Góra Hyjal i Dar Illidana to sekcja Historii Warcrafta, Rozdział I.
Książkę można znaleźć w:
- Auberdine na Mrocznym Brzegu
- Ratchet na Sawannie - w karczmie
- Tawernie Szkarłatny Kruk w Darkshire w Kniei Zmierzchu - na drugim piętrze
Chronologia:
- ← Poprzednia książka: Rozbicie Świata
- → Następna książka: Drzewo Świata i Szmaragdowy Sen
Nieliczne nocne elfy, które przeżyły przerażające zniszczenie, zebrały się razem i z trudem zbudowały tratwy, by powoli dopłynąć do jedynego lądu na horyzoncie. Jakimś cudem, dzięki łasce Elune, Malfurion, Tyrande i Cenarius przeżyli Wielkie Rozbicie. Nieustraszeni bohaterowie zgodzili się poprowadzić swych ocalałych braci i założyć nowy dom dla swego ludu. Gdy podróżowali w milczeniu, odkryli wrak własnego świata i zdali sobie sprawę, że ich pasje doprowadziły do zniszczenia wszystkiego, co było wokół nich. Mimo że Sargeras i jego Legion zostali wyrzuceni ze świata przez zniszczenie Studni, Malfurion i jego towarzysze płakali nad przerażającym kosztem tego zwycięstwa.
Wielu Wysoko Urodzonych przeżyło kataklizm bez szwanku. Dotarli również do brzegu wraz z innymi nocnymi elfami. Mimo że Malfurion nie ufał pobudkom Wysoko Urodzonych, cieszył się, że nie mogą oni wyrządzić nowych szkód bez energii Studni.
Gdy żałosna gromada nocnych elfów wylądowała na brzegu nowej krainy, odkryła, że święta góra, Hyjal, ocalała od katastrofy. Chcąc założyć dla siebie nowy dom, Malfurion i nocne elfy wspięli się po zboczach Hyjal i osiągnęli jego smagany wiatrem szczyt. Gdy zeszli do zalesionej kotliny między wspaniałymi turniami góry, odkryli małe, spokojne jezioro. Ku swemu przerażeniu odkryli, że wody jeziora zostały skażone magią.
Illidan, również przetrwawszy Rozbicie, dotarł na szczyt Hyjal na długo przed Malfurionem i nocnymi elfami. W swej szalonej chęci podtrzymania przepływu magii na świecie, Illidan wylał swe fiolki, w których znajdowała się cenna woda ze Studni Wieczności, do górskiego jeziora. Żywe energie Studi szybko zapłonęły i przemieniły jezioro w nową Studnię Wieczności. Uradowany Illidan, wierząc, że nowa Studnia była darem dla przyszłych pokoleń, był zdziwiony, gdy Malfurion go dopadł. Malfurion wyjaśnił swemu bratu, że magia była nieskończenie chaotyczna i jej użycie prowadziło nieuchronnie do wielkiego zepsucia i nieszczęść. Mimo to Illidan nie zgodził się odrzucić swych magicznych mocy.
Wiedząc bardzo dobrze, dokąd samolubne plany Illidana mogą doprowadzić, Malfurion zdecydował się rozprawić z owładniętym żądzą magii bratem raz na zawsze. Z pomocą Cenariusa Malfurion zamknął Illidana wewnątrz wielkiego podziemnego kurhanu, gdzie miał przebywać spętany i pozbawiony mocy po kres czasu. By zapewnić realizację tego planu, Malfurion wzmocnił młodą Maiev Shadowsong, by stała się osobistą strażniczką Illidana.
Dochodząc do wniosku, że zniszczenie nowej Studni może wywołać jeszcze większą katastrofę, nocne elfy zdecydowały się ją zostawić w spokoju. Jednak Malfurion przysiągł, że nocne elfy nie będą już nigdy praktykowały sztuki magicznej. Pod czujnym okiem Cenariusa, elfy zaczęły badać starożytną sztukę druidyzmu, która pozwoli im leczyć zniszczony świat i na nowo pobudzić do życia ukochane lasy u podnóża Góry Hyjal.