Mroczna Horda to grupa orczych renegatów mieszkających w Iglicy Czarnej Skały na służbie samozwańczego Wodza Wojennego Dal'renda Blackhanda i czarnego smoka Nefariana, należących głównie do klanów Smoczej Paszczy, Czarnej Skały i Czarnozębego Uśmiechu. Oprócz orków, do Mrocznej Hordy należą także ogry, gobliny i leśne trolle. Mroczna Horda, w przeciwieństwie do Hordy Thralla jest wierna tradycją Pierwszej Hordy i nie odrzuciła demonicznej żądzy krwi.
Historia[]
Porażka Starej Hordy[]
Iglica Czarnej Skały była podstawą operacyjną starej Hordy podczas Drugiej Wojny. W czasie jej oblężenia, schwytany został wódz wojenny Orgrim Doomhammer. Orkowie zostali zepchnięci do swojego ostatniego bastionu - Mrocznego Portalu, gdzie do walki z siłami Przymierza stanął klan Czarnozębego Uśmiechu, niedobitki klanów Płonącego Ostrza i część Smoczej Paszczy, a także klan Czarnej Skały. Gdy Mroczny Portal został zamknięty, bracia Rend i Maim Blackhand uciekli z pola bitwy i ukryli się w Iglicy Czarnej Skały, gdzie ogłosili się wodzami wojennymi klanu Czarnej Skały.
W tamtej bitwie, zniszczono ostatecznie klan Płonącego Ostrza i zabito lub uwięziono wielu członków klanu Smoczej Paszczy, lecz większość Smoczych Paszcz znajdowała się wtedy w Grim Batol.
Po Drugiej Wojnie[]
W czasie Inwazji na Draenor, gdy szaman Ner'zhul otworzył na nowo Mroczny Portal, Horda wysłała swoich emisariuszy do Renda i Maima, prosząc ich by dołączyli do sił Hordy, a także o "pożyczenie" Czerwonych Smoków zniewolonych przez ich sojuszników - klanu Smoczej Paszczy. Bracia jednak odmówili.
Gdy tylko Orkowie zamieszkali w Iglicy Czarnej Skały, natychmiast wpadli w konflikt z krasnoludami z klanu Czarnorytnych. Wojna ta doprowadziła do wielu strat, zwłaszcza wśród orków. Mimo tego, braciom udało się przejąć kontrolę nad częścią Iglicy, ale zawsze znajdowali się w stanie wojny z Czarnorytnymi. Niedługo później, do Iglicy przybył czarny smok Nefarian i jego stado czarnych smoków. Orkowie niedługo później zawarli z smokami przymierze, które w praktyce oddawało ich pod kontrolę Nefariana. Dzięki temu, udało im się wypchnąć krasnoludy z górnej części Iglicy, ale przypłacili to śmierciom Maima.
Z Mroczną Hordą przymierze utrzymały plemiona leśnych trolli Smouldethorn, Płonącego Drzewa oraz ogry z klanu Firegut.
Po zniszczeniu drugiego Mrocznego Portalu był tylko jeden klan, który był wystarczająco duży i silny, aby zakłócić spokój w Lordaeronie - klan Smoczej Paszczy, prowadzony przez Nekrosa Niszczyciela Czaszek, mający siedzibę w Grim Batol. Kontrolowali oni Smoczą Królową Alexstraszę i czerwone stado smoków, używając Duszy Demona. Nekros planował zjednoczyć upadającą Hordę, zaatakować czerwonymi smokami Przymierze i kontynuować podbój Azeroth. Na szczęście Rhonin i jego towarzysze, wspomagani przez krasnoludzkich wojowników z ruchu oporu, zniszczyli Duszę Demona i uwolnili Alexstraszę. Alexstrasza pragnęła zemsty i spaliła Nekrosa oraz większość klanu Smoczej Paszczy. Nieliczni, którzy przeżyli, zostali schwytani i wrzuceni do obozów internowania.
Aktualnie[]
Nefarian przejął kontrolę nad Iglicą Czarnej Skały i uczynił Mroczną Hordę swoimi pionkami. Stale walczą z krasnoludami Ciemnego Żelaza i ich panem, Ragnarosem, przebywającymi w głębi wulkanu. Nefarian i jego potomstwo pracują nad stworzeniem chromatycznego stada smoków z mocami wszystkich stad do użycia w wojnie z żywiołakami ognia i ostatecznie w celu zniszczenia ras Azeroth. Nadal praktykują czarnoksięstwo, a ich czarnoksiężnicy mogą przyzywać demony, aby pomóc im w walce. Zakontraktowali też kilku goblińskich najemników i trenują swoje wilki na wojnę.
Ogry Firegut i Mroczna Horda zawarły przymierze, na mocy którego ogry strzegą Skały Dreadmaul bogatej w minerały i cały czas utrzymują linie zaopatrzenia.
Smocze Paszcze na Azeroth najwyraźniej uciekły z obozów internowania i są teraz prowadzone przez Wodza Nek'rosha, syna Nekrosa, który teraz odzyskał siły. Ich obóz znajduję się na wschód od Portu Menethil. Nek'rosh zbudował katapulty i zamierza oblegać Menethil.
Zasadniczo Mroczna Horda przez te wszystkie lata walczyła w Drugiej Wojnie, wojnie, która trwa już od około 30 lat i wciąż trwa.
Kataklizm[]
Z powodu powrotu do żywych Nefariana, a także jego ojca Deathwinga, Mroczna Horda sprzymierzyła się z Deathwingiem, a także klanem Młota Zmierzchu. Kataklizm zniszczył naturalny bufor gór chroniący Wichrogród od jego wrogów, i pozwolił orkom przekraść się do Northshire, przez przerwę w południowych Górach Elwynn, lecz zostali tam pokonani przez Armię Wichrogrodu. Mroczna Horda zaatakowała też Góry Redrige, gdzie sprzymierzyła się z Zgrają Redrigde, przewodzeni przez smoka Darkblaze. Mroczna Horda została jednak powstrzymana przez poszukiwacza przygód Przymierza. Później, Horda i Przymierze zadały Mrocznej Hordzie ostateczny, miażdżący cios na Płonących Stepach.
Mgły Pandarii[]
Po śmierci swojego wodza wojennego, a także pokonaniu ich sojuszników - klanu Młota Zmierzchu i Czarnych Smoków, większość członków Mrocznej Hordy przyjęła ofertę amnestii od wodza Hordy Garrosha Hellscreama. Większość z tych orków, zwłaszcza należących do klanu Czarnej Skały, trafiło do Kor'kronu, a Smocze Paszcze miały trenować dla Prawdziwej Hordy protosmoki do walki. Większośc z tych orków zginęła albo w trakcie kampanii w Pandarii, albo w czasie Oblężenia Orgrimmaru.
Zbrodnie Wojenne[]
Wielu członków Smoczych Paszcz brało udział w akcji odbicia Garrosha Helscreama z klasztoru Shado-Pan, gdzie były osądzane jego zbrodnie. Akcją dowodził brązowy smok Kairoz, wódz klanu Zela i ork-snajperka Shokia. Grupa spiskowców otrzymała pomoc od smoków nieskończoności, dzięki czemu Smocze Paszcze mogły zaatakować klasztor z grzbietów magicznych bestii, a nie zwyczajnych protosmoków. Wodza udało się odbić, choć większość klanu przypłaciła to życiem.