Jastor Gallywix

Jastor Gallywix

"Nigdy nie robię czegoś, z czego jestem dumny. Jeśli jutro świat zacznie się rozpadać, kupię Mroczny Portal, postawię stróżówkę i będę kasował uchodźców z reszty ich oszczędności, piersśieni na palcach, resztek pożywienia, żeby zbudować sobie rakietowy pałac na niebie Nagrandu. To styl goblina! Popyt i podaż! Cóż poradzisz?"

Jastor Gallywix jest jednym z najgorszych Książąt Handlu z Kartelu Zęzowody, jednej z najpotężniejszych goblińskich gildii handlowych na Kezan. Mimo zdradzenia własnego ludu w płytkim akcie zemsty, utrzymał swoje stanowisko na służbie w Hordzie.

Pojawia się w Wewnętrznym Sanktuarium na koniec Oblężenia Orgrimmaru i uchyla kapelusza oddając cześć Wodzowi Wojennemu Vol'jinowi.

Biografia

Młodość

Ta sekcja zawiera informacje zawarte w powieściach oraz opowiadaniach.

Ojciec Jastora Gallywixa, Luzik, był majstrem żyjącym na Ulicy Miedzianej w Mieście Popychadeł na Kezan, a matka zostawiła go dla piractwa. Luzik zawsze testował swoje wynalazki, wszystkie mające związek z materiałami wybuchowymi, w swoim domu, co wywoływało dotkliwe obrażenia zarówno u niego, jak i jego syna. W dniu dziesiątych urodzin Gallywix miał już dość eksperymentów ojca i opracował plan ucieczki z domu, by oddać się piractwu. Wtedy jednak zobaczył, jak lokalny gang uliczny ograbił Luzika z reszty pieniędzy i ukradł ciastko, które kupił dla syna (z jednej z nielicznych piekarni, która ocalała z licznych Wojen Handlowych, przez co ceny były zaporowe). To zainspirowało go do przejęcia władzy w okolicy i zbudowaniu własnej pozycji na Kezan. Najpierw zainstalował zmyślną pułapkę z dynamitem w miejscu przejęcia haraczu przez gang, wysadzając całą ekipę w powietrze. Później kolejno wykupywał okoliczne firmy na swojej ulicy, nie wyłączając biznesu własnego ojca.

Wiele lat później Gallywix został prezydentem utworzonego Konglomeratu Ulicy Miedzianej, doradcą w Unii Majstrów, głównym graczem w Koalicji Handlowej i drugim z najbogatszych goblinów w Kartelu Zęzowody, ustępując jedynie samemu Księciu Handlu Maldy'emu. Dzięki pomocy handlarzy z Kartelu i Tek'zika Riddlevoxa, Dyrektora Unii Majstrów, którzy sądzili, że Maldy na starość zrobił się miękki (był on znany z hołubienia własnej córki Nessy, w której Gallywix zakochał się od pierwszego wejrzenia), Gallywix zainicjował program wrogiego przejęcia władzy w Kartelu. Kupił lojalność służby Maldy'ego i zastąpił jego ochronę własnymi najemnikami, kupił nawet ziemię, na której stał dwór Księcia Handlu (gdzie później stanęła jego własna willa). Chociaż Maldy miał nadzieję na wykupienie się dzięki pieniądzom zarobionym na handlu bronią z Przymierzem, Gallywix wyeliminował tę możliwość niszcząc flotę Księcia. Mając pełnię władzy Gallywix wygnał Maldy'ego i jego córkę z Kezan, a później zaaranżował jego (pozornie przypadkową) śmierć. W międzyczasie jednak jego asystentka, Thissy Steeltack, zapłaciła zabójcom za morderstwo szefa. Została zwolniona.

Gallywix i jego obecny szef ochrony, Druz, są przyjaciółmi od dziecka. Później jego własna matka próbowała go co najmniej dwukrotnie zabić; Jastor uwiecznił ją na malowidle [The Goblin Lisa].

Chociaż na starość znacznie przytył, to w młodości Gallywix był całkiem silny i sprawny w walkach ulicznych.

Rozbicie

Niniejsza sekcja dotyczy treści zawartych wyłącznie w dodatku Cataclysm.

Ucieczka z Kezan

Ponad dwadzieścia lat później, w przededniu Kataklizmu, Gallywix był na krawędzi utraty władzy i postrzegał gracza - prawdopodobnie własnego protegowanego - jako rywala do urzedu. Kiedy Deathwing wywołał erupcję Góry Kajaro jego pozycja znacznie się umocniła, gdyż był właścicielem jedynego statku przebywającego akurat na Kezan. Każdy, kto chciał uciec z wyspy - w tym gracz - musiał przekazać mu oszczędności życia, by kupić bilet, mimo to później wszyscy stali się niewolnikami Gallywixa. Statek odbywał rejs do Azshary, kiedy został ostrzelany i zatopiony przez jednostkę Przymierza, a Gallywix był jednym z pierwszych goblinów uratowanych przez gracza. Później gracz ratuje Wodza Wojennego Thralla, a Gallywix przysiągł mu zemstę oraz innym goblinom z własnego kartelu, uciekając na pokładzie rakiety.

