

Orkowie Draenoru żyli w szlachetnym szamanistycznym społeczeństwie, przemierzając plemionami stepy Nagrandu w swoim piaszczystym świecie - Draenorze - przez ponad pięć tysięcy lat. Żyli oni w pokoju z rasą Draenei, będąc jednocześnie w stanie wojny z Ogrami. Ostatecznie obecność Draenei przywiodła na Draenor Płonący Legion. Po zbadaniu owego świata, potężny władca demonów Kil'Jaeden skłonił szanowanego szamana Ner'Zhula do współpracy. Demon przekonał Ner'Zhula, że Draenei spiskowali przeciw Orkom i planowali atak. W zamian za usługiwanie Płonącemu Legionowi, Ner'Zhul i reszta Orków mieli otrzymać moc, niezbędną do podbicia niezliczonych nowych krain, a Kil'Jaeden miałby armię zdolną wybić rasę Draenei. By zdobyć tę moc, wpierw Orkowie mieli napić się krwi Mannorotha Niszczyciela - potężnego Niższego Lorda Płonącego Legionu. Grom Piekielny Krzyk był jednym z pierwszych, którzy napili się krwi i z łatwością przekonał innych wodzów by poszli w jego ślady. Ten czyn sprawił, iż zostali napiętnowani "Krwawą Klątwą".

Powstanie Hordy

W związku z masowym mordem Draenei, żywioły odmówiły wsparcia Orków w ich wojnie. Wierząc, że żywioły wystąpiły przeciwko nim, Orkowie zwrócili się przeciw Ner'Zhulowi. Gul'Dan został wybrany na nowego przywódcę Hordy. Powoli cała rasa była wypaczana w szalejące klany, które później zostały złączone w Hordę. W ciągu kilku następnych dekad, Draenei i wiele innych tubylczych ras Draenoru zostało prawie całkowicie wybitych. Całkowicie pochłonięci przez swą demoniczną rządzę krwi i pozostawieni bez żadnych nowych przeciwników, wiele spośród klanów zaczęło walczyć między sobą. Pomniejsze potyczki z czasem mogły przerosnąć w wielkie krwawe rzeźnie i całkowity chaos spadł na orkowe społeczeństwo. Kilku pozostałych przy życiu Draenei zajęło się tym i rozpoczęło partyzancką kampanie, która trwa do dziś.

W tym czasie, Ner'Zhul nie chcąc dłużej oglądać jak jego rasa wyniszcza samą siebie zdradził Kil'Jaedena, a Gul'Dan zajął jego miejsce jako Duchowy Przewodnik klanów. Gul'Dan nie przejmował się zbytnio Hordą i z łatwością zgodził się podążać za kil'Jaedenem w zamian za jeszcze większą potęgę. Kil'Jaeden nauczył Gul'Dana jak przenieść samego siebie do "Wirującej Pustki" i tam komunikować się ze zmarłymi. Gul'Dan został odmieniony przez te wyzwania i zdał sobie sprawę, jak posiąść jeszcze większą moc. Zmienił on również sposób, w jaki rządzono Orkami. Nadał "Czarnej Ręce" tytuł Wodza w czasie wojny.

Gul'Dan zebrał wszystkich czarnoksiężników, którzy dzieli pożądanie ostatecznej potęgi i spróbował podzielić się z nimi wiedzą, jak komunikować się z martwymi. Ci, którym się nie powiodło nie przeżywali. Kilku czarnoksiężników, którzy przetrwali stworzyli pierwotne szeregi "Rady Cienia". Przez uważną manipulację i intrygi, Rada Cienia stała się prawdziwym przywódcą Hordy, mając w swych szponach przywódców klanów. Rada Cienia praktycznie uspokoiła rozszalałe klany obietnicą nowych światów do podbicia. Gul'Dan i jego czarnoksiężnicy zaczęli badać "Wirującą Pustkę" rozpaczliwie poszukując światów z łatwym dostępem, które Horda może podbić, nim "Żądza Krwi" klanów wymknie się spod kontroli. Gul'Dan utworzył również szkoły nekromancji, by rozprzestrzenić demoniczną magię do jeszcze większej liczby orków.

