Nocne Elfy lub Kaldorei ("Dzieci gwiazd" w języku Darnassian) to lud o długich i fascynujących dziejach, pochodzący z Kalimdoru. Po zakończeniu Trzeciej wojny Elfy zakończyły długi okres odosobnienia i przystąpiły do Przymierza. Ich stolica to Darnassus.
Nocne Elfy były jedną z pierwszych ras, która narodziła się w świecie Azeroth. Szybko zainteresowały się tajemniczą Studnią Wieczności i rozpoczęły zgłębianie tajników jej bezkresnej magii, co w niedługim czasie doprowadziło do katastrofy - przybycia na Azeroth Płonącego Legionu. Skutki wojny pomiędzy Płonącym Legionem a rasami żyjącymi na Azeroth były katastrofalne. Na długi czas nastał pokój, a Nocne Elfy na zawsze zdecydowały zrezygnować z energii magicznych i odgrodziły się od reszty świata, ukryte na północnej części Kalimdoru, w okolicach swojej Świętej Góry Hyjal.
Kolejna inwazja Legionu wyrwała Nocne Elfy z ich odosobnienia zmuszając je do zawarcia przymierza z Orkami pod wodzą Thralla oraz ludźmi idącymi za Jainą, aby zapewnić ciągłość istnienia Azeroth. Aby pokonać władcę Płonącego Legionu - Archimonde'a Plugawiciela, Nocne Elfy postanowiły zrezygnować z daru nieśmiertelności (Nozdormu Wiecznego) i zniszczyć Nordrassil, lecz sojusz z Orkami został zerwany, a portal otwarty.
Historia[]
Na początku świata znanego jako Azeroth, Tytani wyrywając stare bóstwo Y'Shaarj z fundamentów Azeroth w wyniku czego wytworzyła się wyrwa w ziemi, z której wyciekała krew Tytanki Azeroth. By zasklepić ranę Tytani stworzyli magiczną studnię, ochrzczoną później przez Nocne elfy mianem Studni Wieczności. Z upływem czasu stała się ona źródłem ich mocy, mądrości i nieśmiertelności. To ogromne źródło magicznej energii świeciło niczym znak nawigacyjny przez Kręte Czeluście, ostatecznie przykuwając uwagę Sargerasa, mrocznego Tytana, niszczyciela światów, który postanowił posiąść moc Studni by przedrzeć się do tego świata.
Wojna Starożytnych[]
Udając boga, Sargeras porozumiał się z najpotężniejszą spośród Szlachetnie Urodzonych- Azsharą. Sargeras przekonał ją oraz jej najbardziej zaufanego sługę i doradcę Lorda Xaviusa by otworzyli przejście do świata Azeroth, aby sam mógł przybyć i pobłogosławić całą elfią rasę (tym samym doprowadzając do wyniszczenia pozostałych ras uznanych za 'niegodne'). W całej swej bezczelności Szlachetnie Urodzeni pragnęli kontrolować to źródło niewyobrażalnej potęgi i niewyrażalnego zła jakim jest Studnia Wieczności. Przez własną dumę i pychę zostali jednak pochłonięci przez magię, którą tak bardzo chcieli posiąść i kontrolować.
Wraz z powiększaniem się portalu do świata śmiertelnych, Sargeras wysyłał coraz więcej "emisariuszy" by pomogli sprowadzić słowo swego pana z oddali. Te demony należały do nieśmiertelnej armii Sargerasa, znanej jako Płonący Legion. Spalili oni na popiół niezliczone rzesze światów. Gdy wrota były prawie gotowe na przybycie Sargerasa do Azeroth, mała grupa Kaldorei dowodzona przez Malfuriona Stormrage, pierwszego druida, zrozumiała istniejące zagrożenie dla całego świata ze strony nadchodzącego, nieznanego im zła oraz działań opętanej Azshary. Sargeras zdając sobie sprawę, że jego - wydawałoby się bliskie zwycięstwo - może być realnie zagrożone przez działanie tej małej grupy Elfów, rozkazał by Legion rozpoczął wyniszczającą wojnę w Azeroth i celem eksterminacji wszystkich 'niegodnych', w tym również rasę Nocnych Elfów.