Później uwięził członków Kartelu Zęzowody i użył ich jako niewolników w swojej kopalni. W tym samym czasie zdążył przekabacić jednego z przyjaciół gracza (jeśli gracz był płci męskiej, był to jej były chłopak), Chipa Endale'a. Po śmierci Chipa Gallywix zaczął spotykać się z Candy Cane (eks dziewczyną męskiego gracza).

Orkowie ocaleli z bitwy morskiej sprzymierzyli się z pozostałymi na wolności goblinami, by zmierzyć się ze zdradzieckim Gallywiksem w finale wprowadzenia goblinów. Gracz wraz z Thrallem walczą z księciem i go pobijają, lecz Jastor poddaje się i obiecuję zmianę w zarządzaniu kartelem. Thrall pozwala mu zachować swój urząd, informuje, że Kartel osiedli się w Azsharze i oferuje mu dołączenie do Hordy. Gallywix przysiągł lojalność wobec nowych sojuszników. Niestety niemal natychmiast zaczął na nowo pomiatać graczem, co objawia się w niechęci do rozmowy czy odmowie udzielenia podwyżki podczas podróży do Orgrimmaru.

Dołączenie do Hordy

Gdy gobliny znalazły się pomiędzy świetnymi wojownikami Hordy, wzrosła wśród nich umieralność. Normalnie Książę Gallywix nie interesowałby się takimi sprawami, jednak zaniepokoił go fakt, że Opuszczeni służący Garroshowi za księgowych odmówili wypłacenia żołdu za zmarłych, którzy nie dotarli na pole bitwy, lecz zginęli nadepnięci przypadkiem przez taurenów. Powodowało to, że bardzo trudno było oszacować, ilu goblinów dotarło na pole bitwy, zanim zostali rozgnieceni na miazgę przez swych towarzyszy. Gallywix zaoferował wysoką nagrodę dla tego, kto opracuje metodę wyniesienia goblinów ponad kopyta taurenów i pozwoli im pojawiać się na polu bitwy w "bardziej szacowalnej ilości". Wpłynęły setki pomysłów, z których większość kończyła się katastrofą. Wreszcie wyraźnym (i niemal nietkniętym) zwycięzcą był wytrzymały tritor skonstruowany przez wiekowego Jibidiaha Gragglefutza.

Po dołączeniu Kartelu Zęzowody do Hordy, Gallywix zaczął angażować się w politykę - głównie dla własnego zysku - deklarując, że w przeciwieństwie do innych goblińskich organizacji nie będzie się on bawił w neutralność; zamiast tego zamierzał do granic wykorzystać członkowstwo w potężnej organizacji, jaką jest Horda. Zdaje się, że próbuje przekuć fiasko rozmów z Thrallem w swój sukces.

Gallywix osiadł w Azsharze, szybko wznosząc "Pałac Przyjemności Gallywixa", zwieńczony gigantycznym kamiennym monumentem przedstawiającym jego twarz w kapeluszu. Samego Gallywixa nigdzie nie można znaleźć, a pod jego nieobecność bieżącymi sprawami zajmuje się Boss Mida.

Jaina Proudmoore: Wichry wojny

Ta sekcja zawiera informacje zawarte w powieściach oraz opowiadaniach.

Gdy Baine przybył do Domu Grommasha, został powitany przez Gallywixa w zaskakująco uprzejmym tonie, gdy ten nazwał go "Przyjacielem Bainem", a nawet zapytał o wieści z Mulgore. Jastor był wyraźnie podekscytowany pierwszym zaproszeniem do Domu Grommasha. Później pojawia się ona na spotkaniu przywódców Hordy zwołanym przez Garrosha Hellscreama i dostrzegł zysk (przede wszystkim finansowy) w planie usunięcia Przymierza z kontynentu - rozpoczynając od Theramore. Podobnie jak Lor'themar Theron, Gallywix nie krytykował decyzji wodza wojennego, jednak o ile lojalność lorda regenta wobec Hordy przyjmowała dość specyficzny kształt, to Jastor raczej nie przejawiał jakichkolwiek wątpliwości wobec planu Garrosha.

Gdy rozpoczął się atak, Gallywix poprowadził swoich żołnierzy, czym z kolei zapunktował u Hellscreama. Książę handlu kilkukrotnie próbował komicznie objąć wodza wojennego, na co ten rozwścieczony walką odpowiedział jedynie popukaniem Jastora po jego cylindrze.

Co ciekawe, mimo że Gallywix był jednym z głośniejszych popleczników Garrosha, to przed atakiem na Theramore próbował on doprowadzić do rokowań pokojowych pomiędzy Hordą a Przymierzem.