Wizje Medivha

Pewnej nocy, niesamowicie potężna istota objawiła się orkowym czarnoksiężnikom. Gul'dan pytał o radę Kil'jaedena, czym mogła być ta nowa wizja, jednak jego słudzy odeszli bez odpowiedzi. Jeśli nauczyciel Gul'Dana przestraszyłby się tej istoty mogłoby okazać się, że Gul'Dan dysponuje potężnym narzędziem, gdyby tylko udało mu się z nią ponownie skontaktować. Kilka tygodni później, Gul'Danowi udało się skontaktować z Medivhem, czarodziejem z odległego świata. Gul'Dan przystąpił do badania planów Medivha, jednak jego umysł był zbyt bystry dla Gul'Dana, żeby cokolwiek zrozumiał. Gul'Dan był niemal pewny, że czarodziej próbuje tego samego, więc chcąc uniemożliwić Medivhowi osiągnięcia korzyści, szybko zerwał kontakt.

Kilka tygodni później Medivh wrócił w snach czarnoksiężników Draenoru i objawił im wizje terenów Azeroth. Radca Cieni pomimo dyskusji o prawdziwych intencjach Medivha, postanowił targować się z czarodziejem, jeśli ten sprowadzi horde do Azeroth. Czarnoksiężnicy, nie należący do Radców Cieni, którzy również mieli te wizje, zostali zabici, by ułatwić Hordzie właściwe przygotowanie do inwazji. Mijały tygodnie bez odzewu ze strony Medivha. Niektórzy Radcy Cieni podejrzewali, że czarodziej próbuje ich oszukać, jednak pewnego dnia pojawił się Rift

Inwazja na Azeroth

Poświęcając czas i energię, czrnoksiężnicy orków zdołali rozszerzyć ryft, tak żeby dało się przez niego przejść. Pierwsi zwiadowcy popadli w szaleństwo przez sam ryft lub widok po drugiej stronie. Rada potwierdziła, że świat po drugiej stronie był tym, co pokazał im Medivh. Mały kontyngent orków został wysłany przez stabilny ryft, zwany teraz Mrocznym Portalem, w celu zwiadu i założenia bazy.

Kiedy wodzowie odkryli jak słabi wydają się być ludzie tych ziem, zalecana przez Radę Cienia ostrożność została zignorowana. Rządza krwi przejęłą władzę nad Hordą i wysłano atak na najpotężniejsze tereny ludzi - Królestwo Stormwind. Dowodzone przez Cho'galla (Klan Twilight's Hammer) i Killrogga Deadeye (Klan Bleeding Hollow) wojska orków doznały upokarzającej porażki. Wodzowie obarczali się nawzajem winą, a Horda rozdzielała się na dwa obozy. Rada Cienia próbowała zjednoczyć Hordę, lecz nie mogąc działać bezpośrednio wybrali marionetkę, mającą sprawować władzę. Blackhand Niszczyciel ponownie został wodzem Hordy.

Wojna trwa

Under Blackhand's iron fist, order was restored. It was upon this event that Medivh once again made contact with Gul'dan. Medivh seemed even more powerful, but less sane. Medivh ordered Gul'dan to have the Horde destroy the Kingdom of Stormwind, and make Medivh the new ruler of the humans. Gul'dan initially refused to do Medivh's bidding; after all, the Horde had a new target—and Medivh's usefulness, in Gul'dan's eyes, had been spent. Desperate to see his plans succeed, Medivh tempted Gul'dan by promising to reveal the location of the Tomb of Sargeras, the lord of the Burning Legion and Kil'jaeden's master. And so the First War between the Horde and the humans of Azeroth occurred, ending with the destruction of the Kingdom of Stormwind.

Near the beginning of that conflict the Frostwolf Clan, the only clan of orcs that rejected the demonic gifts of Kil'jaeden, was exiled to Azeroth and its leader Durotan was murdered by Gul'dan's forces as a warning. His infant son was left for dead and was taken in by a nobleman from Lordaeron escaping the carnage of Stormwind. The Frostwolves, leaderless, fled to the far northern mountains. Toward the end of the war, a surgical strike was launched by the humans to kill the treacherous Medivh. As Medivh was assaulted, Gul'dan felt the psychic trauma waves Medivh emanated, and realized his chance to obtain the power of Sargeras was about to slip out of his grasp. He entered Medivh's mind, and attempted to steal the location of the Tomb of Sargeras from Medivh in his weakened and distracted state. It was at this moment that Medivh died. Gul'dan, having been in his mind at the time of death, was thrown into a coma.