W czasie gdy wojna rozpętała się na tym młodym świecie, wielu obrońców powstało by pomóc młodemu Malfurionowi Stormrage w zamknięciu wrót do Krętych Czeluści i zniszczeniu demonów, które teraz były gotowe by zgładzić wszystko. Półbóg Cenarius, starożytni i potężne smoki zderzyli się z nadciągającym Legionem. Dowiadując się wiele o pięknie i potędze natury od swojego Shan'do Cenariusa, Malfurion był w stanie rozproszyć prawie ukończony czar przyzywający i zamknąć dostęp do tego świata Sargerasowi.
Rozdzielenie[]
Przy tak nieustającej potędze, Studnia wieczności implodowała powodując magiczny kataklizm, sprowadzając na niezliczone rzesze istot śmierć. Wielu Kaldorei zostało zaciągniętych na dno oceanu, gdzie inny stary bóg N'Zoth czyhający w głębinach zamienił ich w podobne do węży, okrutne stworzenia zwane Naga. Katastrofa podzieliła kontynent na trzy części i pozostawiła po sobie ogromny wir zwany Maelstromem, w miejscu gdzie kiedyś znajdowała się studnia. Z powodu śmierci większości Wysoko urodzonych, kaldorei odwrócili się od swojego magicznego dziedzictwa i zaczęli uznawać nową kulturę opartą na zgodności z naturą i jej otoczeniu, by ponownie nie dopuścić do tych wydarzeń.
Wysoko urodzeni, którym udało się przeżyć, próbowali odnaleźć się w tym nowym porządku, lecz z czasem nie mogli ignorować swojego uzależnienia od magii. Dowodzeni przez Dath'Remara opuścili Kalimdor (teraz nazywali się już Wysokie elfy), popłynęli przez ocean na nowo powstały kontynent. Tam stworzyli naród Quel'Thalas.
"Nocne elfy", tak się teraz nazywając, przyzwyczaili się do nowej kultury, żyjąc jak najbliżej flory i fauny. Z czasem, otrzymali szansę by na nowo stać się nieśmiertelnymi, gdy Drzewo świata, Nordrassil, zostało zasadzone na górze Hyjal z pozostałością Studni wieczności (Illidan przed zniszczeniem studni wieczności, nabrał wody do fiolek, przez co jego lud definitywnie stwierdził iż służy demonom, a dzięki niemu powstało Drzewo wieczności.). Ustaliwszy przyszłość dla swego ludu, druidzi zasnęli, komunikując się ze smokiem Ysera Aspektem snu w Szmaragdowym śnie. Druidzi połączyli się ze Snem poprzez Nordrassil, by zostać przebudzonymi tylko w czasach wielkiej potrzeby. Przez wieki ich cywilizacja kwitła w zapomnieniu.
Ponowne odkrycie podczas Trzeciej Wojny[]
Trzecia Wojna doprowadziła do ponownego odkrycia Kalimdoru i rasy Nocnych elfów. Orkowie, uciekający z Azeroth szukający zasobów dla swej armii, zaczęli ścinać lasy Ashenvale co nocne elfy wzięli za wielką obrazę. To doprowadziło do wielu potyczek pomiędzy Klanem Wojennej Pieśni a Strażniczkami Nocnych elfów podczas których orkowie zabili Pół-boga Nocnych Elfów Cenariusa. Z upływem czasu Nocne Elfy i Orkowie zaprzestali walk oraz stanęli ramie w ramie, wraz z Ludźmi, Krasnoludami, Taurenami a nawet Trollami oraz z siłami Jainy, przeciwko mrocznemu Archmionde'owi, pułkownikowi Płonącego Legionu.
Po Trzeciej Wojnie[]
Nocne elfy próbują teraz odbudować swoje państwo po bitwie z Archimonde na Górze Hyjal. Niszcząc Nordrassil by powstrzymać Płonący legion, złożyły na ołtarzu zwycięstwa ogromny dar: swoją nieśmiertelność. Założyły miasto Darnassus na źle zasadzonym i nie pobłogosławionym przez Smoki Teldrassil, próbując wrócić spokój i harmonię istotom, które padły ofiarą spaczeniu w trakcie Trzeciej Wojny. Pod nieobecność Malfuriona Stormrage, Nocnym elfom przewodzi Tyrande Whisperwind i arcydruid Fandral Staghelm. Mimo, że mają sojuszników poza swoimi granicami, nikt nie powinien czuć się na ich ziemiach zbyt pewnie. Po tym wszystkim co poświęciły by uchronić swoje ziemie przed zniszczeniem i zniewoleniem, Nocne elfy nie są przyjazne dla obcych. Wielu upadło na ziemię ze strzała w sercu zanim spostrzegło delikatny cień poruszający się wśród drzew.
