(Sargeras en het verraad → De Old Gods en de ordening van Azeroth → Opdracht van de Dragonflights)
De Titans, zich onbewust van Sargeras’ missie, reisden verder van wereld naar wereld en gaven vorm en orde volgens hun visie. Ze arriveerden in een kleine wereld, die later ‘Azeroth’ zou genoemd worden door haar bewoners. De Titans stuitten op vijandige Elementals die de zogenaamde Old Gods dienden. Deze boden grote weerstand, waarop het Pantheon de oorlog verklaarde.
De legers van de Old Gods werden geleid door hun machtigste Elemental luitenanten: Ragnaros the Firelord, Therazane the Stonemother, Al'akir the Windlord, en Neptulon the Tidehunter. Ondanks hun enorme kracht konden zij de machtige Titans niet tegenhouden. Stuk voor stuk moesten ze het onderspit delven. Het Pantheon vernietigde de citadels van de vier Old Gods, die diep onder het aardoppervlak vastgekend werden. Zonder de kracht van de Old Gods die hen met de fysische wereld verbond, waren de Elementals verbannen naar de Twisting Nether.
Hierdoor kalmeerde de natuur; de wereld kreeg een vredige harmonie. De Titans zagen dat de dreiging verdwenen was en gingen aan het werk. Ze schiepen de Earthen uit magisch levend steen, die hielpen met het graven in Azeroth’s onderaardse grotten. Om hen te helpen in het optillen van het land uit de zeeën, schiepen de Titans de Sea Giants.
De Titans verplaatsten en vormden de wereld tot er uiteindelijk één perfect continent overbleef. In het midden plaatsten ze een meer van fonkelende energie, die ze de Well of Eternity noemden. Deze fontein bracht leven en voedde de wereld. Doorheen de tijd ontstonden planten, bomen, monsters en verschillende wezens die begonnen te gedijen in de primitieve wereld. Toen hun werk klaar was, noemden de Titans het continent ‘Kalimdor’, wat ‘land van eeuwig sterrenlicht’ betekent.
Bron: 'The old gods and the ordening of Azeroth', het in-game boek van World of Warcraft.