When he awoke, Gul'dan learned of a major power shift within the horde. Blackhand the Destroyer had been overthrown by Orgrim Doomhammer after he had learned of Blackhand's role in corrupting the Horde. Doomhammer was not as gullible or easily swayed as Blackhand had been, and quickly discovered the Shadow Council's presence in orcish affairs. He completely eradicated the Council through accusations of treason. Gul'dan survived only by 'swearing' allegiance to Doomhammer, and by promising to provide a vast undead army for the Horde's use. He formed the Stormreaver Clan and began the process of re-animating the corpses of fallen knights with the spirits of the fallen members of the Shadow Council.

These new Death Knights, along with other fel advances (such as the capture of the red dragon queen), gave the Horde enough strength to advance steadily north, despite facing the might of the unprecedented Alliance of all the human nations (Lordaeron, Stromgarde, Kul Tiras, Gilneas, Alterac and the magical forces of Dalaran). The elven nation of Quel'Thalas sent support to the Alliance, and after the taking of their beloved lands of Khaz Modan, the dwarves and gnomes threw themselves gladly into the ranks. The betrayal of Alterac to the Alliance seemed to be a deathblow—but before the orcs' victory was finalized, the Horde suffered a betrayal of its own.

Szaleństwo Gul'dana

Wierząc, że zwycięstwo jest nieuniknione, Gul'Dan oskarżył Cho'gall z klanu Twillight's Hammer, że zna położenie Grobowca Sargerasa. Razem z klanem Stormreaver porzucili swoje obozowiska i na własną rękę ruszyli szerzyć demoniczne mocne. Ta strata, niemal jednej trzeciej Hordy zniszczyło kampanię Gul'dana, tuż u wrót Lordaeronu. Doomhammer, wściekły niesubordynacja w tej krytycznej chwili, ściągnął Hordę by zniszczyć oba klany i ich liderów. Pozwoliło to siłom Przymierza zaatakować i zniszczyć Hordę. Druga wojna zakończyła się wraz ze zniszczeniem Dark Portalu. Jednakże wielu potężnych ludzi w królestwie Lordaeronu chciało zniewolić i wymordować orków, King Terenas zignorował ich i nakazał umieszczenie orków w obozach, pozostawiając ich z nadzieją, że któregoś dnia uda im się wyzwolić. W obozach, orkowie odcięci od demonicznego źródła, bez możliwości uzupełnienia ich sił magicznych, osłabli lub popadli w letarg.

Powstanie Thralla

Kilka lat po drugiej wojnie, syn Durotana imieniem Thrall, uciekł swojemu okrutnemu właścicielowi, Aedelasowi Blackmoore z obozu internowania Durnholde i wyruszył by odnaleźć resztę swego ludu. W czasie swych podróży spotkał Groma Hellscreama, który razem ze swoim klanem Wojennej Pieśni, ukrywał się na pustkowiach Azeroth mając nadzieję na kolejną szansę podboju. Thrall zaprzyjaźnił się z Gromem i w końcu poznał Orgrima Doomhammera, który uciekł z ludzkiego więzienia kilka lat wcześniej. Dowiedział się od niego o swym ojcu, klanie Mroźnego Wilka oraz o zdradzeniu jego przez Radę Cienia. Po dowiedzeniu się tego, Thrall udał się do twierdzy wygnanego klanu Mroźnych Wilków, gdzie dowiedział sie od ich szamana, Drek'Thara o szlachetnym pochodzeniu orków oraz o tym jak zostali skażeni przez demony. Thrall przysiągł uwolnić swój lud z łańcuchów i jako nowy uczeń Drek'Thara, wkroczył na ścieżkę szamana. Razem z Gromem i Doomhammerem, Thrall z ciągle z powodzeniem atakował obozy internowania w celu uwolnienia więzionych orków. Trudno było wyleczyć orków z ich ospałości, lecz Thrall był w stanie udowodnić im, że ich przeznaczenie jeszcze się nie skończyło i że klany stworzyły nową Hordę. Niestety, ironia losu sprawiła, że podczas ataku na ostatni obóz, Doomhammer został zabity. By uhonorować walecznego i dumnego orka, Thrall założył czarny pancerz Doomhammera i wziął nazwany po nim jego młot, po czym poprowadził swój lud ku wolności. Ten obóz został później zajęty przez Hordę a następnie przemianowany na cześć Doomhammera. Ten posterunek nosi teraz nazwę Hammerfall (miejsce, w którym padł młot, czyli Orgrim) i znajduje się na Wyżynach Arathiańskich.