Kultura[]
Nocne elfy to rasa, która całe swoje życie prywatne, jak i każdą organizację społeczną poświęcają ochronie i rozwojowi świata natury. Są jednością ze spokojnym przepływem życia lasów Kalimdoru. Druidzi spędzili wieki wędrując poprzez krainę snów strzeżoną przez Ysera. Nocne elfy były kiedyś nieśmiertelne, lecz po Trzeciej wojnie oddały ten dar, by pokonać Archimonde - zostali zmuszeni by dołączyć do innych ras w walce o przetrwanie. Pomimo tego, że Nocne elfy czczą wiele stworzeń, bogini księżyca Elune jest wywyższana ponad wszystkie inne.
Za sprawą Trzeciej wojny, społeczeństwo Nocnych elfów zostało podzielone ze względu na płeć. Większość mężczyzn została druidami, a kobiety wojowniczkami, strażniczkami i kapłankami. Zdarzały się różne odchylenia od tej normy, mężczyźni bez chęci do magii druidów zostawali wspaniałymi szermierzami lub łucznikami, a kobiety posiadające ogromny potencjał magiczny szkolone były na druidów, ale te właśnie warianty przez tysiące lat określały układ społeczny Nocnych elfów. Po latach od śmierci Archimonde ten podział społeczny zdaje się zanikać, kobiety coraz liczniej wstępują w szeregi druidów, tak jak i mężczyźni stają w obronie Elune.
Wiara[]
Nocne elfy czczą Pradawnych, które są stworzeniami boskimi, ściśle związanymi z łowami i naturą. Elune i Malorne są najbardziej cenionymi bóstwami tej rasy. Cenarius umarł (Cenarius po pokonaniu przeniósł się do Szmaragdowego Snu by tam móc odzyskać swe siły) i Nocne elfy nigdy nie przebaczą tego Orkom, jego dzieci jednak wciąż żyją i rosną w siłę z każdym rokiem. Nocne elfy czczą dzieci Cenariusa tak samo jak czciły jego i być może te dzieci półboga pomogą kiedyś Nocnym elfom w zemście na Orkach za śmierć swego ojca.
Język[]
Nocne elfy głównie posługują się językami Darnassian i Common. Kiedyś współpracowały z Orkami by powstrzymać Płonący legion i do teraz zachowały ten język w celach taktycznych.
Sztuka wojenna[]
Zamiast pobierać swą moc z chaotycznej i ciemnej strony magii, pozyskiwana jest z samej planety. Skały, korzenie, flora i fauna: przez te materie właśnie przepływa. Druidzi są w stanie przyjmować zwierzęce formy, oplątywać swych wrogów korzeniami albo sprawić, że ich skóra stanie się twarda jak skała.
Ich wojownicy również nie powinni być lekceważeni. Nocne Elfy to jedna z najgroźniejszych ras, na które można natrafić w Azeroth (dzięki ich niesamowitych zdolnościom w posługiwaniu się łukiem, magii Druidów i możliwości stania się cieniem podczas nocy). Niewiele elfów używa zwykłych mieczy, większość walczy Potężnymi Mieczami (miecz z trzema ostrzami). Tygrysy wojenne, hipogryfy, potężne chimery i nawet górskie olbrzymy wspierały Nocne Elfy w bitwach.
Przez 10 000 lat wojny i polityka zagranicznych elfów opierały się na ochronie Ashenvale i Góry Hyjal przed zagrożeniami z poza granic. Strażniczki, bezpiecznie ukryte pośród gęstych drzew Ashenvale, skutecznie odizolowały region przed zagrożeniami na dziesięć milleniów. Metody odstraszające Strażniczek były skuteczne aż do inwazji Plagi. W tym oto momencie Strażniczki były zmuszone obudzić Druidów i przyjąć pomoc Przymierza i Hordy.
Społeczeństwo Nocnych elfów zmieniło się od bitwy o Górę Hyjal i Strażniczki funkcjonują teraz na w ogóle innej zasadzie. Wraz ze zniszczeniem zagrożenia ze strony Płonącego legionu, przynajmniej na chwilę obecną, Nocne elfy nie są w stanie wojny.
Stolice[]
- Darnassus (-)
- Wichrogród (tymczasowa) ()
- Nordrassil ()
|