|
Ten artykuł znajduje się obecnie w fazie pisania. Poczekaj aż autor skończy prace nad nim. |
Szkarłatna Krzyżowiec i żołnierz Argentowego Brzasku na ilustracji do papierowego RPG w świecie Warcrafta. Dwójka heretyków Światłości.
Miano Heretyków Świętej Światłości to używane w propagandzie władz Kościoła Świętej Światłości pojęcie szczególnie stosowane przed powołaniem Konklawe, jakie zjednoczyło ugrupowania wyznające Światłość w roku 32 ADP, w trakcie trzeciej inwazji Płonącego Legionu na Azeroth. Takim mianem określano wszystkie grupy, jakie nie zgadzały się bądź nie podlegały w swoich doktrynach czy hierarchii Kościołowi, jaki został w 22 ADP przejęty przez Nowe Przymierze. Wskutek tego znajdująca się pod polityczną władzą Wichrogrodu religia ogłosiła że wiele sprzecznych z Przymierzem organizacji staje się heretykami, bo nie są podporządkowani względem kościoła i głoszą nauki sprzeczne z władzami grupy, mającymi siedzibę w ludzkiej stolicy.
Na skutek rozmaitych wydarzeń na przestrzeni ostatnich lat, jak przybycie Exodaru, Wielkiej Armii Światła oraz pojawienie się odrodzonego pod postacią Opuszczonego arcybiskupa Alonsusa Faola doszło do powołania Konklawe w Świątyni Światła Otchłani, którego celem stało się zjednoczenie wszystkich ugrupowań oraz ustanowienie wspólnoty grup skupionych wokół jednego wspólnego wyznania - Światłości.
Charakterystyka[]
Chociaż żadna organizacja nigdy nie uznawała siebie samej za heretycką to jednak pierwsze przypadki rozłamu w Kościele Świętej Światłości zaczęły się pojawiać tuż po zakończeniu Trzeciej Wojny i Wyniesienia Króla Lisza. Nowo powstałe Królestwo Opuszczonych kontynuowało misję szerzenia wiedzy o Światłości gdy mieszkańcy Lordaeronu byli jeszcze żywymi ludźmi. Należący do rozpadającego się Przymierza Lordaeronu i z tymczasową siedzibą w Wichrogrodzie Kościół nie mógł ich zaakceptować, ponieważ władze koalicji uznawały wyżej wspomnianą rasę za zbuntowany odłam Plagi. Z tego też powodu Opuszczeni stworzyli własną wersję tej instytucji, którą nazwali Kultem Zapomnianego Cienia. Jej twórcy stwierdzili, że nie może być światła bez cienia, jak też nie może być cienia bez światła, dlatego wolni nieumarli powinni dążyć do równowagi, która jest ich głównym celem.
Tymczasem część Lordaerończyków nie mogła się pogodzić, że zreformowane Przymierze zawarło pokój z Hordą i że nie dojdzie do wielkiej wojny celem odzyskania ich ziem. Wkrótce na Polanach Tirisfal pojawiła się grupa, która przejęła klasztor, ogłaszając samodzielną wojnę z Plagą, w tym z Hordą i Przymierzem, nazwanymi przez nich heretykami. Jako Szkarłatna Krucjata przysięgli odtworzyć swoje królestwo za wszelką cenę. Przywódcy kościoła z Wichrogrodu momentalnie się ich wyrzekli, ogłaszając fanatykami i bluźniercami. Nie było to dalekie od prawdy, ponieważ w rzeczywistości ich przywódca - Saidan Dathrohan - był Upiornym Władcą imieniem Balnazzar, pragnącym odbudować siły Legionu.
W miarę upływu lat organizacji heretyckich przybywało, jak Rycerze Krwi sin'dorei czy taureńscy Słońcowiercy w przypadku Hordy oraz niezależny Argentowy Brzask. Sytuacja taka utrzymywała się przez wiele kolejnych lat, aż do czasów Trzeciej Inwazji. Wówczas to Alonsus Faol, dawny arcybiskup Kościoła Świętej Światłości, wysunął propozycję stworzenia Konklawe, zadaniem którego miałoby stać się swoistym zjednoczeniem wszystkich związków wyznaniowych tej wiary na Azeroth. Dzięki temu miano Heretyków stało się archaiczne i pejoratywne, niekiedy nawet wulgarne. Po ostatecznym pokonaniu Legionu Konklawe podjęło się misji krzewienia wiary w Światłość oraz wytworzenia poczucia wspólnoty między wyznawcami.
Znane ugrupowania heretyckie[]
Organizacje Hordy[]
Rycerze Krwi[]
n
Słońcowiercy[]
n
Kult Zapomnianego Cienia[]
Nieumarli Mroczni Klerycy Kultu Zapomianego Cienia.
Gdy Opuszczeni zyskali wolność i rozpoczęli budowę swojego królestwa stało się jasne, że potrzebują sojuszników, jednak Przymierze odwróciło się do nich plecami, traktując jako część Plagi. Wskutek tego błędu zdecydowali na próbę uzyskania sprzymierzeńców w szeregach Hordy, a ta przyjęła ich z otwartymi ramionami. Ze względu na nieumarłą naturę jednak nie mogli już odczuwać Światłości w takim samym stopniu, co wcześniej. Z pomocą przyszły odkryte przez nich nauki wyklętej kapłanki Kościoła imieniem Natalie Seline, jaka rozpoczęła budowę swojej filozofii równowagi po zniszczeniu Wichrogrodu przez Orczą Hordę w dobie Pierwszej Wojny. Tak oto powstał Kult Zapomnianego Cienia, a więc doszło w instytucji do schizmy.
Zgodnie z naukami Wichrogrodczanki Światło nie może istnieć bez Cienia, tak jak Cień nie może egzystować bez Światłości. Z tego też powodu mroczne energie jakie przepływają przez Porzuconych równoważą Światłość, którą przyjmują, a brak balansu między nimi będzie zgubny, ponieważ albo zmieni nieumarłego z powrotem w niewolnika demonów lub czegoś gorszego, albo sprawi że błogosławiona energia go spali. Kult Zapomnianego Cienia ma swoje placówki przede wszystkim na ziemiach dawnego Lordaeronu, wszędzie tam gdzie swoje miasta mają Opuszczeni. Lecz jego wyznawców można spotkać praktycznie w całym Azeroth, w zdecydowanej większości na terenie kontrolowanym przez Hordę.
Organizacje niezależne[]
Argentowy Brzask i Krucjata[]
Kapłani i Templariusze Argentowej Krucjaty.
n
Szkarłatna Krucjata[]
Kapłani i Krzyżowcy Szkarłatnej Krucjaty
n