Thrall wiedział że ludzkie narody nie będą bezczynnie patrzyły jak Horda się przegrupowywuje lub ustatkuje. Na szczęście dla niego, objawił się mu prorok w kruczej formie i polecił mu opuścić Azeroth i udać się do odległego Kalimdoru. Thrall, nie mając żadnego innego wyboru, uprowadził kilka ludzkich statków i pożeglował ku nowemu światu, zabierając wszystkich swoich orków z Lordaeronu. Podczas swej podróży, orkowie pomogli uciec plemieniu trolli z tonące wyspy. Trolle z klanu Mrocznej Włóczni były niezmiernie wdzięczne za pomoc i dołączyły do Hordy.

Założenie Orgrimmaru

With the Battle of Mount Hyjal over, and with it the immediate threat to the world, Thrall set out to found the new orcish homeland in Kalimdor. He named the new land Durotar in honor of his father, and founded the city of Orgrimmar in honor of Orgrim Doomhammer. With his allies, the tauren, and the support of the Lordaeron survivors under Jaina Proudmoore, he was able to build quickly. However, this was not to last. Grand Admiral Daelin Proudmoore, Jaina's father, arrived in Kalimdor (having left before the war was over to look for any surviving forces) and launched an attack against the fledgling orc nation. During the initial assault the Darkspear trolls lost their new home on the Echo Isles and so, with the help of the Mok'Nathal half-orc Rexxar, came to live with the orcs in Durotar. The witch doctor Vol'jin pledged the tribe's eternal allegiance to the Horde in return.

Thrall, not knowing what humans had attacked him, initially suspected Jaina's forces, but her loyalty was proven when she helped the orcs destroy the invading forces of her father Admiral Proudmoore.

Kultura

Kobieta Ork szaman

Społeczeństwo Orków od zawsze charakteryzuje się surowym stylem życia. Są przez to praktyczni i nigdy nie wzdrygają się przed zabijaniem, gdy to pozwala im chronić przyszłość rasy lub klanu. Wszyscy orkowie, niezależnie od płci i stanowiska zobowiązani są wykonywać swoje obowiązki, a słabość uważana jest za poważny ciężar. Słabość jednostki plugawi siłę reszty i karana jest wyjątkowo upokarzająco dla orków - wygnaniem. Trafniej jest więc powiedzieć, że orkowie są utylitarystyczni niż wielkoduszni, jednak różne klany mają różne charaktery. Thrall wraz z klanem Frostwolf wpłynęli znacząco na współczucie wśród orków, widoczne zwłaszcza w dziecinnym traktowaniu robotników, którzy byli nędzną podrasą orków. Są również klany, takie jak Warsong, które wciąż trzymają się sztywnych i surowych praw Hordy.

Jednak bez względu na przynależność do klany, honor jest cenniejszy ponad wszystko - najpierw własny honor, później honor klanu. Gościnność jest uważana za wielki honor, wynoszącą orka ponad innych. Powodem tego jest to, że Orkowie i Taurenowie szybko zostali stałymi przyjaciółmi, ponieważ rasa taurenów bezinteresownie zaoferowała orkom (zupełnie obcym) schronienie i pomoc na nieznanym terenie.

Nie ma dyskryminacji pomiędzy płciami w społeczeństwie Orków. Kobiety są zdolne do podejmowania tych samych zawodów co mężczyźni, zdolne są do władania na wysokich pozycjach i nawet potrafią podejmować wezwanie do walki. Siła (fizyczna i mentalna), odwaga, niezależność i przedsiębiorczość są cenione u Orków. Tradycyjnie dzieci są widziane jako potomstwo rodziców, ale wychowywane są jako dzieci klanu. Nowe zjednanie się Hordy i szerzenie się nowych wyznań spowodowały, że pojedyncze orcze rodziny zaczęły osiedlać się w różnych rejonach wokół Durotaru i The Barrens. Sprawiło to, stopniowe odchodzenie od typowego schematu klanu bardziej w stronę życia rodzinnego niż wielkiego klanu.

Orkowie poważają siły natury, dlatego szamanowie darzeni są szczególnym szacunkiem. Mają oni ścisły związek z siłami natury i złoszczenie ich uważane jest za poważne wykroczenie.

