|
Ten artykuł znajduje się obecnie w fazie pisania. Poczekaj aż autor skończy prace nad nim. |
Bitwa o Crestfall - mająca miejsce pod koniec roku 6 ADP wielka bitwa między marynarkami Przymierza Lordaeronu, a Orczej Hordy. Przez mieszkańców Admiralicji Kul Tiras traktowana jako jedna z najważniejszych, ponieważ zniszczyła marynarkę drugiej strony batalii oraz była jedną z przyczyn pokonania w trakcie Drugiej Wojny orkowej armii. W rzeczywistości jednak cała bitwa była tak naprawdę niewielką potyczką morską między Trzecią Flotą wspieraną przez krasnoludzki klan Dzikiego Młota, a orczymi klanami Czarnoszczerbu i Smoczej Paszczy, jakie wycofywały się z pościgu za siłami zbuntowanych klanów Łupieżców Burzy oraz Młota Zmierzchu, które chciały posiąść moc znajdującą się w położonym na zachodzie Grobowcu Sargerasa.
Po bitwie, która zakończyła się zwycięstwem floty Lorda Admirała Daelina Proudmoore'a za cenę wielu członków załóg okrętów, w tym jego własnego syna Dereka, do niewoli wzięto również kilku ludzkich piechurów należących do Królestwa Alteraku, którzy potwierdzili wcześniej zdobyte dowody na zdradę władcy swojego królestwa - lorda Aidena Perenolde'a - wobec sojuszników, celem ocalenia własnych włości. W rezultacie tego krótko po wypędzeniu orków z Lordaeronu wojska Przymierza dokonały z rozkazu Najwyższego Króla pacyfikacji kraju, co doprowadziło do aresztowania zdrajcy oraz rozbrojeniu wojsk wciąż lojalnych wobec niego.
Preludium[]
Ucieczka Gul'dana wraz z klanami Łupieżców Burzy i Młota Zmierzchu nie pozostała niezauważona przez siły Orczej Hordy. Wódz Wojenny Orgrim Doomhammer postanowił naprawić swój błąd sprzed kilku miesięcy poprzez wysłanie za nim Renda i Maima Blackhandów - przywódców klanu Wyrwanego Kła oraz synów swojego poprzednika będącego marionetką czarnoksiężnika - aby zabili dezerterów. Gdy jednak dotarli okazało się, że na polu walki zastali rozszarpujące ich demony, pilnujące podniesionego z dna Wielkiego Morza przeklętego Grobowca Sargerasa. Gul'dan zginął, natomiast jego ogrzy uczeń - Cho'gall - zaginął. Wiedząc że wyspa należy do istot nie z tego świata, a zadanie tak czy inaczej zostało wykonane siepacze wycofali się do Wschodnich Królestw, sądząc że będą w stanie wspomóc swojego przywódcę.
Nie wiedzieli jednak, że sytuacja zmieniła się diametralnie. Z powodu zdrady czarnoksiężnika musiał się wycofać do Khaz Modan. Tym samym inwazja na Lordaeron się nie powiodła, a żołnierze Hordy zostali podzieleni na dwie grupy. Jedna, bo ponad połowa sił orczych w Azeroth została otoczona przez siły Quel'Thalas, Lordaeronu i Dzikiego Młota; z kolei drugiej połowie prowadzonej przez Orgrima udało się przedrzeć przez Przęsło Thandola do okupowanych ziem klanu Miedziobrodych.
Informacje o przybyciu orczej floty z zachodu zaniepokoiły Przymierze Lordaeronu, którego przywódcy spodziewali się przybycia dodatkowych sił, mających odciążyć zmęczone siły wroga oraz ułatwić przeprawę odciętym wojskom na południe celem ewakuacji oraz wzmocnienia obrony przed sojuszem ludzi, Wysokich Elfów i krasnoludów. Daelin Proudmoore, kierujący Kul Tiras w stopniu Lorda Admirała, liczył na wielką potyczkę na wodzie z siłami wroga, dlatego postanowił zaskoczyć orcze formacje nieopodal maleńkiej wysepki o nazwie Crestfall.