Lądowanie

Niniejsza sekcja dotyczy treści zawartych wyłącznie w dodatku Mists of Pandaria.

Chociaż sam nie wyruszył do Pandarii, wysłał armię goblinów, by ta towarzyszyła Garroshowi podczas kampanii. Jastor pozostawał z nimi w kontakcie podkreślając wyraźnie, że jego rozkazy przewyższają wagą te wydawane przez jakiegokolwiek oficjela z Hordy. Ujawniła się również prawdziwa (dosyć marna) opinia Gallywixa o Garroshu, gdy półgębkiem stwierdził, że Hellscream najprawdopodobniej podczas tej wojny zbankrutuje.

The Blank Scroll

Ta sekcja zawiera informacje zawarte w powieściach oraz opowiadaniach.

Później Gallywix osobiście pojawił się w Pandarii na czele kolejnej grupy goblinów, która miała za zadanie odkrycie potężnych artefaktów. Jego obecność ostentacyjnie "inspirowała" jego żołnierzy, chociaż sam książę spędzał większość czasu na pokładzie swego flagowego sterowca wydając przyjęcia oraz spędzając czas w komforcie (mówił, że jego "nadsterowiec" wyposażony został w rumowe zjeżdżalnie oraz jacuzzi wypełnione puddingiem). Towarzyszył mu przyjaciel z dzieciństwa i szef ochrony, Druz.

Niektórzy z podwładnych Gallywixa powątpiewali w prawdziwy sens tej misji, obawiając się, że książę przekaże każdy zdobyty kawałek uzbrojenia swojemu "obłąkanemu" Wodzowi Wojennemu. Gallywix jednak pożądał tych przedmiotów dla siebie, nie ufając nikomu, w czyje ręce by się one dostały. W głębi krypty wiedzy Druz i Ziya podczas spotkania z Wędrownym Mędrcem Shuchunem zdobyli tajemniczy zwój, który planowali przekazać Gallywixowi.

Jednak ta dwójka doświadczyła wizji przyszłości, do której doprowadzi ten czyn: Gallywix odmówi użycia zwoju, decydując się ukryć tę broń. Zaczną rozchodzić się plotki, a Garrosh, usłyszawszy o tym, uzna księcia za zdrajcę, najedzie Azsharę i weźmie szturmem pałac Jastora, siejąc przy okazji zniszczenie. Gallywix osobiście stanie naprzeciw Garrosha w swoim pajęczym czołgu. Walka nie będzie czysta, lecz nadzwyczaj pasjonująca: Gallywix katapultuje się z czołgu, złapie Garrosha za kły i roztrzaska czołem twarz wodza, jak uliczny wojownik, którym był w młodości. Koniec końców skończy jednak martwy, przypadkiem zabity przez swego lojalnego ochroniarza Druza. W miesiącach po śmierci Gallywixa i przejęciu przez Garrosha Pustego Zwoju, świat pogrąży się w terrorze i zniszczeniu pod władzą Hellscreama; rasy Azeroth będą walczyły i ginęły ramię w ramię, aż wreszcie przybędzie Płonący Legion, by dokończyć dzieła zniszczenia w świecie pozbawionym swych obrońców.

Widząc tę przerażającą wizję, podkomendni Gallywixa zdecydowali się zostawić jednak zwój w rękach Wędrownych Mędrców.

Rebelia Mrocznej Włóczni

Niniejsza sekcja dotyczy treści zawartych wyłącznie w dodatku Mists of Pandaria.

Wydaje się, że Gallywix i Kartel Zęzowody byli ostatnimi członkami Hordy, któzy dołączyli do Rebelii Mrocznej Włóczni. Mimo ze gobliny pomogły Garroshowi odkopać Serce Y'Shaarja, dołączyli do rebelii, gdy Kor'kroni odmówili wypełnienia kontraktu i zapłacili tylko piątą część uzgodnionej kwoty. Grizzle Gearslip, który był wtedy obecny, po cichu zarzucił Garroshowi nielojalność i szybko uciekł. Prawdopodobnie dostarczył tę informację do Jastora i tym samym wywołał dołączenie Kartelu do Rebelii.

Oblężenie Orgrimmaru

Gallywix był obecny wraz z pozostałymi wodzami Hordy (poza Ji Firepawem, który został ranny podczas oblężenia) w chwili pokonania i aresztowania Garrosha. Gdy Thrall mianował Vol'jina nowym Wodzem Wojennym, Gallywix uchylił kapelusza i skłonił się z szacunkiem.

Przymierze

Nie mam ci nic do powiedzenia, <rasa>.

Horda

Vol'jin to twarda sztuka. Dostał cios w plecy, a mimo to przybywa, by zabrać to, co jego. Lubię tego faceta!

Mój lud potrzebuje bezpieczeństwa i zysków. Pod rządami Hellscreama nic z tego nie dostaliśmy.