Wilki są głównym symbolem orków, służą jako strażnicy, zwiadowcy, pupile, partnerzy i wierzchowce. Wiele takich wilków pochodzi z Draenoru. Szamani hordy potrafią z nimi rozmawiać, potrafią również przyzywać ich duchy.

Kultura Orków charakteryzuje się:

• zaangażowaniem przetrwanie dorobku artystycznego;
• szacunkiem i honorami dla przodków oraz starszyzny;
• brakiem przeprosin za dawne dzieje, jak również nie oczekiwaniu przeprosin od wroga;
• podobieństwem do "prymitywnej" społeczności ludzkiej, która jednak jest dużo bardziej skomplikowana, gdy się ją poznaje bliżej;
• nieufnością wobec magii klasycznej, a szczególnie magii czarnej, jednak (jak dotąd) nie wystrzeganiem się magii astralnej

Wiara

Religia Orków przejęła formę od animistycznej wiary praktykowanej przez Kaldorei. Szamani Orków szukają siły u duchów natury, tworzą intymną więź z otaczającym ich światem. Ta świadomość łączności z naturą prowadzi do odkrywania własnej prawdziwej natury i dlatego Orkowie twierdzą, że żyją w większej harmonii ze światem niż wiele ras Przymierza.

Niewolnictwo

Praktyki niewolnictwa istniały w społeczeństwie orków i choć teraz wydaje się to mało prawdopodobne, nadal wśród nich występuje ono, choć nie ma pewności jak bardzo jest ono powszechne. Pomimo starań Thralla, aby jeż żaden ork nie stał się niewolnikiem, niewielka liczba orków jest niewolnikami, na przykładzie Bloodeye Redfist. Wynika, że niektóre orki są gotowe do zniewolenia ras Przymierza i Hordy. Many of these slaves were however once criminals whom were brought to justice. Nie jasne jest dlaczego orki nadal zajmują się niewolnictwem i w jak dużym stopniu.

Fakt, że Crimson Ring gladiator, który bardzo często zdobywa niewolników, jest opisany jako członek podziemia, wydaje się wskazywać, że niewolnictwo jest nielegalna lub bardzo utrudnione. However the secrecy may be due to the nature of the matches, which many times include battles to the death. Surprisingly the Crimson Ring's gladiatorial death matches, and the enslaved gladiators are in the open at times, some of the tournaments taking place in Orgrimmar's and other Horde arenas. Bloodeye was well known enough to be described as a "champion of the orcs".

Another example is the case of Jinxo, who had been captured by the orcs, and was going to be sold into slavery to a goblin, had she not developed a plan for escape.

Języki

Orkowie znają języki Orcish i Wspólny. Orkowie faworyzują języki swoich sprzymierzeńców, np. gobliński, Taur-ahe i Wspólny niższy. W ostatnich latach nauczyli się prawdopodobnie Zandali, Gutterspeak i Thalassian.

Imiona Orków

Większość orczych imion pochodzi z konkretnych słów w ich języku, które mają szczególne, czasem ukryte znaczenie dla rodziny. Może to być na przykład nazwa ulubionej rzeczy, bądź imię krewnego. Nazwiska rodowe nie istnieją. Większość orków ma nazwisko związane z jakimś chwalebnym czynem, bądź cechą. Jednak w przypadku, gdy ojciec odznaczył się czynem naprawdę wielkim i pamiętnym, ork przyjmuje jego nazwisko,aby chwałą nie została zapomniana. Honor jest wartością nadrzędną i obecną na każdym stopniu orczej społeczności. Nawet w przypadku nazywania. Pierwsze imię orka jest mu nadawane wcześnie. Pochodzi zazwyczaj od imienia ojca, bądź jakiegoś bohatera. Drugie imię przyznawane jest po osiągnięciu dojrzałości. Bazuje na czynie, którego dokonaniem może pochwalić się ork. Do najbardziej tradycyjnych nazwisk należą: Doomhammer, Elfkicker, Foe-ender, Skullsplitter, Thumper i tym podobne. Należy zaznaczyć, że drugie imię, bądź nazwisko może ulec zmianie w przypadku, gdy ork dokona kolejnego równie wielkiego czynu, jak poprzedni.

• Przykładowe imiona męskie:

Grom, Thrum, Drog, Gorrum, Harg, Thurg, Karg, Luthac, Madagosh, Alkaragh, Ragesh

• Przykładowe imiona żeńskie:

Groma, Hargu, Igrim, Agra, Dragga, Grima, Adna, Fagosha

• Pzykładowe nazwiska rodowe:

Doomhammer, Deadeye, Forebinder, Elfkiller, Skullsplitter, Axeripper, Tearshorn, Fistcrusher.

Jak już zostało wcześniej wspomniane, orcze nazwiska wywodzą się zazwyczaj z wielkich czynów. Często jest to nazwisko przechodzące z pokolenia na pokolenie, upamiętniające chwalebne dokonania przodka. Wielu orków dostaje własne nazwiska, a są też tacy ,którzy preferują użycie nazwiska, które informuje kim był jego ojciec. Przykładem może być Thrall, syn Durotana. Trzeba zaznaczyć, że tylko głowa rodziny może dzierżyć chwalebny tytuł. Może być tylko jeden Doomhammer, bądź tylko jeden Deadeye. Reszta członków rodziny identyfikuje się zgodnie z linią pochodzenia. Wytworzyły się w kulturze orków dwa szczególne typy imion: dwusylabowe, oddzielone apostrofem, oraz krótkie, będące skróconą wersją rzeczywistego imienia. Do dwusylabowych należą: Gul'dan, Drak'Thul, Dal'Rend. Początkowo używane tylko przez orków parających się sztukami magicznymi, ale rozpowszechnione w późniejszym czasie. Drugi typ, czyli skróty, związany jest ściśle z kulturą i obyczajami. Wydłużona nazwa używana była tylko prez tych, którzy przewyższali danego delikwenta siłą. Mieli do tego prawo także szamani i starszyzna. Na przykład pełne imię Brox'a brzmi Broxigar i użyte mogło być tylko przez Tyrande, bądź Krasusa. Pełne imię Groma Hellscream'a brzmiało Groomash i zostało użyte przez Mannoroth'a. Należy zauważyć, że wiele imion sławnych orków nigdy nie zyskało skrótów (na przykład Durotan, Orgrim, Nazgrel, czy Kargath).

Znane klany

Horda

• Klan Lodowego Wilka
• Klan Wojennej Pieśni
• Klan Strzaskanej Dłoni (Azeroth)
• Klan Mok'Nathal
• Mag'har
• Klan Władców Burzy

Mroczna Horda

• Klan Czarnej Skały
• Klan Czarnozębego Uśmiechu
• Klan Smoczej Paszczy (Azeroth)

Fel Horde

• Klan Strzaskanej Dłoni (Outland)
• Klan Przeżuwaczy Kości
• Klan Krwawiącego Widma
• Klan Smoczej Paszczy (Outland)
• Klan Cienistego Księżyca
• Klan Roześmianej Czaszki

Wygląd

Orkowi mężczyźni wyglądają naprawdę przerażająco i wyniośle. Mierzą około 2 metrów i są niezwykle szerocy. Kobiety natomiast są niewiele mniejszej postury i są  (jak na kobiece standardy) bardzo umięśnione. Orkowie uwielbiają zapuszczać długie brody, o które niezwykle dbają i które stanowią niejako naturalny wskaźnik ich doświadczenia w sztuce bitewnej i nie tylko. Ich skóra jest raczej w kolorach od jasnozielonego, idąc przez odcienie olwikowe kończąc na różnorakich odcieniach brązów. Oczy ów bestii są w głównej mierze brązowe, aczkolwiek zdarzają się orkowie z niebieskimi. Orkowie posiadają dzikopodobną twarz, spiczaste uszy wyposażone często w różnorakie kolczyki, wydatny nos i wielkie oczy . Orkowie nie interesują się zbytnio modą, toteż tłumaczy ich upodobanie do ubierania się w ciężkie zwierzęce skóry oraz pełne zbroje płytowe (!). Ich ramiona zazwyczaj są odsłoniętę. Są urodzonymi wojownikami.

Orc hair colors occasionally has tints of blue or violet. Orc eye colors include blue, brown, hazel, amber, red and orcs who drank the blood of Mannoroth had eyes that glowed a bright, blood red. Pure blue eyes are quite rare in the orcish race, and are seen as a sign of great destiny. Thrall has blue eyes, and Garona in some depictions is shown with blue eyes, though this may be more a sign of her half-orc heritage and not her fate. Orc males sometimes choose to grow beards that are wild and untamed, while others prefer them to be braided and tasseled. These beards always hang from the chin, as orcs do not grow heavy facial hair above their upper-lip. Orcs are green-skinned, usually ranging from a light chartreuse yellow or olive to a dark forest or emerald green, and fel orcs often possess red skin. An orc's face would be described by some races of Azeroth as monstrous, their hideousness comparable to that of trolls. Orcs have large heavy jaws from which protrude sharp, tusk-like teeth, heavy brows, a broad and flat snout-like nose, and pointed ears. A fair amount of sexual dimorphism exists between the Orc sexes, with male Orcs possessing more extreme orcish physical characteristics, most noticeably broader shoulders and larger tusks. Male Orcs (as depicted in World of Warcraft) possess a slight slouch, while females stand entirely erect. Orcs, especially orc warriors, are fond of tattoos of orcish symbols that have abstract, yet personal meaning to the individual orc, such as a clan symbol or a battle standard. In orcish society, scars are a source of pride for an orc; the amount of scars an orc has received in battle marks his experience as a warrior.

Their blood is black—as seen in the "Tutorial" Warcraft III cinematic and as quoted from Daelin Proudmoore. However, other sources show that their blood is red.

Kolor skóry

Pierwotnie wszyscy Orkowie mieli brązową skórę; od przypominającego korę brązu do brązu czerwonawego. Jednak ich ciała zareagowały gdy zostały wystawione na magię czarnoksiężników, chociaż natura tych zmian jest nieco inna niż u innych ras dotkniętych energią Fel. Wszystkim Orkom, nawet tym wzdrygającym się na myśl o magii czarnoksięskiej, pigment skóry zmienił się na zielony i nabrali masy ciała (nie wiadomo dlaczego Mag'har jest dużo większy od innych Orków z Durotaru). Ta zmiana skóra stała się cechą genetyczną, jak np. u Thralla, który pomimo nikłego kontaktu z magią czarnoksięską, ma zieloną skórę od urodzenia.

W trakcie postępującego zepsucia, oczy mogą stać się palącymi kulami czerwieni lub zieleni, a skóra wkrótce zmieni się z zielonej na purpurową, przeistaczając Orków w Fel Orków. Ten stan można odwrócić poprzez pewne rytuały. Jednak gdy Ork kontynuuje bardzo szybko picie demonicznej krwi, wchodzi w nieodwracalną fazę transformacji w Fel Orka i przerażająco mutuje; rosną mu nowe kły i wyrzynają się rogi z pleców, ramion i rąk.

Obecnie Orkowie z Hordy mają różne odcienie pigmentu skóry, od jasnej zieleni, ciemnej brudnej oliwki, brązu do szarawego brązu.

Brązowa skóra oznacza Orka nietkniętego przez magię czarnoksiężników

Kobieta Ork o jasno-zielonej skórze

Ork z klanu Czarnej skały posiada szarą skórę

Czerwoną skórę mają Orkowie, którzy wpadli do krwawej mgły (Fel Orkowie)

Relacje Orków

In the newly established Horde, the orcs have strong ties to the recent race members of the Horde who are originally from Kalimdor. The ties between the orcs, tauren, and jungle trolls are unquestionable. In the aftermath of the Third War, Thrall, Cairne, and Vol'jin reluctantly allowed the Forsaken to join the Horde ranks, and with the reopening the Dark Portal the Horde recruited a fifth race to its ranks, the Blood Elves. Although the Horde has five notable races, the Horde also counts as its members Mok'nathal, a race of half orcs, and the Stonemaul Ogres. Recently, Thrall has tried to establish a connection to the Ironforge Dwarves in order to minimize wars between the two races. This can be seen in a quest chain taking a Horde player into the Blackrock Depths to find the daughter of Magni Bronzebeard. However, it is safe to assume the dwarves will not improve relations anytime soon due to their current affiliation with the Alliance. Either way, this mission proves to be a failure since the princess refuses to return to Ironforge. In the Wrath of the Lich King, the Horde becomes allied with the Taunka — an ancient offshot of the Tauren — and the Tuskarr. The Taunka are Horde specific but the Tuskarr are a naturally neutral race. Orcs have a long history of violence with humans, though they grudgingly respect their strength and some still cling to old hatreds even despite the fact that they fought alongside each other during the Second War.

Znani Orkowie

• Warchief Thrall: Aktualny przywódca Hordy; wojownik szaman; wybawca swojego ludu, który nawrócił Orków na szamanizm.
• Durotan: Ojciec Thralla. Dawny herszt klanu Frostwolf.
• Draka: Matka Thralla. Córka Kelkara, syna Rhakisha.
• Garad: Ojciec Durotana. Dawny herszt klanu Frostwolf.
• Greatmother Geyah: Matka Durotana. Duchowa przywódczyni Mag'har.
• Drek'thar: Starszy szaman klanu Frostwolf i zastępca Thralla.
• Mother Kashur: Niegdyś starsza szamanka klanu Frostwolf. Mentorka Drek'thara.
• Warchief Orgrim Doomhammer: Przywódca Hordy i herszt klanu Blackrock podczas Drugiej Wojny. Porucznik Blackhand, przyjaciel Durotana, mentor Thralla.
• Blackhand "Niszczyciel": Przywódca Hordy i herszt klanu Blackrock podczas większości Pierwszej Wojny. Zabił go i zastąpił Orgrim Doomhammer.
• Warchief Rend Blackhand: Syn Blackhanda. Współ-herszt klanu Black Tooth Grin, a później wódz Mrocznej Hordy i herszt klanu Blackrock w służbie Nefariana.
• Maim Blackhand: Syn Blackhanda. Współ-herszt klanu Black Tooth Grin. Zginął w ataku Krasnoludów z klanu Dark Iron.
• Griselda Blackhand: Córka Blackhanda. Uciekła z łotrem ogrem o imieniu Turok.
• Grommash Hellscream: Herszt klanu Warsong. Wyzwoliciel rasy Orków z demonicznego paktu krwi z Mannorothem.
• Garrosh Hellscream: Syn Groma Hellscreama. Przywódca Mag'har.
• Warchieft Kargath Bladefist: Herszt klanu Shattered Hand. Przywódca Fel Hordy na Outland w służbie Illidana Stormrage'a.
• Kilrogg Deadeye: Herszt klanu Bleeding Hollow. Jedyny wódz, który uniknął schwytania po Drugiej Wojnie i powrócił do Draenoru.
• Tagar Spinebreaker: Wódz klanu Bonechewer.
• Fenris the Hunter: Dawny herszt klanu Thunderlord.
• Garm Wolfbrother: Ostatni herszt klanu Thunderlord.
• Zuluhed the Whacked: Szaman-herszt klanu Dragonmaw, w służbie Illidana Stormrage'a.
• Nekros Skullcrusher: Naczelnik-czarnoksiężnik klanu Dragonmaw. Dozorca więzienny Alexstraszy.
• Ner'zhul: Szaman-herszt klanu Shadowmoon i dawny przywódca duchowy Orków. Spowodował zniszczenie Draenoru przez wiele portali; teraz Lich King.
• Gul'dan: Czarnoksiężnik-herszt klanu Stormreaver i twórca grupy Shadow Council.
• Teron Gorefiend: Pierwszy Rycerz śmierci. Dawniej Ork czarnoksiężnik zabity przez Orgrima Doomhammera; przywrócony po śmierci przez Gul'dan;
• Nazgrel: Weteran Drugiej Wojny i dawny kapitan bezpieczeństwa w Orgrimmar. Przywódca ekspedycji Hordy na Outland.
• High Overlord Saurfang: Brat Broxigara; naczelny dowódca armii Potęga Kalimdoru w wojnie przeciwko rasie Silithid i jej panom Qiraji.
• Broxigar Czerwony: Brat Saurfanga. Słynny weteran trzech wojen. Cofnął się w czasie i uczestniczył w Wojnie Starożytnych.
• Eitrigg: Dawny wojownik klanu Blackrock, obecnie członek szamanistycznej Hordy Thralla. Zaufany przyjaciel ludzkiego paladyna Tiriona Fordringa.
• Jubei'thos: Herszt i Mistrz miecza klanu Blackrock, zniewolony przez Arthasa.
• Urok Scratcher

Ciekawostki

• Warcraft jest jednym z niewielu tytułów, w którym Orkowie są postawieni w pozytywnym świetle.
• Orkowie odgrywają główną rolę w każdej powieści Warcaft.
• Kilku sojuszników Orków — włączając Ogry, Krwawe elfy i Nieumarłych — było kiedyś wrogami Hordy.

Zobacz również

Technologie Hordy